۲۲۹۰.على بن ابراهيم ، از محمد بن عيسى ، از يونس ، از صفوان جمّال روايت كرده است كه گفت : امام جعفر صادق عليه السلام فرمود :«جز اين نيست كه مؤمن كسى است كه چون خشم گيرد ، خشمش او را از حق بيرون نبرد . و چون خشنود گردد ، خشنوديش او را در امر باطل درنياورد . و چون قادر شود ، بيشتر از آن چه او را مى رسد فرا نگيرد» .
۲۲۹۱.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از على بن نعمان ، از ابن مسكان ، از سليمان بن خالد ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه حضرت باقر عليه السلام فرمود كه :«اى سليمان! آيا مى دانى كه مسلمان كيست؟» عرض كردم كه : فداى تو گردم! تو بهتر مى دانى . فرمود كه : «مسلمان كسى است كه مسلمانان از زبان و دست او سالم باشند» . بعد از آن فرمود كه : «آيا مى دانى مؤمن كيست؟» سليمان مى گويد كه : عرض كردم : تو بهتر مى دانى . فرمود كه : «مؤمن كسى است كه مسلمانان او را بر مال ها و جان هاى خويش امين دارند . و بر مسلمان حرام است كه بر مسلمانى ستم كند ، يا او را وا گذارد ، يا او را دفع كند به دفعى كه او را برنجاند» .
۲۲۹۲.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد ، از حسن بن محبوب ، از ابوايّوب ، از ابوعبيده ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«جز اين نيست كه مؤمن كسى است كه چون خشنود گردد ، خشنوديش او را در گناه و امر باطلى درنياورد . و چون به خشم آيد ، خشمش او را از گفتار حق بيرون نبرد . و كسى است كه چون قدرت به هم رساند ، قدرتش او را بيرون نبرد به سوى اينكه از حد درگذرد و برود به سوى آن چه او را سزاوار نباشد» .
۲۲۹۳.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از احمد بن محمد بن خالد ، از پدرش ، از ابوالبخترى كه آن را مرفوع ساخته و گفته است كه : شنيدم از آن حضرت كه مى فرمود :«مؤمنان آسان و نرم؛ يعنى ملايم طبعان نرم خويانند . مانند شترِ اُلْفَتْ گيرنده و رام كه اگر سر آن را بكشند ، كشيده شود و سر باز نزند ، و اگر او را بر بالاى سنگى بخوابانند ، فرو خوابد» . ۱
