۲۰۵۸.از او ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از على بن سيف ، از پدرش سيف بن عميره ، از عبدالاعلى بن اعين روايت است كه گفت : اصحاب و ياوران ما عريضه اى نوشتند كه امام جعفر صادق عليه السلام را از چيزى چند سؤال كنند ، و مرا امر كردند كه آن حضرت را سؤال كنم ، از حقّ مسلمان بر برادرش . بعد از آنكه از آن حضرت سؤال كردم ، مرا جواب نفرمود ، و در هنگامى كه آمدم تا آن حضرت را وداع كنم، عرض كردم كه : از تو سؤالى كردم و مرا جواب نفرمودى؟ فرمود كه :«من مى ترسم كه كافر شويد؛ زيرا كه از جمله سخت ترين آن چه خدا بر بندگان خويش واجب گردانيده ، سه چيز است : يكى انصاف دادن مرد از نفس خود ، تا آنكه راضى نشود از براى برادرش از نفس خود ، مگر به آن چه از براى خود از او راضى مى شود؛ و ديگر مواسات با برادر در باب مال ، كه او را با خود در آن برابر سازد؛ و سيم ذكر خدا ، و ذكر خدا اين قول نيست كه سُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ ، وليكن مراد ياد او است ، در نزد آن چه بر او حرام گردانيده ، به وضعى كه سبب باشد از براى آنكه آن حرام را وا گذارد» .

۲۰۵۹.از او ، از احمد بن محمد ، از حسن بن محبوب ، از جميل ، از مرازم ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است كه فرمود :«خدا پرستيده نشد به چيزى كه از ادا كردن و رسانيدن حقّ مؤمن بهتر باشد» .

۲۰۵۸.عَنْهُ ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسى ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ سَيْفٍ ، عَنْ أَبِيهِ سَيْفٍ ، عَنْ عَبْدِ الْأَعْلَى بْنِ أَعْيَنَ ، قَالَ :
كَتَبَ أَصْحَابُنَا يَسْأَلُونَ أَبَا عَبْدِ اللّهِ عليه السلام عَنْ أَشْيَاءَ ، وَأَمَرُونِي أَنْ أَسْأَلَهُ عَنْ حَقِّ الْمُسْلِمِ عَلى أَخِيهِ ، فَسَأَلْتُهُ ، فَلَمْ يُجِبْنِي ، فَلَمَّا جِئْتُ لِأُوَدِّعَهُ ، قُلْتُ : سَأَلْتُكَ فَلَمْ تُجِبْنِي؟
فَقَالَ :«إِنِّي أَخَافُ أَنْ تَكْفُرُوا ؛ إِنَّ مِنْ أَشَدِّ مَا افْتَرَضَ اللّهُ عَلى خَلْقِهِ ثَلَاثاً : إِنْصَافَ الْمَرْءِ مِنْ نَفْسِهِ حَتّى لَا يَرْضى لِأَخِيهِ مِنْ نَفْسِهِ إِلَا بِمَا يَرْضى لِنَفْسِهِ مِنْهُ ، وَمُؤَاسَاةَ الْأَخِ فِي الْمَالِ ، وَذِكْرَ اللّهِ عَلى كُلِّ حَالٍ ، لَيْسَ سُبْحَانَ اللّهِ ، وَالْحَمْدُ لِلّهِ ، وَلكِنْ عِنْدَ مَا حَرَّمَ اللّهُ عَلَيْهِ ، فَيَدَعُهُ» .

۲۰۵۹.عَنْهُ ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ ، عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ ، عَنْ جَمِيلٍ ، عَنْ مُرَازِمٍ ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :«مَا عُبِدَ اللّهُ بِشَيْءٍ أَفْضَلَ مِنْ أَدَاءِ حَقِّ الْمُؤْمِنِ» .