۱۹۹۴.از او ، از چندين نفر ، از زياد قندى ، از عبداللّه بن سنان ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه : گروهى نابكار مى باشند و نيكوكار نمى باشند؛ پس رحم هاى خويش را پيوند مى كنند ، و به اين سبب مال هاى ايشان زياد مى شود ، و عمرهاى ايشان دراز مى گردد؛ پس چگونه خواهد بود هرگاه نيك و نيكوكردار و پرهيزگار باشند» .
۱۹۹۵.و از او ، از قاسم بن يحيى ، از جدّش حسن بن راشد ، از ابوبصير ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است كه فرمود :«اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود كه : رحم هاى خويش را پيوند كنيد ، و هر چند كه به سلام كردن باشد . خداى ـ تبارك و تعالى ـ مى فرمايد كه : «وَاتَّقُوا اللّهَ الَّذى تَسآئَلُونَ بِهِ وَالْاَرْحامَ اِنَّ اللّهَ كانَ عَلَيْكُمْ رَقيبا»۱ » .
۱۹۹۶.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از على بن حكم ، از صفوان جمّال روايت كرده است كه گفت : در ميان حضرت امام جعفر صادق عليه السلام و عبداللّه بن حسن گفتگويى واقع شد ، تا آنكه كار به جايى رسيد كه آواز و غوغا در ميان ايشان بلند گرديد و مردم جمع شدند . و در شبانگاه حضرت و عبداللّه با اين حال از يكديگر جدا شدند . راوى مى گويد كه : من صبح زود در پى كارى رفتم . ناگاه ديدم كه حضرت امام جعفر صادق عليه السلام بر در خانه عبداللّه بن حسن ايستاده و مى فرمايد كه :«اى كنيز! به ابو محمد ـ يعنى عبداللّه بن حسن ـ بگو كه بيرون آيد ». صفوان مى گويد كه : عبداللّه بيرون آمد و عرض كرد كه : يا اباعبداللّه ! چه چيز تو را در اين صبح زود به اينجا آورده است؟ حضرت فرمود كه : «من دوش آيه اى را از كتاب خداى عز و جل تلاوت كردم كه آرام مرا ربود؟» عرض كرد كه : آن كدام آيه است؟ فرمود كه : «قول خداى عز و جل : «الَّذينَ يَصِلُونَ ما أَمْرَ اللّهِ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَتخشونَ رَبَّهُمْ وَيَخافُونَ سُوءَ الْحِسابِ»۲ . (و در صدر آيه واو نيز هست . و ترجمه آن اين است :) «و نيز خداوندانِ عقول صافيه از معارضه وهم و شبهه ، آنانند كه پيوند مى كنند آن چه را كه خدا امر فرموده به آن : و به آنكه پيوند شود چون رحم ، و به غايت مى ترسند از پروردگار خويش ، و مى ترسند از بدى و سختى حساب».
صفوان مى گويد كه : عبداللّه عرض كرد كه : راست گفتى ، و گويا كه من هرگز اين آيه را از كتاب خدا نخوانده ام؛ پس دست در گردن يكديگر كردند و گريستند .
