453
تحفة الأولياء ج3

۲۰۹۰.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از ابن ابى عمير ، از ابوايّوب روايت كرده است كه گفت : شنيدم از ابوحمزه كه مى گفت : شنيدم از امام موسى كاظم عليه السلام كه مى فرمود :«هر كه برادر مؤمن خود را زيارت كند از براى خدا ، نه به جهت غير او ، در حالى كه طلب كند به آن ثواب خدا و راست شدن آن چه را كه خداى عز و جل او را وعده فرموده ، خداى عز و جل هفتاد هزار فرشته را بر او بگمارد ، از وقتى كه از منزل خود بيرون مى رود ، تا هنگامى كه به سوى آن برمى گردد ، كه او را ندا كنند كه : آگاه باش! كه پاك و پاكيزه شدى ، و بهشت از براى تو خوش باشد ، و از بهشت منزلى را فرا گرفتى و آن را مكان خود ساختى» .

۲۰۹۱.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از نوفلى ، از سكونى ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«اميرالمؤمنين ـ صلوات اللّه عليه ـ فرمود كه : ملاقات برادران دينى، غنيمت بزرگى است و اگرچه كم باشند» .

78 . باب در بيان مصافحه و دست يكديگر گرفتن

۲۰۹۲.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از احمد بن محمد ، از ابن فضّال ، از ثعلبة بن ميمون ، از يحيى بن زكريّا ، از ابوعبيده كه گفت : هم كجاوه امام محمد باقر عليه السلام بودم و من به سوارى آغاز مى كردم . بعد از آن ، آن حضرت سوار مى شد ، و چون درست مى نشستيم و قرار مى گرفتيم، سلام مى كرد و احوال مى پرسيد ؛ مانند احوال پرسيدن مردى كه هيچ خبر از حال صاحب و يار خود نداشته باشد و او را نديده باشد ، و مصافحه مى فرمود . ابوعبيده مى گويد : و چون فرود مى آمد ، پيش از من فرود مى آمد ، و چون من و آن حضرت بر بالاى زمين قرار مى گرفتيم ، سلام مى كرد و احوال مى پرسيد ، چون احوال پرسيدن كسى كه هيچ خبر از صاحب خود نداشته باشد و او را نديده باشد . به آن حضرت عرض كردم كه : يابن رسول اللّه ! تو كارى مى كنى كه كسى كه در نزد ما است، آن را نمى كند ، و اگر يك مرتبه به فعل آورد، بسيار است . فرمود كه :«آيا نمى دانى كه در مصافحه چه ثواب است؟ به درستى كه دو مؤمن به هم مى رسند ، پس يكى از آنها با صاحب خود مصافحه مى كند ، و به سبب آن پيوسته گناهان از ايشان فرو ريزد ، چنان كه برگ از درخت فرو مى ريزد ، و خدا نظر رحمت به ايشان مى كند ، تا از يكديگر جدا شوند» .


تحفة الأولياء ج3
452

۲۰۹۰.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ ، عَنْ أَبِيهِ ، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ ، عَنْ أَبِي أَيُّوبَ ، قَالَ : سَمِعْتُ أَبَا حَمْزَةَ يَقُولُ :
سَمِعْتُ الْعَبْدَ الصَّالِحَ عليه السلام يَقُولُ :
«مَنْ زَارَ أَخَاهُ الْمُؤْمِنَ لِلّهِ لَا لِغَيْرِهِ ، يَطْلُبُ بِهِ ثَوَابَ اللّهِ وَتَنَجُّزَ مَا وَعَدَهُ اللّهُ عَزَّ وَجَلَّ ، وَكَّلَ اللّهُ ـ عَزَّ وَجَلَّ ـ بِهِ سَبْعِينَ أَلْفَ مَلَكٍ مِنْ حِينِ يَخْرُجُ مِنْ مَنْزِلِهِ حَتّى يَعُودَ إِلَيْهِ ، يُنَادُونَهُ : أَلَا طِبْتَ وَطَابَتْ لَكَ الْجَنَّةُ ، تَبَوَّأْتَ مِنَ الْجَنَّةِ مَنْزِلًا» .

۲۰۹۱.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ ، عَنْ أَبِيهِ ، عَنِ النَّوْفَلِيِّ ، عَنِ السَّكُونِيِّ ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :«قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عليه السلام : لِقَاءُ الْاءِخْوَانِ مَغْنَمٌ جَسِيمٌ وَإِنْ قَلُّوا» .

78 ـ بَابُ الْمُصَافَحَةِ

۲۰۹۲.عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ ، عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ ، عَنْ ثَعْلَبَةَ بْنِ مَيْمُونٍ ، عَنْ يَحْيَى بْنِ زَكَرِيَّا ، عَنْ أَبِي عُبَيْدَةَ ، قَالَ :
كُنْتُ زَمِيلَ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، وَكُنْتُ أَبْدَأُ بِالرُّكُوبِ ، ثُمَّ يَرْكَبُ هُوَ ، فَإِذَا اسْتَوَيْنَا سَلَّمَ ، وَسَاءَلَ مُسَاءَلَةَ رَجُلٍ لَا عَهْدَ لَهُ بِصَاحِبِهِ ، وَصَافَحَ ، قَالَ : وَكَانَ إِذَا نَزَلَ نَزَلَ قَبْلِي ، فَإِذَا اسْتَوَيْتُ أَنَا وَهُوَ عَلَى الْأَرْضِ سَلَّمَ ، وَسَاءَلَ مُسَاءَلَةَ مَنْ لَا عَهْدَ لَهُ بِصَاحِبِهِ ، فَقُلْتُ : يَا ابْنَ رَسُولِ اللّهِ ، إِنَّكَ لَتَفْعَلُ شَيْئاً مَا يَفْعَلُهُ أَحَدُ مَنْ قِبَلَنَا ، وَإِنْ فَعَلَ مَرَّةً فَكَثِيرٌ؟
فَقَالَ :
«أَ مَا عَلِمْتَ مَا فِي الْمُصَافَحَةِ ؛ إِنَّ الْمُؤْمِنَيْنِ يَلْتَقِيَانِ ، فَيُصَافِحُ أَحَدُهُمَا صَاحِبَهُ ، فَلَا تَزَالُ الذُّنُوبُ تَتَحَاتُّ عَنْهُمَا كَمَا يَتَحَاتُّ الْوَرَقُ عَنِ الشَّجَرِ ، وَاللّهُ يَنْظُرُ إِلَيْهِمَا حَتّى يَفْتَرِقَا» .

  • نام منبع :
    تحفة الأولياء ج3
    سایر پدیدآورندگان :
    تحقیق : مرادی، محمد
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388 ش
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 165931
صفحه از 764
پرینت  ارسال به