۱۴۶۸.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد ، از ابن محبوب ، از على بن رئاب ، از زراره روايت كرده است كه گفت : امام جعفر صادق عليه السلام را سؤال كردم از قول خداى عز و جل :«فِطْرَةَ اللّهِ الَّتى فَطَرَ النّاسَ عَلَيْها». فرمود :«همه ايشان را بر توحيد آفريد» .

۱۴۶۹.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از ابن ابى عمير ، از ابن اذينه ، از زراره ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه گفت : آن حضرت را سؤال كردم از قول خداى عز و جل :«حُنَفآء لِلّهِ غَيْرَ مُشْرِكينِ بِهِ»^۱؛ يعنى :«در حالتى كه ميل كننده باشيد از همه اديان باطله به دين اسلام ، از براى خدا ، نه شرك آورندگان به او» .
حضرت فرمود : «حنيفيّت و مسلمانى (كه ملّتى است قويم ، و طريقه اى است مستقيم ، و ميل است به دين راست و طرف حق و درست) ، از جمله آفرينشى است كه خدا مردم را بر آن آفريده . «لا تَبْديلَ لِخِلَقِ اللّه »^۲ ؛ يعنى : «هيچ تبديل و تغييرى نيست از براى خلق خدا» . ^۳
و حضرت در شرح فطرت فرمود : «خدا ايشان را بر معرفت به او آفريد» .
زراره مى گويد : و نيز آن حضرت را سؤال كردم از قول خداى عز و جل : «وَاِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَنى آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلى أَنْفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ قالُوا بَلى»^۴ تا آخر آيه . يعنى : «و ياد كن چون فرا گرفت پروردگار تو از فرزندان آدم از پشت هاى ايشان؛ يعنى بيرون آورد از صلب هاى ايشان نسل ايشان را ، و گواه گردانيد ايشان را بر نفس هاى ايشان» ، (و ترجمه تتمّه آيه مذكور شد) .
و حضرت فرمود : «بيرون آورد از پشت آدم نسل او را تا روز قيامت؛ پس ايشان بيرون آمدند چون مورچگان ، و خدا خود را به ايشان شناسانيد ، و خود را به ايشان نمود ، كه او را ديدند (يعنى به چشم دل ، نه به چشم سر) و اگر اين نبود ، كسى پروردگار خود را نمى شناخت» .
و فرمود : «رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : هر كه متولّد مى شود ، متولّد مى شود بر فطرت؛ يعنى معرفت به اينكه خداى عز و جلآفريننده او است . و همچنين است قول آن جناب : «وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّمواتِ وَ الْاَرْضَ لَيَقُولَنَّ اللّه »^۵ » كه در كتاب توحيد گذشت .

۱۴۶۸.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ ، عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ رِئَابٍ ، عَنْ زُرَارَةَ ، قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللّهِ عليه السلام عَنْ قَوْلِ اللّهِ عَزَّ وَجَلَّ :«فِطْرَتَ اللّهِ الَّتِى فَطَرَ النّاسَ عَلَيْها».
قَالَ:«فَطَرَهُمْ جَمِيعاً عَلَى التَّوْحِيدِ».

۱۴۶۹.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ ، عَنْ أَبِيهِ ، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ ، عَنِ ابْنِ أُذَيْنَةَ ، عَنْ زُرَارَةَ ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللّهِ عَزَّ وَجَلَّ:«حُنَفاءَ لِلّهِ غَيْرَ مُشْرِكِينَ بِهِ».
قَالَ:«الْحَنِيفِيَّةُ مِنَ الْفِطْرَةِ الَّتِي فَطَرَ اللّهُ النَّاسَ عَلَيْهَا لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللّهِ». قَالَ: «فَطَرَهُمْ عَلَى الْمَعْرِفَةِ بِهِ» .
قَالَ زُرَارَةُ: وَسَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللّهِ عَزَّ وَجَلَّ: «وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَنِى آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلى أَنْفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ قالُوا بَلى» الْايَةَ .
قَالَ: «أَخْرَجَ مِنْ ظَهْرِ آدَمَ ذُرِّيَّتَهُ إِلى يَوْمِ الْقِيَامَةِ ، فَخَرَجُوا كَالذَّرِّ ، فَعَرَّفَهُمْ وَأَرَاهُمْ نَفْسَهُ، وَلَوْ لَا ذلِكَ لَمْ يَعْرِفْ أَحَدٌ رَبَّهُ».
وَ قَالَ: «قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : كُلُّ مَوْلُودٍ يُولَدُ عَلَى الْفِطْرَةِ ، يَعْنِي الْمَعْرِفَةَ بِأَنَّ اللّهَ ـ عَزَّ وَجَلَّ ـ خَالِقُهُ ، كَذلِكَ قَوْلُهُ: «وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَالْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللّهُ» ».