۶۹۰.محمد بن يحيى، از احمد بن ابى زاهر، از على بن موسى، از صفوان بن يحيى، از حارث بن مغيره از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه گفت: به آن حضرت عرض كردم كه: مرا خبر ده از علم عالم شما. فرمود كه:«از راه وراثت است از رسول خدا صلى الله عليه و آله ، و از على عليه السلام ». حارث مى گويد كه: عرض كردم كه: ما يكديگر را حديث مى كنيم كه علم در دل هاى شما افكنده مى شود و در گوش هاى شما دميده مى شود (و در بعضى از نُسَخ كافى به جاى شما، ايشان است و هر دو، به يك معنى است و اختلاف در خطاب و غيبت به اعتبار خطاب و حكايت است). حضرت فرمود كه: «يا اين» (يعنى: علم ما بر دو قسم است: يكى به طريق وراثت از رسول و على ؛ و ديگرى، به طريق الهام و تحديث).
۶۹۱.على بن ابراهيم، از پدرش، از آن كه او را حديث كرده ، از مُفضّل بن عمر روايت كرده است كه گفت: به امام موسى كاظم عليه السلام عرض كردم كه: از امام جعفر صادق عليه السلام روايت به ما رسيده كه آن حضرت فرمود كه:«علم ما گذشته و نوشته و زدنى است در دل ها و دميدنى است در گوش ها». حضرت فرمود: «امّا گذشته، آن چيزى است كه تقدّم يافته از علم ما، و امّا نوشته، آن چيزى است كه ما را مى آيد، و امّا زدن در دل ها، الهام است كه خدا آن را در دل ما مى اندازد، و امّا دميدن در گوش ها، كار فرشته است كه در گوش ما مى گويد».
