۲۲۴۲.ابن ابى عمير ، از هشام بن سالم ، از ابوعمرو اعجمى روايت كرده است كه گفت : امام جعفر صادق عليه السلام به من فرمود كه :«اى ابوعمرو! به درستى كه نُه عُشر[= نُه دهم ]دين در تقيّه است . و هر كه تقيّه نمى كند ، دين ندارد . و تقيّه در هر چيزى مى باشد ، مگر در نبيذ كه شراب خرما است و در مسح كردن بر مُوزه ها» ۱ .
۲۲۴۳.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از احمد بن محمد بن خالد ، از عثمان بن عيسى ، از سماعه ، از ابوبصير كه گفت : امام جعفر صادق عليه السلام فرمود :«تقيّه از دين خدا است» . عرض كردم كه : از دين خدا است؟ فرمود : «آرى ، واللّه از دين خدا است . و هر آينه يوسف گفت كه : «أَيَّتُهَا العِيرُ اِنَّكُمْ لَسارِقُونَ»۲ ؛ يعنى : پس ندا كرد نداكننده اى از ملازمان يوسف به امر او و گفت كه : اى كاروانيان! به درستى كه شما هر آينه دزدانيد» . و حضرت فرمود : «به خدا سوگند كه ايشان چيزى ندزديده بودند . وابراهيم گفت كه : «اِنّى سَقيمٌ»۳ ؛ يعنى من بيمارم و به خدا سوگند كه بيمار نبود» .
۲۲۴۴.محمد بن يحيى روايت كرده است ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از محمد بن خالد و حسين بن سعيد و هر دو ، از نضر بن سويد ، از يحيى بن عمران حلبى ، از حسين بن ابى العلاء ، از حبيب بن بشر كه گفت : امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه :«از پدرم شنيدم كه مى فرمود : نه ، به خدا سوگند كه بر روى زمين چيزى نيست كه دوست تر باشد از تقيّه . اى حبيب! به درستى كه هر كه را تقيّه بود ، خداى ـ تعالى ـ او را بلند گردانيد . اى حبيب! هر كه را تقيّه نبود ، خدا او را پست گردانيد . اى حبيب! به درستى كه مردمان در صلح اند (يعنى مادامى كه در صلح اند ، تقيّه برطرف نمى شود ، و چون به خروج حضرت قائم عليه السلام صلح برطرف شود ، تقيّه برطرف خواهد شد . و به سوى اين مطلب اشاره فرمود كه مى فرمايد كه :) پس اگر آن باشد ، اين خواهد بود» .
