۱۴۸۹.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از احمد بن محمد بن خالد ، از عثمان بن عيسى ، از سماعة بن مهران كه گفت : به خدمت امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم و سؤال نمودم در باب قول خداى عز و جل«فَاْصْبِرْ كَما صَبَرَ اُولُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ»۱
؛ يعنى :«پس صبر كن ، چنان كه صبر كردند صاحبان عزم و آهنگ از پيغمبران مرسل».
فرمود : «ايشان، نوح و ابراهيم و موسى و عيسى و محمداند ـ صلى اللّه عليه و آله و عليهم ـ ». عرض كردم : چگونه ايشان اولوا العزم شده اند؟ فرمود : «زيرا كه نوح مبعوث شد با كتاب و شريعتى ، و هر كه بعد از نوح عليه السلام آمد ، به كتاب و شريعت و طريقه نوح عمل كرد ، تا آنكه حضرت ابراهيم عليه السلام با صحيف ها[كتاب ها] و عزيمت آمد. ۲ و بعد از آنكه آمد ، كتاب نوح را وا گذاشت ، نه از روى نگرويدن به آن؛ بلكه به جهت مصلحت مردمان و زمان؛ پس هر پيغمبرى كه بعد از ابراهيم آمد ، شريعت و طريقه ابراهيم ، و به صحيف هاى آن حضرت عمل كرد ، تا آنكه حضرت موسى آمد ، با تورات و شريعت و طريقه و عزيمتى كه داشت ، و صحيف هاى ابراهيم را ترك كرد؛ پس هر پيغمبرى كه بعد از موسى آمد ، به تورات و به شريعت و طريقه موسى عمل كرد ، تا آنكه حضرت مسيح عيسى بن مريم با انجيل و عزيمت آمد ، و شريعت و طريقه موسى را ترك نمود؛ پس هر پيغمبرى كه بعد از مسيح آمد ، به شريعت و طريقه آن حضرت عمل كرد ، تا آنكه حضرت محمد صلى الله عليه و آله آمد؛ پس قرآن و شريعت و طريقه خويش را آورد ، و حلال آن حضرت حلال است تا روز قيامت ، و حرام او حرام است تا روز قيامت» (كه آنچه را كه آن حضرت حلال يا حرام گردانيده ، بعد از اين تغيير و تبديلى در آن راه نيابد؛ زيرا كه پيغمبرى بعد از او نمى آيد تا روز قيامت) .
و حضرت عليه السلام فرمود : «پس اين گروه اولوا العزم، از رسولان اند عليهم السلام » .
