44 . باب
۱۶۸۰.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از ابن محبوب ، از احول ، از سلام بن مستنير ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه : بدانيد و آگاه باشيد! كه از براى هر عبادتى حرص و تيزى و نشاطى است ، بعد از آن به كندى و شكستگى و سستى باز مى گردد؛ پس هر كه تيزى و حرص عبادتش به سوى سنّت من باشد ، راه راست يافته ، و هر كه با سنّت من مخالفت كند ، گمراه شده است و عملش در زيانكارى و تباهى باشد . ۱
بدانيد كه من نماز مى كنم و مى خوابم و روزه مى گيرم و افطار مى نمايم و مى خندم و گريه مى كنم؛ پس هر كه از راه ها و سنّتى كه من قرار داده ام رو گردان باشد، از من نيست . و فرمود كه : مرگ از براى پند بس است ، و يقين از براى بى نيازى كافى است ، و عبادت كفايت مى كند كه شغل و كار كسى باشد» .
۱۶۸۱.چند نفر از اصحاب ما ، از سهل بن زياد ، از حجّال ، از ثعلبه روايت كرده اند كه گفت : امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه :«از براى هر كسى تيزى و نشاطى هست، و از براى هر تيزى ، كندى و سستى است؛ پس خوشا حال كسى كه سستى او به سوى خير و خوبى باشد» .
45 . باب در بيان ميانه روى در عبادت
۱۶۸۲.محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از محمد بن سنان، از ابوالجارود، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه : اين دين محكم و استوار است؛ پس به مدارايى در آن داخل شويد و سير كنيد، و عبادت خدا را به سوى بندگان خدا مكروه مگردانيد و دشمن مسازيد ، تا آنكه چون سوارى باشيد از رفتن بريده شده ، كه نه مسافتى را كه قصد آن دارد قطع كرده ، و نه مركوب را باقى گذاشته است » (چه به واسطه افراط در بيراهه ، قوّت مركوب تمام مى شود و به منزل نمى رسيد) .
محمد بن سنان ، از مقرن ، از محمد بن سوقه ، از امام محمد باقر عليه السلام مثل اين را روايت كرده است .
