91 . باب در بيان اصلاح ميان مردمان ۱
۲۲۱۵.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد ، از محمد بن سنان ، از حمّاد بن ابى طلحه ، از حبيب احول روايت كرده است كه گفت : شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى فرمود :«صدقه اى كه خدا آن را دوست مى دارد ، اصلاح ميان مردمان است، چون يكديگر را تباه كنند، و نزديك ساختن ميان ايشان ، چون از يكديگر دور شوند» .
از او ، از محمد بن سنان ، از حذيفة بن منصور ، از امام جعفر صادق عليه السلام مثل اين روايت است .
۲۲۱۶.از او ، از ابن محبوب ، از هشام بن سالم ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است كه فرمود :«هر آينه اگر در ميان دو كس اصلاح كنم، دوست تر است در نزد من، از آنكه دو اشرفى[=سكه طلا]تصدّق كنم» .
۲۲۱۷.از او ، از احمد بن محمد ، از ابن سنان ، از مفضّل روايت است كه گفت : امام جعفر صادق عليه السلام فرمود :«چون ببينى كه در ميان دو كس از شيعيان ما منازعه است كه در باب چيزى باهم گفتگو مى كنند ، پس آن منازعه را از مال من نداده» (يعنى ما به النّزاع را از مال من به مدّعى ده در عوض منازعه اى كه دارد ، تا دعوى كوتاه شود و خصومت از ميان برخيزد) .
۲۲۱۸.ابن سنان ، از ابوحنيفه سابق الحاجّ روايت كرده است كه گفت :مفضّل به ما گذشت، و من و داماد يا پدرزن يا برادرزنم با يكديگر در باب ميراثى منازعه و خلاف مى كرديم؛ پس ساعتى بر بالاى سر ما ايستاد ، بعد از آن گفت كه : تا منزل من بياييد؛ پس ما به منزل او آمديم، و در ميان ما اصلاح كرد به چهارصد درم ، و آن را از پيش خود به ما تسليم كرد ، تا آنكه چون هر يك از ما از صاحب خويش طلب وثيقه و صلح نامه نمود . مفضّل گفت : بدانيد و آگاه باشيد! كه اين چهارصد درم از مال من نيست ، وليكن حضرت صادق عليه السلام مرا امر فرموده كه : چون دو مرد از اصحاب ما با يكديگر نزاع و دشمنى كنند در باب چيزى و گفتگو داشته باشند ، من در ميان ايشان اصلاح كنم و آن منازعه را از مال آن حضرت فدا دهم؛ پس اينك از مال حضرت صادق عليه السلام است .
۲۲۱۹.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از عبداللّه بن مغيره ، از معاوية بن عمّار ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«مصلح ، دروغگو نيست» . ۲
