۲۰۵۰.احمد بن محمد بن عيسى ، از احمد بن عبداللّه (و بنابر بعضى از نسخ كافى از احمد بن محمد بن عبداللّه ) ، از مردى ، از جميل ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه گفت : شنيدم از آن حضرت كه مى فرمود :«مؤمنان خدمتكاران يكديگرند كه يكديگر را خدمت مى كنند» . عرض كردم كه : چگونه خادم يكديگر مى باشند؟ فرمود كه : «حديث را به يكديگر مى رسانند و از همديگر فرا مى گيرند» ۱ .
۲۰۵۱.على بن ابراهيم روايت كرده است ، از پدرش و محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد بن عيسى و هر دو ، از ابن ابى عمير ، از اسماعيل بصرى ، از فضيل بن يسار كه گفت : شنيدم از امام محمد باقر عليه السلام كه مى فرمود :«جماعتى از مسلمانان به سوى سفرى كه در نظر داشتند ، بيرون رفتند . بعد از آن راه را گم كردند و از آن بيرون افتادند؛ پس تشنگى سختى به ايشان رسيد . بعد از آن كفن پوشيدند و در نزد ريشه هاى درخت كه در آنجا بود ماندند ، كه ناگاه پيرى كه جامه هاى سفيد در بر داشت به نزد ايشان آمد و گفت : برخيزيد كه بر شما باكى نيست و اين آب است؛ پس ايشان برخاستند و آب نوشيدند و سيراب شدند ، و به آن شخص گفتند كه : تو كيستى؟ خدا تو را رحمت كند! گفت كه : من از آن جنّيانم كه با رسول خدا صلى الله عليه و آله بيعت كردند . به درستى كه من شنيدم از رسول خدا صلى الله عليه و آله كه مى فرمود : مؤمن برادر مؤمن است ، و ديده بان و رهنماى او؛ پس چنان نيست كه شما در حضور من ضايع و هلاك شويد» .
۲۰۵۲.على بن ابراهيم روايت كرده است كه ، از پدرش و محمد بن اسماعيل ، از فضل بن شاذان و هر دو ، از حمّاد بن عيسى ، از ربعى ، از فضيل بن يسار كه گفت : شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى فرمود :«مسلمان برادر مسلمان است كه بر او ستم نمى كند ، و او را عيب نمى كند ، و يارى او را ترك نمى كند ، و او را وا نمى گذارد ، و در غياب او سخن بد نمى گويد ، و با او خيانت نمى نمايد ، و او را محروم نمى گرداند» .
