579
تحفة الأولياء ج3

۲۲۹۴.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از نوفلى ، از سكونى ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«سه چيز است كه از علامات مؤمن است . علم به خدا ، و آنكه خدا او را دوست مى دارد ، و كسى كه خدا او را ناخوش و دشمن مى دارد» .

۲۲۹۵.و به همين اسناد روايت كرده و گفته است كه :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه : مؤمن چون درختى است ، يا داستانش چون داستان درختى است كه برگ آن فرو نريزد نه در زمستان و نه در تابستان . صحابه عرض كردند كه : يا رسول اللّه ! آن چه درخت است؟ فرمود : درخت خرما» .

۲۲۹۶.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از سهل بن زياد ، از محمد بن اورمه ، از ابوابراهيم اعجمى ، از بعضى از اصحاب ما ، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود :«مؤمن ، بردبارى است كه نادانى نمى كند ، و اگر بر او نادانى شود ، حلم مى ورزد و ستم نمى كند ، و اگر بر او ستم شود ، مى آمرزد و بخل نمى كند ، و اگر بر او بخل شود ، صبر مى كند» .

۲۲۹۷.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از احمد بن محمد بن خالد ، از اسماعيل بن مهران ، از منذر بن جيفر ، از آدم ـ يعنى ابوالحسن لؤلؤى ـ ، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود :«مؤمن كسى است كه كسبش خوش و طبيعتش نيكو و نهايتش درست باشد ، و زيادتى مال خود را انفاق كند ، و زيادتى سخن خويش را نگاه دارد و حرف بى مصرف نگويد ، و شرّ خود را از مردم كفايت كند ، و مردمان را از نفس خويش انصاف دهد» .


تحفة الأولياء ج3
578

۲۲۹۴.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ ، عَنْ أَبِيهِ ، عَنِ النَّوْفَلِيِّ ، عَنِ السَّكُونِيِّ ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :«ثَلَاثَةٌ مِنْ عَلَامَاتِ الْمُؤْمِنِ : الْعِلْمُ بِاللّهِ ، وَمَنْ يُحِبُّ ، وَمَنْ يَكْرَهُ» .

۲۲۹۵.وَ بِهذَا الْاءِسْنَادِ ، قَالَ :«قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : الْمُؤْمِنُ كَمِثْلِ شَجَرَةٍ لَا يَتَحَاتُّ وَرَقُهَا فِي شِتَاءٍ وَلَا صَيْفٍ ، قَالُوا : يَا رَسُولَ اللّهِ ، وَ مَا هِيَ؟ قَالَ : النَّخْلَةُ» .

۲۲۹۶.عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا ، عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أُورَمَةَ ، عَنْ أَبِي إِبْرَاهِيمَ الْأَعْجَمِيِّ ، عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :«الْمُؤْمِنُ حَلِيمٌ لَا يَجْهَلُ ، وَإِنْ جُهِلَ عَلَيْهِ يَحْلُمُ ؛ وَلَا يَظْلِمُ ، وَإِنْ ظُلِمَ غَفَرَ ؛ وَلَا يَبْخَلُ ، وَإِنْ بُخِلَ عَلَيْهِ صَبَرَ» .

۲۲۹۷.عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ ، عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ ، عَنْ مُنْذِرِ بْنِ جَيْفَرٍ ، عَنْ آدَمَ أَبِي الْحُسَيْنِ اللُّؤْلُؤِيِّ ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :«الْمُؤْمِنُ مَنْ طَابَ مَكْسَبُهُ ، وَحَسُنَتْ خَلِيقَتُهُ ، وَصَحَّتْ سَرِيرَتُهُ ، وَأَنْفَقَ الْفَضْلَ مِنْ مَالِهِ ، وَأَمْسَكَ الْفَضْلَ مِنْ كَلَامِهِ ، وَكَفَى النَّاسَ شَرَّهُ ، وَأَنْصَفَ النَّاسَ مِنْ نَفْسِهِ» .

  • نام منبع :
    تحفة الأولياء ج3
    سایر پدیدآورندگان :
    تحقیق : مرادی، محمد
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388 ش
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 183715
صفحه از 764
پرینت  ارسال به