517
تحفة الأولياء ج3

۲۱۹۸.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از احمد بن محمد بن خالد ، از عثمان بن عيسى ، از عبداللّه بن سنان ، از امام جعفر صادق عليه السلام كه آن حضرت مكرّر مى فرمود كه :«هر كه مؤمنى را جامه اى بپوشاند بعد از برهنگى ، خدا او را جامه اى از استبرق بهشت بپوشاند (و استبرق ، ديباى سبز است يا ديباى محكم بافته با درخشندگى) و هر كه مؤمنى را جامه اى بپوشاند از بى نيازى (يعنى با وجود آنكه به سبب غنا و بى نيازى احتياج به آن نداشته باشد) پيوسته در سرّى از جانب خدا باشد مادامى كه از آن جامه پاره اى باقى مانده باشد» .

88 . باب در بيان اِلطاف و اكرام مؤمن ۱

۲۱۹۹.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از على بن حكم ، از حسين بن هاشم ، از سعدان بن مسلم ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«هر كه از روى برادر مؤمن خويش پاره اى كاه يا خاك يا گل يا چرك و امثال آن را فرا گيرد ، خداى عز و جلده حسنه از برايش بنويسد . و هر كه در روى برادرش تبسّم كند ، او را يك حسنه باشد» .

۲۲۰۰.از او ، از احمد بن محمد ، از عمر بن عبدالعزيز ، از جميل بن درّاج ، از سعدان بن مسلم ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است كه فرمود :«هر كه با برادر خويش بگويد كه : مرحبا! ـ يعنى خوش آمدى ـ خدا از برايش مرحبا بنويسد تا روز قيامت» . ۲

۲۲۰۱.از او ، از احمد بن محمد ، از محمد بن عيسى ، از يونس ، از عبداللّه بن سنان ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است كه فرمود :«هر كه برادر مسلمانش به نزد وى آيد ، پس او را اكرام كند ، جز اين نيست كه خداى عز و جل را اكرام كرده است» .

۲۲۰۲.از او ، از احمد بن محمد ، از ابن محبوب ، از نصر بن اسحاق ، از حارث بن نعمان ، از هيثم بن حمّاد ، از ابوداود ، از زيد بن ارقم روايت است كه گفت : رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه :«در امّت من بنده اى نيست كه برادر خويش را نوازش كند در راه خدا به چيزى از نوازش ، هر چه باشد ، مگر آنكه خدمتكاران بهشت را به او عطا فرمايد كه او را خدمت كند» .

1.و الطاف ـ به كسر همزه ـ ، نيكويى كردن و نواختن است . و اكرام ، مانند الطاف ، نواختن و بخشش كردن و بزرگ داشتن باشد . (مترجم)

2.يعنى گويا كه با برادر خويش گفته است كه : مرحبا! تا روز قيامت؛ پس آن از برايش نوشته مى شود و مزد آن به او عطا مى شود ، يا به او گفته مى شود كه : مرحبا! تا روز قيامت ، در مقابل آن چه گفته است . (مترجم)


تحفة الأولياء ج3
516

۲۱۹۸.عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ ، عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسى ، عَنْ عَبْدِ اللّهِ بْنِ سِنَانٍ ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام : أَنَّهُ كَانَ يَقُولُ :«مَنْ كَسَا مُؤْمِناً ثَوْباً مِنْ عُرْيٍ ، كَسَاهُ اللّهُ مِنْ إِسْتَبْرَقِ الْجَنَّةِ ؛ وَمَنْ كَسَا مُؤْمِناً ثَوْباً مِنْ غِنًى ، لَمْ يَزَلْ فِي سِتْرٍ مِنَ اللّهِ مَا بَقِيَ مِنَ الثَّوْبِ خِرْقَةٌ» .

88 ـ بَابٌ فِي إِلْطَافِ الْمُؤْمِنِ وَإِكْرَامِهِ

۲۱۹۹.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسى ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ ، عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ هَاشِمٍ ، عَنْ سَعْدَانَ بْنِ مُسْلِمٍ ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :«مَنْ أَخَذَ مِنْ وَجْهِ أَخِيهِ الْمُؤْمِنِ قَذَاةً ، كَتَبَ اللّهُ ـ عَزَّ وَجَلَّ ـ لَهُ عَشْرَ حَسَنَاتٍ ؛ وَمَنْ تَبَسَّمَ فِي وَجْهِ أَخِيهِ ، كَانَتْ لَهُ حَسَنَةٌ» .

۲۲۰۰.عَنْهُ ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ ، عَنْ عُمَرَ بْنِ عَبْدِ الْعَزِيزِ ، عَنْ جَمِيلِ بْنِ دَرَّاجٍ ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :«مَنْ قَالَ لِأَخِيهِ : مَرْحَباً ، كَتَبَ اللّهُ لَهُ مَرْحَباً إِلى يَوْمِ الْقِيَامَةِ» .

۲۲۰۱.عَنْهُ ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسى ، عَنْ يُونُسَ عَنْ عَبْدِ اللّهِ بْنِ سِنَانٍ ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :«مَنْ أَتَاهُ أَخُوهُ الْمُسْلِمُ فَأَكْرَمَهُ ، فَإِنَّمَا أَكْرَمَ اللّهَ عَزَّ وَجَلَّ» .

۲۲۰۲.عَنْهُ ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ ، عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ ، عَنْ نَصْرِ بْنِ إِسْحَاقَ ، عَنِ الْحَارِثِ بْنِ النُّعْمَانِ ، عَنْ الْهَيْثَمِ بْنِ حَمَّادٍ ، عَنْ أَبِي دَاوُدَ ، عَنْ زَيْدِ بْنِ أَرْقَمَ ، قَالَ :«قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : مَا فِي أُمَّتِي عَبْدٌ أَلْطَفَ أَخَاهُ فِي اللّهِ بِشَيْءٍ مِنْ لُطْفٍ إِلَا أَخْدَمَهُ اللّهُ مِنْ خَدَمِ الْجَنَّةِ» .

  • نام منبع :
    تحفة الأولياء ج3
    سایر پدیدآورندگان :
    تحقیق : مرادی، محمد
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388 ش
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 169327
صفحه از 764
پرینت  ارسال به