1.. و صبغه ـ به كسر صاد و سكون باء ابجد ـ ، در اصل لغت ، به معنى رنگ و نوعى رنگ كردن است ، و به معناى دين و آفريدن نيز استعمال مى شود ، به علامت آرايش و غير آن . (مترجم)

2.. بقره ، ۱۳۰ . ايمان ما رنگ آميزى خدا است و كيست كه رنگ آميزيش بهتر از خدا باشد .

3.بقره ، ۲۵۶ .

4.. و مخفى نماند كه اگر كلينى رضى الله عنه در عنوان چنين مى فرمود : صبغه ، اسلام است و عروه وثقى ، ايمان ، انسب و اولى بود . (مترجم)