۱۸۰۴.ابوعلى اشعرى ، از محمد بن عبدالجبّار ، از ابن فضّال ، از غالب بن عثمان ، از عبداللّه بن منذر ، از وصّافى ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«هر كه خشمى را فرو خورد ، و حال آنكه او قادر باشد بر امضاى آن ، خدا در روز قيامت دل او را پر گرداند از ايمنى و ايمان» .

۱۸۰۵.حسين بن محمد ، از معلىّ بن محمد ، از حسن بن على وشّاء ، از عبدالكريم بن عمرو ، از ابواسامه ـ يعنى زيد شحّام ـ ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه گفت : حضرت به من فرمود كه :«اى زيد! صبر كن بر اذيّت دشمنان نعمت ها؛ زيرا كه تو هرگز نمى توانى كه سزا دهى كسى را كه در باب تو خدا را نافرمانى كرده است ، به چيزى كه بهتر باشد از آنكه خدا را در باب او فرمانبردارى كنى . اى زيد! به درستى كه خدا دين اسلام را برگزيده و آن را اختيار كرده؛ پس صحبت آن را نيكو گردانيد به سخاوت و خوش خلقى» .

۱۸۰۶.على بن ابراهيم ، از محمد بن عيسى ، از يونس ، از حفص جامه سابرى فروش ، از ابوحمزه ، از حضرت على بن الحسين ـ عليهماالسّلام ـ روايت كرده است كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه : از جمله دوست ترين راه ها به سوى خداى عز و جلدو جرعه است : يكى جرعه خشمى كه آن را به بردبارى رد كنى؛ و يكى جرعه مصيبتى كه آن را به صبر برگردانى» .

۱۸۰۷.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از حمّاد ، از ربعىّ ، از آنكه او را حديث كرده از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه آن حضرت فرمود :«پدرم به من فرمود كه : اى فرزند عزيز من! چيزى نيست كه چشم پدرت را بيشتر روشن كند ، از جرعه خشمى كه عاقبت آن صبر باشد . و مرا شاد نمى كند كه شتران سرخ مو از براى من باشد ، در مقابل خوارى نفس من» .

۱۸۰۸.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از ابن ابى عمير ، از معاوية بن وهب ، از معاذ بن مسلم ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«صبر كنيد بر اذيّت دشمنانِ نعمت ها؛ زيرا كه تو هرگز نمى توانى كه سزا دهى كسى را كه در باب تو خدا را نافرمانى كرده است ، به چيزى كه بهتر باشد از آنكه خدا را در باب او اطاعت كنى» .

۱۸۰۹.از او ، از پدرش ، از ابن ابى عمير ، از خلّاد ، از ثمالى ، از حضرت على بن الحسين عليهماالسلامروايت است كه گفت : آن حضرت فرمود :«دوست نمى دارم كه شتران سرخ مو از براى من باشد ، در مقابل خوارى نفس من . و هيچ جرعه اى را ننوشيدم كه دوست تر باشد به سوى من ، از جرعه اى خشمى كه صاحب آن را به آن سزا ندهم» .

۱۸۰۴.أَبُو عَلِيٍّ الْأَشْعَرِيُّ ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ ، عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ ، عَنْ غَالِبِ بْنِ عُثْمَانَ ، عَنْ عَبْدِ اللّهِ بْنِ مُنْذِرٍ ، عَنِ الْوَصَّافِيِّ ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ :«مَنْ كَظَمَ غَيْظاً ـ وَ هُوَ يَقْدِرُ عَلى إِمْضَائِهِ ـ حَشَا اللّهُ قَلْبَهُ أَمْناً وَإِيمَاناً يَوْمَ الْقِيَامَةِ» .

۱۸۰۵.الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ ، عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ ، عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْوَشَّاءِ ، عَنْ عَبْدِ الْكَرِيمِ بْنِ عَمْرٍو ، عَنْ أَبِي أُسَامَةَ زَيْدٍ الشَّحَّامِ ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ : قَالَ لِي :«يَا زَيْدُ ، اصْبِرْ عَلى أَعْدَاءِ النِّعَمِ ، فَإِنَّكَ لَنْ تُكَافِئَ مَنْ عَصَى اللّهَ فِيكَ بِأَفْضَلَ مِنْ أَنْ تُطِيعَ اللّهَ فِيهِ ؛ يَا زَيْدُ ، إِنَّ اللّهَ اصْطَفَى الْاءِسْلَامَ وَاخْتَارَهُ ، فَأَحْسِنُوا صُحْبَتَهُ بِالسَّخَاءِ وَحُسْنِ الْخُلُقِ» .

۱۸۰۶.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسى ، عَنْ يُونُسَ ، عَنْ حَفْصٍ بَيَّاعِ السَّابِرِيِّ ، عَنْ أَبِي حَمْزَةَ ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ عليهماالسلام ، قَالَ :«قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : مِنْ أَحَبِّ السَّبِيلِ إِلَى اللّهِ ـ عَزَّ وَجَلَّ ـ جُرْعَتَانِ : جُرْعَةُ غَيْظٍ تَرُدُّهَا بِحِلْمٍ ، وَجُرْعَةُ مُصِيبَةٍ تَرُدُّهَا بِصَبْرٍ» .

۱۸۰۷.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ ، عَنْ أَبِيهِ ، عَنْ حَمَّادٍ ، عَنْ رِبْعِيٍّ ، عَمَّنْ حَدَّثَهُ ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ :«قَالَ لِي أَبِي : يَا بُنَيَّ ، مَا مِنْ شَيْءٍ أَقَرَّ لِعَيْنِ أَبِيكَ مِنْ جُرْعَةِ غَيْظٍ عَاقِبَتُهَا صَبْرٌ ، وَمَا يَسُرُّنِي أَنَّ لِي بِذُلِّ نَفْسِي حُمْرَ النَّعَمِ» .

۱۸۰۸.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ ، عَنْ أَبِيهِ ، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ ، عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ وَهْبٍ ، عَنْ مُعَاذِ بْنِ مُسْلِمٍ ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :«اصْبِرُوا عَلى أَعْدَاءِ النِّعَمِ ؛ فَإِنَّكَ لَنْ تُكَافِئَ مَنْ عَصَى اللّهَ فِيكَ بِأَفْضَلَ مِنْ أَنْ تُطِيعَ اللّهَ فِيهِ» .

۱۸۰۹.عَنْهُ ، عَنْ أَبِيهِ ، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ ، عَنْ خَلَادٍ ، عَنِ الثُّمَالِيِّ ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ صَلَوَاتُ اللّهِ عَلَيْهِمَا ، قَالَ : قَالَ :«مَا أُحِبُّ أَنَّ لِي بِذُلِّ نَفْسِي حُمْرَ النَّعَمِ ، وَمَا تَجَرَّعْتُ مِنْ جُرْعَةٍ أَحَبَّ إِلَيَّ مِنْ جُرْعَةِ غَيْظٍ لَا أُكَافِئُ بِهَا صَاحِبَهَا» .