309
تحفة الأولياء ج3

57 . باب در بيان مدارات ۱

۱۸۴۱.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از نوفلى ، از سكونى ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : سه چيز است كه هر كه آنها در او نباشد ، عملش تمام و كامل نخواهد بود : يكى پارسايى كه او را از نافرمانى هاى خدا باز دارد؛ و ديگر خلقى كه به آن با مردم به مدارايى رفتار كند؛ و سيم بردبارى كه جهل و نادانى جاهل را به آن رد نمايد» .

۱۸۴۲.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از على بن حكم ، از حسين بن حسن روايت كرده است كه گفت : شنيدم از حضرت امام جعفر عليه السلام كه مى فرمود :«جبرئيل عليه السلام به خدمت پيغمير صلى الله عليه و آله آمد و عرض كرد كه : يا محمد! پروردگارت تو را سلام مى رساند و به تو مى فرمايد كه : با خلق من مدارا كن» .

۱۸۴۳.از او ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از ابن محبوب ، از هشام بن سالم ، از حبيب سجستانى ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت است كه فرمود :«در تورات نوشته است ، در آن چه خداى عز و جل با موسى بن عمران عليه السلام ، به آن راز گفت كه : اى موسى! رازِ پوشيده مرا در نهان خويش بپوش ، و در آشكار خويش ، مدارايى را ظاهر كن، از من براى دشمن من، و دشمن خود از خلق من . و به اظهار كردن راز پوشيده من ، باعث دشنام من مشو در نزد ايشان ، كه با دشمن من و دشمن خويش در دشنام دادن به من شريك خواهى بود» .

۱۸۴۴.ابوعلى اشعرى ، از محمد بن عبدالجبّار ، از محمد بن اسماعيل بن بزيع ، از حمزة بن ، از عبداللّه بن سنان ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه : پروردگارم مرا امر فرموده كه با مردمان مدارايى كنم ، چنان كه مرا به جا آوردن واجبات امر فرموده است» .

۱۸۴۵.على بن ابراهيم ، از هارون بن مسلم ، از مسعدة بن صدقه ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه : مدارايى با مردمان نصف ايمان است ، و همراهى و نرمى با ايشان نصف عيش و زندگانى» . بعد از آن حضرت صادق عليه السلام فرمود كه : «با نيكوكاران در نهان آميزش كنيد ، و با نابكاران در آشكار مخالفت نماييد ، و بر ايشان ميل مكنيد، كه بر شما ستم مى كنند؛ پس به درستى كه زود باشد كه روزگارى بيايد كه در آن روزگار ، كسى از صاحبان دين نجات نيابد ، مگر كسى كه مردم گمان كنند كه ابله و بى عقل است ، و نفس خويش را صبر فرمايد ، بر آنكه مردم بگويند كه او ابله است و عقل ندارد» .

1.و مدارات ـ به ضمّ ميم ـ ، با كسى نرمى كردن و همديگر را دفع كردن است . (مترجم)


تحفة الأولياء ج3
308

57 ـ بَابُ الْمُدَارَاةِ

۱۸۴۱.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ ، عَنْ أَبِيهِ ، عَنِ النَّوْفَلِيِّ ، عَنِ السَّكُونِيِّ ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :«قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : ثَلَاثٌ مَنْ لَمْ يَكُنَّ فِيهِ لَمْ يَتِمَّ لَهُ عَمَلٌ : وَرَعٌ يَحْجُزُهُ عَنْ مَعَاصِي اللّهِ ، وَخُلُقٌ يُدَارِي بِهِ النَّاسَ ، وَحِلْمٌ يَرُدُّ بِهِ جَهْلَ الْجَاهِلِ» .

۱۸۴۲.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسى ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ ، عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ الْحَسَنِ ، قَالَ :
سَمِعْتُ جَعْفَراً عليه السلام يَقُولُ :
«جَاءَ جَبْرَئِيلُ عليه السلام إِلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه و آله ، فَقَالَ : يَا مُحَمَّدُ ، رَبُّكَ يُقْرِئُكَ السَّلَامَ ، وَيَقُولُ لَكَ : دَارِ خَلْقِي» .

۱۸۴۳.عَنْهُ ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسى ، عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ ، عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ ، عَنْ حَبِيبٍ السِّجِسْتَانِيِّ ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ :«فِي التَّوْرَاةِ مَكْتُوبٌ ـ فِيمَا نَاجَى اللّهُ عَزَّ وَجَلَّ بِهِ مُوسَى بْنَ عِمْرَانَ عليه السلام ـ : يَا مُوسَى ، اكْتُمْ مَكْتُومَ سِرِّي فِي سَرِيرَتِكَ ، وَأَظْهِرْ فِي عَلَانِيَتِكَ الْمُدَارَاةَ عَنِّي لِعَدُوِّي وَعَدُوِّكَ مِنْ خَلْقِي ، وَلَا تَسْتَسِبَّ لِي عِنْدَهُمْ بِإِظْهَارِ مَكْتُومِ سِرِّي : فَتَشْرَكَ عَدُوَّكَ وَعَدُوِّي فِي سَبِّي» .

۱۸۴۴.أَبُو عَلِيٍّ الْأَشْعَرِيُّ ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ بْنِ بَزِيعٍ ، عَنْ حَمْزَةَ بْنِ بَزِيعٍ ، عَنْ عَبْدِ اللّهِ بْنِ سِنَانٍ ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :«قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : أَمَرَنِي رَبِّي بِمُدَارَاةِ النَّاسِ ، كَمَا أَمَرَنِي بِأَدَاءِ الْفَرَائِضِ» .

۱۸۴۵.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ ، عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ ، عَنْ مَسْعَدَةَ بْنِ صَدَقَةَ ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :«قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : مُدَارَاةُ النَّاسِ نِصْفُ الْاءِيمَانِ ، وَالرِّفْقُ بِهِمْ نِصْفُ الْعَيْشِ».
ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللّهِ عليه السلام : «خَالِطُوا الْأَبْرَارَ سِرّاً ، وَخَالِطُوا الْفُجَّارَ جِهَاراً ، وَلَا تَمِيلُوا عَلَيْهِمْ فَيَظْلِمُوكُمْ ؛ فَإِنَّهُ سَيَأْتِي عَلَيْكُمْ زَمَانٌ لَا يَنْجُو فِيهِ مِنْ ذَوِي الدِّينِ إِلَا مَنْ ظَنُّوا أَنَّهُ أَبْلَهُ ، وَصَبَّرَ نَفْسَهُ عَلى أَنْ يُقَالَ : إِنَّهُ أَبْلَهُ لَا عَقْلَ لَهُ» .

  • نام منبع :
    تحفة الأولياء ج3
    سایر پدیدآورندگان :
    تحقیق : مرادی، محمد
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388 ش
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 165914
صفحه از 764
پرینت  ارسال به