۲۰۸۶.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد ، و چند نفر از اصحاب ما ، از سهل بن زياد همه روايت كرده اند ، از ابن محبوب ، از ابوايّوب ، از محمد بن قيس ، از امام محمد باقر عليه السلام كه فرمود :«به درستى كه خداى عز و جل را بهشتى است كه در آن داخل نمى شوند ، مگر سه كس : يكى مردى كه بر نفس خود به حق حكم كند؛ و دويم مردى كه برادر مؤمن خود را در راه خدا زيارت كند؛ و سيم مردى كه برادر مؤمن خود را بر خود اختيار كند در راه خدا» .
۲۰۸۷.محمد بن يحيى ، از محمد بن حسين ، از محمد بن اسماعيل بن بزيع ، از صالح بن عقبه ، از عبداللّه بن محمد جعفى ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«به درستى كه مؤمن بيرون مى رود به سوى برادر خويش كه او را زيارت كند؛ پس خداى عز و جل فرشته اى را بر او مى گمارد كه يك بال را در زمين مى گذارد ، و يك بال را در سمت آسمان بر او سايه مى كند؛ پس چون در منزل برادرش داخل شود ، خداوند جبّار ـ تبارك و تعالى ـ ندا فرمايد كه : اى بنده اى كه حقّ مرا بزرگ شمردى ، و آثار پيغمبر مرا پيروى كردى ، بر من لازم است كه تو را بزرگ گردانم ، از من سؤال كن تا تو را عطا كنم ، و مرا بخوان تا تو را اجابت كنم ، و ساكت شو تا به تو ابتدا كنم . و چون برگردد همان فرشته او را مشايعت كند ، به بال خويش بر او سايه اندازد ، تا او را به منزل خود داخل كند . بعد از آن، خداى ـ تبارك و تعالى ـ او را ندا فرمايد كه : اى بنده اى كه حقّ مرا بزرگ شمردى ، بر من لازم است كه تو را اكرام كنم و نوازش نمايم ، بهشت خود را از براى تو واجب گردانيدم ، تو را در بندگان خود شفيع ساختم» .
۲۰۸۸.صالح بن عقبه ، از عقبه ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«هر آينه زيارت مؤمن در راه خدا ، بهتر است از آزاد كردن ده بنده مؤمن ، و هر كه يك بنده مؤمن را آزاد كند ، هر عضوى از او ، عضوى از آزادكننده را از آتش جهنّم نگاه دارد ، تا آنكه فرج باعث نگاهدارى فرج مى شود» .
۲۰۸۹.صالح بن عقبه ، از صفوان جمّال ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«هر سه نفر مؤمن كه جمع شدند در نزد برادر خويش كه از بدى ها و ستم هاى او ايمن باشند ، و از سختى ها و گزندهاى او نترسند ، و آن چه را كه در نزد او است اميد داشته باشند ، اگر خدا را بخوانند ، ايشان را اجابت فرمايد ، و اگر سؤال كنند ، ايشان را عطا فرمايد ، و اگر طالب زيادتى باشند ، ايشان را بيفزايد ، و اگر خاموش شوند ، ايشان را ابتدا نمايد» .
