۲۳۶۰.از او ، از احمد بن محمد ، از على بن حكم ، از زكريّا بن حرّ ، از جابر بن يزيد ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت است كه فرمود :«جز اين نيست كه مؤمن در دنيا مبتلى مى شود بر اندازه دينش . يا فرمود : بر حسب دينش» .

۲۳۶۱.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از احمد بن ابى عبداللّه ، از بعضى از اصحاب خويش ، از محمد بن مثنّى حضرمى ، از محمد بن بهلول بن مسلم عبدى ، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود :«جز اين نيست كه مؤمن به منزله پله ترازو است ، هر چه در ايمانش فزوده شود ، در بلاء و زحمتش فزوده مى شود» .

۲۳۶۲.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از ابن ابى عمير ، از ابوايّوب ، از محمد بن مسلم روايت كرده است كه گفت : شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى فرمود :«مؤمن چهل شب بر او نگذرد ، مگر آنكه او را امرى عارض شود كه او را اندوهناك سازد ، و به آن پند داده شود و آگاه گردد» .

۲۳۶۳.محمد بن يحيى ، از محمد بن حسين ، از صفوان ، از معاويه بن عمّار ، از ناجيه روايت كرده است كه گفت : به خدمت امام محمد باقر عليه السلام عرض كردم كه : مغيره مى گويد كه : مؤمن مبتلى نمى شود به خوره و پيسى و نه به فلان و فلان . فرمود :«به درستى كه مغيره غافل است و خبر ندارد از حال صاحب سوره ياسين ـ يعنى حبيب نجّار كه قصّه اش در آن مذكور است ـ به درستى كه حبيب ، دستش چلاق و خشكيده و به هم بسته و درهم كشيده بود» . بعد از آن ، حضرت انگشتان خويش را به سوى كف خويش برگردانيد و فرمود كه : «گويا من به چلاقى او مى نگرم ، و آن را مى بينم [كه] به نزد قوم خود آمد و ايشان را از عذاب خدا ترسانيد . بعد از آن ، در فردا به سوى ايشان برگشت و او را كشتند» . بعد از آن حضرت فرمود كه : «مؤمن به هر بليّه اى مبتلى مى شود و به هر نوع مردنى مى ميرد ، مگر آنكه خود ، خود را نمى كشد» .

۲۳۶۴.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از احمد بن ابى عبداللّه ، از پدرش ، از ابراهيم بن محمد اشعرى ، از عبيد بن زراره كه گفت : شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى فرمود :«به درستى كه مؤمن در نزد خداى عز و جل در بهترين مكان و منزله عظيمى است» . ـ و سه مرتبه اين را فرمود ـ و فرمود : «زيرا كه او را به بلاء مبتلا مى گرداند ، بعد از آن جانش را مى گيرد ، و عضو به عضو از تنش برمى كند ، و او خدا را بر آن حمد و ستايش مى كند» .

۲۳۶۰.عَنْهُ ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ ، عَنْ زَكَرِيَّا بْنِ الْحُرِّ ، عَنْ جَابِرِ بْنِ يَزِيدَ ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ :«إِنَّمَا يُبْتَلَى الْمُؤْمِنُ فِي الدُّنْيَا عَلى قَدْرِ دِينِهِ ـ أَوْ قَالَ ـ : عَلى حَسَبِ دِينِهِ» .

۲۳۶۱.عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اللّهِ ، عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْمُثَنَّى الْحَضْرَمِيِّ ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ بُهْلُولِ بْنِ مُسْلِمٍ الْعَبْدِيِّ ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :«إِنَّمَا الْمُؤْمِنُ بِمَنْزِلَةِ كِفَّةِ الْمِيزَانِ ، كُلَّمَا زِيدَ فِي إِيمَانِهِ زِيدَ فِي بَلَائِهِ» .

۲۳۶۲.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ ، عَنْ أَبِيهِ ، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ ، عَنْ أَبِي أَيُّوبَ ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ ، قَالَ :
سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللّهِ عليه السلام يَقُولُ :«الْمُؤْمِنُ لَا يَمْضِي عَلَيْهِ أَرْبَعُونَ لَيْلَةً إِلَا عَرَضَ لَهُ أَمْرٌ يَحْزُنُهُ ، يُذَكَّرُ بِهِ» .

۲۳۶۳.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ ، عَنْ صَفْوَانَ ، عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ ، عَنْ نَاجِيَةَ ، قَالَ :
قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام : إِنَّ الْمُغِيرَةَ يَقُولُ : إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَا يُبْتَلى بِالْجُذَامِ ، وَلَا بِالْبَرَصِ ، وَلَا بِكَذَا ، وَلَا بِكَذَا؟
فَقَالَ :«إِنْ كَانَ لَغَافِلاً عَنْ صَاحِبِ يَاسِينَ إِنَّهُ كَانَ مُكَنَّعاً» . ثُمَّ رَدَّ أَصَابِعَهُ ، فَقَالَ : «كَأَنِّي أَنْظُرُ إِلى تَكْنِيعِهِ أَتَاهُمْ ، فَأَنْذَرَهُمْ ، ثُمَّ عَادَ إِلَيْهِمْ مِنَ الْغَدِ ، فَقَتَلُوهُ» .
ثُمَّ قَالَ : «إِنَّ الْمُؤْمِنَ يُبْتَلى بِكُلِّ بَلِيَّةٍ ، وَيَمُوتُ بِكُلِّ مِيتَةٍ إِلَا أَنَّهُ لَا يَقْتُلُ نَفْسَهُ» .

۲۳۶۴.عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اللّهِ ، عَنْ أَبِيهِ ، عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مُحَمَّدٍ الْأَشْعَرِيِّ ، عَنْ عُبَيْدِ بْنِ زُرَارَةَ ، قَالَ :
سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللّهِ عليه السلام يَقُولُ :«إِنَّ الْمُؤْمِنَ مِنَ اللّهِ ـ عَزَّ وَجَلَّ ـ لَبِأَفْضَلِ مَكَانٍ ـ ثَلَاثاً ـ إِنَّهُ لَيَبْتَلِيهِ بِالْبَلَاءِ ، ثُمَّ يَنْزِعُ نَفْسَهُ عُضْواً عُضْواً مِنْ جَسَدِهِ وَهُوَ يَحْمَدُ اللّهَ عَلى ذلِكَ» .