۲۱۲۷.و به همين اسناد ، از محمد بن سليمان ، از محمد بن محفوظ ، از ابوالمغرا روايت است كه گفت : شنيدم از امام موسى كاظم عليه السلام كه مى فرمود :«چيزى بيشتر از زيارت برادران دينى در راه خدا كه به زيارت يكديگر مى روند ، شيطان و لشكريان او را مغلوب و منكوب نمى گرداند» . و فرمود كه : «دو مؤمن به هم مى رسند و خدا را ياد مى نمايند و فضل ما اهل بيت را ذكر مى كنند؛ پس به قدر پاره اى گوشت خاييده ]=جويده] ، گوشت بر روى شيطان باقى نمى ماند ، مگر آنكه مى ريزد و لاغر مى شود ، تا به مرتبه اى كه روح آن لعين به جهت سختى آن چه از درد مى يابد ، استغاثه و فرياد مى كند كه شايد كسى به فريادش برسد . بعد از آن فرشتگان آسمان و خازنان بهشت ها ، آواز آن ملعون را مى شنوند و او را لعنت مى كنند ، تا آنكه هيچ فرشته مقرّبى باقى نمى ماند ، مگر آنكه او را لعنت مى كند؛ پس آن ملعون مى افتد در حالتى كه دور است از آن چه مطلوب او است ، و مانده و رانده شده» .
82 . باب در بيان داخل كردن شادى بر مؤمن
۲۱۲۸.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از سهل بن زياد و محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد بن عيسى و هر دو ،از حسن بن محبوب ، از ابوحمزه ثمالى كه گفت : شنيدم از امام محمد باقر عليه السلام كه مى فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه : هر كه مؤمنى را شاد كند ، به حقيقت كه مرا شاد كرده ، و هر كه مرا شاد كند ، خدا را شاد كرده است» .
