255
تحفة الأولياء ج3

۱۷۱۱.على بن ابراهيم ، از پدرش و على بن محمد قاسانى ، از قاسم بن محمد ، از سليمان بن داود ، از يحيى بن آدم ، از شريك ، از جابر بن يزيد ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«مروّت و جوانمردى ، صبر در حال حاجت و حاجتمندى [!ست] ، و عفّت ورزيدن و بى نيازى از مردمان ، از مروّتِ عطا كردن بيشتر است» .

۱۷۱۲.ابوعلى اشعرى ، از محمد بن عبدالجبّار ، از احمد بن نضر ، از عمرو بن شمر ، از جابر روايت كرده است كه گفت : به خدمت امام محمد باقر عليه السلام عرض كردم كه : خدا تو را رحمت كند! صبر نيكو چيست؟ فرمود كه :«آن صبرى است كه در آن هيچ شكايت به سوى مردم نيست» .

۱۷۱۳.حميد بن زياد ، از حسن بن محمد بن سماعه ، از بعضى از اصحاب خويش ، از اَبان ، از عبدالرحمان بن سيّابه ، از ابونعمان ، از امام جعفر صادق عليه السلام يا امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«هر كه صبر را از براى سختى ها و مصيبت هاى روزگار آماده نسازد ، در مى ماند» .

۱۷۱۴.ابوعلى اشعرى ، از معلّى بن محمد ، از وشّاء ، از بعضى از اصحاب خويش ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«ما صبركنندگانيم و شيعيان ما از ما صبركننده ترند» . عرض كردم كه : فداى تو گردم! چگونه شيعيان از شما صبركننده تر شده اند؟ فرمود : «زيرا كه ما صبر مى كنيم بر آن چه مى دانيم ، و شيعيان ما صبر مى كنند بر آن چه نمى دانند» .


تحفة الأولياء ج3
254

۱۷۱۱.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ ، عَنْ أَبِيهِ وَعَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْقَاسَانِيِّ ، عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ ، عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ دَاوُدَ ، عَنْ يَحْيَى بْنِ آدَمَ ، عَنْ شَرِيكٍ ، عَنْ جَابِرِ بْنِ يَزِيدَ ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ :«مُرُوَّةُ الصَّبْرِ فِي حَالِ الْحَاجَةِ وَالْفَاقَةِ وَالتَّعَفُّفِ وَالْغِنى أَكْثَرُ مِنْ مُرُوَّةِ الْاءِعْطَاءِ» .

۱۷۱۲.أَبُو عَلِيٍّ الْأَشْعَرِيُّ ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ النَّضْرِ ، عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ ، عَنْ جَابِرٍ ، قَالَ :
قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام : يَرْحَمُكَ اللّهُ ، مَا الصَّبْرُ الْجَمِيلُ؟
قَالَ :
«ذلِكَ صَبْرٌ لَيْسَ فِيهِ شَكْوَى إِلَى النَّاسِ» .

۱۷۱۳.حُمَيْدُ بْنُ زِيَادٍ ، عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَمَاعَةَ ، عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ ، عَنْ أَبَانٍ ، عَنْ عَبْدِ الرَّحْمنِ بْنِ سَيَابَةَ ، عَنْ أَبِي النُّعْمَانِ ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ أَوْ أَبِي جَعْفَرٍ عليهماالسلام ، قَالَ :«مَنْ لَا يُعِدَّ الصَّبْرَ لِنَوَائِبِ الدَّهْرِ يَعْجِزْ» .

۱۷۱۴.أَبُو عَبْدِ اللّهِ الْأَشْعَرِيُّ ، عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ ، عَنِ الْوَشَّاءِ ، عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :«إِنَّا صُبَّرٌ وَشِيعَتُنَا أَصْبَرُ مِنَّا». قُلْتُ : جُعِلْتُ فِدَاكَ ، كَيْفَ صَارَ شِيعَتُكُمْ أَصْبَرَ مِنْكُمْ؟ قَالَ : «لِأَنَّا نَصْبِرُ عَلى مَا نَعْلَمُ ، وَشِيعَتُنَا يَصْبِرُونَ عَلى مَا لَا يَعْلَمُونَ» .

  • نام منبع :
    تحفة الأولياء ج3
    سایر پدیدآورندگان :
    تحقیق : مرادی، محمد
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388 ش
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 181608
صفحه از 764
پرینت  ارسال به