471
تحفة الأولياء ج3

۲۱۲۲.محمد بن يحيى ، از محمد بن حسين ، از محمد بن اسماعيل بن بزيع ، از صالح بن عقبه ، از يزيد بن عبدالملك ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«يكديگر را زيارت كنيد؛ زيرا كه در زيارتِ شما زنده گردانيدن دل هاى شما ، و ياد كردن احاديث ما است ، و احاديث ما باعث مهربانى شما است با يكديگر؛ پس اگر آنها را فرا گيريد و عمل كنيد ، راه راست و نجات يابيد ، و اگر آنها را وا گذاريد ، گمراه شويد و هلاك گرديد؛ پس آنها را فرا گيريد ، و من به نجات يافتن شما كفيل و ضامنم» .

۲۱۲۳.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از سهل بن زياد ، از وشّاء ،از منصور بن يونس ، از عبّاد بن كثير كه گفت : به خدمت امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم كه : من به يكى از قاضيان گذشتم كه حكم مى كرد و مى گفت : اين مجلسى است كه هيچ همنشينى به واسطه آن بدبخت نمى شود . راوى مى گويد كه : حضرت صادق عليه السلام فرمود :«بسيار دور است آن چه گفته ، و مقعدهاى ايشان گودال را غلط كرده است» (يعنى سخن ايشان از موضع خود تجاوز كرده و سوراخ دعا را گم كرده اند) . ۱
تتمّه حديث آنكه حضرت فرمود : «به درستى كه خدا را فرشتگانى چندند كه در زمين مى گردند ، غير از كرام الكاتبين كه حافظان اعمال اند؛ پس چون به گروهى بگذرند كه محمد و آل محمد را ياد مى كند، مى گويند كه : بدانيد و آگاه باشيد! (يا بايستيد) كه به حاجت خود رسيديد؛ پس مى نشينند و دانشمند مى شوند ، و چون برخاستند ، بيماران ايشان را عيادت مى كنند ، و در جنازه هاى مردگان ايشان حاضر مى شوند ، و غائب ايشان را جستجو و يادآورى مى نمايند؛ پس اين مجلس ، مجلسى است كه هيچ همنشينى به واسطه آن بدبخت نمى شود» .

1.در اين كلام ، تعبير شده از دهان ايشان به مقعد ، و از آن چه از آن بيرون مى آيد ، به آن چه از اين بيرون مى آيد ، به علاقه مشابهت در قباحت و پليدى و قذارت . و در مستقصى الأمثال زمخشرى مذكور است كه : أَخْطَأَتْ اِسْتُكَ الْحُفْرَةَ؛ يعنى : مقعدت گودال را غلط كرده است . و گفته است كه اين مثلى است كه زده مى شود از براى كسى كه به موضع حاجت نرسيده و آن را درست نيافته است؛ پس آن چه حضرت فرموده است كه : أَخْطَأَتْ أَسْتاهُهُمْ الْحُفْرَةَ ، به آن معنى كه مذكور شد ، مضمون اين مثل است كه در آن به جهت غرضى كه معلوم است تغييرى واقع شده است ، وليكن مقصود از آن ، همان مقصود از مثل است . (مترجم)


تحفة الأولياء ج3
470

۲۱۲۲.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ بْنِ بَزِيعٍ ، عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ ، عَنْ يَزِيدَ بْنِ عَبْدِ الْمَلِكِ ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :«تَزَاوَرُوا ؛ فَإِنَّ فِي زِيَارَتِكُمْ إِحْيَاءً لِقُلُوبِكُمْ ، وَذِكْراً لِأَحَادِيثِنَا ؛ وَأَحَادِيثُنَا تُعَطِّفُ بَعْضَكُمْ عَلى بَعْضٍ ، فَإِنْ أَخَذْتُمْ بِهَا رَشَدْتُمْ وَنَجَوْتُمْ ، وَإِنْ تَرَكْتُمُوهَا ضَلَلْتُمْ وَهَلَكْتُمْ ، فَخُذُوا بِهَا ، وَأَنَا بِنَجَاتِكُمْ زَعِيمٌ» .

۲۱۲۳.عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا ، عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ ، عَنِ الْوَشَّاءِ ، عَنْ مَنْصُورِ بْنِ يُونُسَ ، عَنْ عَبَّادِ بْنِ كَثِيرٍ ، قَالَ :
قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام : إِنِّي مَرَرْتُ بِقَاصٍّ يَقُصُّ وَهُوَ يَقُولُ : هذَا الْمَجْلِسُ الَّذِي لَا يَشْقى بِهِ جَلِيسٌ ، قَالَ : فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللّهِ عليه السلام :
«هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ ، أَخْطَأَتْ أَسْتَاهُهُمُ الْحُفْرَةَ ؛ إِنَّ لِلّهِ مَلَائِكَةً سَيَّاحِينَ سِوَى الْكِرَامِ الْكَاتِبِينَ ، فَإِذَا مَرُّوا بِقَوْمٍ يَذْكُرُونَ مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّدٍ ، قَالُوا : قِفُوا ، فَقَدْ أَصَبْتُمْ حَاجَتَكُمْ ؛ فَيَجْلِسُونَ ، فَيَتَفَقَّهُونَ مَعَهُمْ ، فَإِذَا قَامُوا عَادُوا مَرْضَاهُمْ ، وَشَهِدُوا جَنَائِزَهُمْ ، وَتَعَاهَدُوا غَائِبَهُمْ ؛ فَذلِكَ الْمَجْلِسُ الَّذِي لَا يَشْقى بِهِ جَلِيسٌ» .

  • نام منبع :
    تحفة الأولياء ج3
    سایر پدیدآورندگان :
    تحقیق : مرادی، محمد
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388 ش
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 181764
صفحه از 764
پرینت  ارسال به