۱۶۲۴.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد ، از محمد بن سنان ، از فضيل بن عثمان ، از ابوعبيده ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«اميرالمؤمنين عليه السلام مى فرمود : هيچ عملى با پرهيزگارى كم نمى باشد ، و چگونه كم باشد ، آن چه قبول درگاه خدا مى شود؟!».

۱۶۲۵.حميد بن زياد ، از حسن بن محمد بن سماعه ، از بعضى از اصحاب خويش ، از ابان ، از عمرو بن خالد ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«اى گروه شيعيان ، كه شيعه آل محمديد! چون بالش و فرشِ ميانه باشيد ، كه غالى به سوى شما باز گردد ، و تالى به شما برسد و ملحق شود»/ پس مردى از جمله انصار كه او را سعد مى گفتند ، به آن حضرت عرض كرد كه : فداى تو گردم! غالى چيست و چه صفت دارد؟ فرمود كه : «گروهى هستند كه در شأن ما مى گويند ، آن چه را كه ما در حقّ خويش نمى گويم؛ پس اين گروه از ما نيستند و ما از ايشان نيستيم» . عرض كرد كه : تالى چيست؟ فرمود : «آن كس كه جوياى خير است و اراده آن دارد ، كسى او را به خير مى رساند و بر آن مزد داده مى شود» . بعد از آن، رو به ما آورد و فرمود : «به خدا سوگند كه با ما از جانب خدا برات بيزارى از آتش جهنّم نيست ، و در ميانه ما و خدا خويشى نمى باشد ، و نه ما را بر خدا حجّتى است ، و به سوى خدا تقرّب نمى جوييم ، مگر به طاعت؛ پس هر كه از شما خدا را فرمانبردار باشد ، دوستى ما او را نفع مى بخشد ، و هر كه از شما خدا را نافرمان باشد ، دوستى ما او را نفع نمى ماند» . و دو مرتبه فرمود : «واى بر شما، فريفته مشويد!».

۱۶۲۶.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از احمد بن محمد بن خالد ، از عثمان بن عيسى ، از مفضّل بن عمر كه گفت : در نزد امام جعفر صادق عليه السلام بودم؛ پس عمل هاى نيك را ذكر كرديم . گفتم كه : من عملم بسيار ضعيف و كم است . حضرت فرمود كه :«اين را مگو و از خدا آمرزش طلب كن» . بعد از آن به من فرمود كه : «كمى از عمل كه با پرهيزگارى باشد ، بهتر است از بسيارى كه بى پرهيزگارى باشد» .
عرض كردم كه : چگونه بسيار مى باشد بى پرهيزگارى . فرمود : «آرى ، مانند آنكه مردى طعام خويش را به مردم مى خوراند ، و با همسايگانِ خود نرمى و مدارايى مى نمايد ، و منزلش پايمال و لگدكوب مردم مى شود ـ كه كنايه است از بسيارى ميهمان و ميهمانى كردن ـ ؛ پس هرگاه درى از حرام از برايش بلند و گشوده شود ، در آن داخل شود ، و اين عملى است بى تقوى . و ديگرى هست كه هيچ يك از اينها در نزد او نيست؛ پس چون درى از حرام از برايش گشوده شود ، در آن داخل نمى شود» .

۱۶۲۴.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ ، عَنْ فُضَيْلِ بْنِ عُثْمَانَ ، عَنْ أَبِي عُبَيْدَةَ ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ :«كَانَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عليه السلام يَقُولُ : لَا يَقِلُّ عَمَلٌ مَعَ تَقْوى ، وَكَيْفَ يَقِلُّ مَا يُتَقَبَّلُ؟!» .

۱۶۲۵.حُمَيْدُ بْنُ زِيَادٍ ، عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَمَاعَةَ ، عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ ، عَنْ أَبَانٍ ، عَنْ عَمْرِو بْنِ خَالِدٍ ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ :«يَا مَعْشَرَ الشِّيعَةِ ـ شِيعَةِ آلِ مُحَمَّدٍ ـ كُونُوا النُّمْرُقَةَ الْوُسْطى ، يَرْجِعُ إِلَيْكُمُ الْغَالِي ، وَيَلْحَقُ بِكُمُ التَّالِي» .
فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ مِنَ الْأَنْصَارِ ـ يُقَالُ لَهُ : سَعْدٌ ـ : جُعِلْتُ فِدَاكَ ، مَا الْغَالِي؟ قَالَ : «قَوْمٌ يَقُولُونَ فِينَا مَا لَا نَقُولُهُ فِي أَنْفُسِنَا ، فَلَيْسَ أُولئِكَ مِنَّا ، وَلَسْنَا مِنْهُمْ» .
قَالَ : فَمَا التَّالِي؟ قَالَ : «الْمُرْتَادُ ، يُرِيدُ الْخَيْرَ يُبَلِّغُهُ الْخَيْرَ يُؤْجَرُ عَلَيْهِ» .
ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَيْنَا ، فَقَالَ : «وَ اللّهِ ، مَا مَعَنَا مِنَ اللّهِ بَرَاءَةٌ ، وَلَا بَيْنَنَا وَبَيْنَ اللّهِ قَرَابَةٌ ، وَلَا لَنَا عَلَى اللّهِ حُجَّةٌ ، وَلَا نَتَقَرَّبُ إِلَى اللّهِ إِلَا بِالطَّاعَةِ ، فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مُطِيعاً لِلّهِ ، تَنْفَعُهُ وَلَايَتُنَا ؛ وَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ عَاصِياً لِلّهِ ، لَمْ تَنْفَعْهُ وَلَايَتُنَا ، وَيْحَكُمْ لَا تَغْتَرُّوا ، وَيْحَكُمْ لَا تَغْتَرُّوا» .

۱۶۲۶.عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ ، عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسى ، عَنْ مُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ ، قَالَ :
كُنْتُ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، فَذَكَرْنَا الْأَعْمَالَ ، فَقُلْتُ أَنَا : مَا أَضْعَفَ عَمَلِي!
فَقَالَ :«مَهْ ، اسْتَغْفِرِ اللّهَ» ثُمَّ قَالَ لِي : «إِنَّ قَلِيلَ الْعَمَلِ مَعَ التَّقْوى خَيْرٌ مِنْ كَثِيرِ الْعَمَلِ بِلَا تَقْوى» .
قُلْتُ : كَيْفَ يَكُونُ كَثِيرٌ بِلَا تَقْوى؟!
قَالَ : «نَعَمْ ، مِثْلُ الرَّجُلِ يُطْعِمُ طَعَامَهُ ، وَيَرْفُقُ جِيرَانَهُ ، وَيُوَطِّئُ رَحْلَهُ ، فَإِذَا ارْتَفَعَ لَهُ الْبَابُ مِنَ الْحَرَامِ دَخَلَ فِيهِ ، فَهذَا الْعَمَلُ بِلَا تَقْوى ، وَيَكُونُ الْاخَرُ لَيْسَ عِنْدَهُ ، فَإِذَا ارْتَفَعَ لَهُ الْبَابُ مِنَ الْحَرَامِ لَمْ يَدْخُلْ فِيهِ» .