۱۵۰۰.على بن ابراهيم ، از صالح بن سندى ، از جعفر بن بشير ، از على بن ابى حمزه ، از ابوبصير روايت كرده است كه گفت : شنيدم از ابوبصير كه امام جعفر صادق عليه السلام را سؤال مى كرد و به آن حضرت عرض كرد : فداى تو گردم! مرا خبر ده از دينى كه خداى عز و جلآن را بر بندگان خويش واجب گردانيده ، آنچه ايشان را نمى رسد كه به آن جاهل باشند ، و غير آن از ايشان قبول نمى شود ، و بيان فرما كه آن چيست؟
فرمود :«دو مرتبه بر من تكرار كن» . ابوبصير بر آن حضرت تكرار نمود . فرمود : «گواهى دادن است به آنكه خدايى نيست ، مگر خدا ، و آنكه محمد رسول خدا صلى الله عليه و آله است ، و برپا داشتن نماز و دادن زكات و حجّ كردن خانه كعبه معظّم ، امّا هر كه استطاعت داشته باشد راهى را به سوى آن ، و تواند كه به جانب آن برود ، و روزه ماه مبارك رمضان» . بعد از آن، اندكى ساكت شد؛ پس دو مرتبه فرمود : «و ولايت اهل بيت» . بعد از آن فرمود : «اين است آنچه خداى عز و جل بر بندگان خويش واجب گردانيده . و پروردگار عالم در روز قيامت بندگان را سؤال نمى فرمايد ، و نمى فرمايد : چرا از براى من زياد نكردى بر آنچه من بر تو واجب گردانيده ام ، وليكن هر كه زياد كند ، خدا زيادتر به او عطا فرمايد . به درستى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله سنّت هاى بسيار نيكو را قرار داد . فرموده كه : سزاوار است ازبراى مردمان كه آن را بگيرند و به آنها عمل نمايند» .
۱۵۰۱.حسين بن محمد ، از معلّى بن محمد ، از محمد بن جمهور ، از فضالة بن ايّوب ، از ابوزيد حلال ، از عبدالحميد بن ابوالعلاى ازدى روايت كرده است كه گفت : شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى فرمود :«خداى عز و جل پنج چيز را بر خلق خود واجب ساخت ، و در چهار چيز از آن رخصت داد »؛ و در يكى از آنها رخصت نداد ، چه هر يك از نماز و زكات و روزه و حجّ ، گاهى ساقط مى شوند ، و ولايت ، در هيچ وقتى از اوقات و در هيچ حالى از حالات ، ساقط نمى شود .
۱۵۰۲.از او ، از معلّى بن محمد ، از وشّاء ، از ابان ، از اسماعيل جعفى روايت است كه مردى بر امام محمد باقر عليه السلام داخل شد و با او نامه اى بود . حضرت باقر عليه السلام به آن مرد فرمود : «اين نامه مخاصم است و در آن سؤال كرده از دينى كه عمل در آن قبول مى شود» .
آن مرد عرض كرد : خدا تو را رحمت كند! اينك [=اين ]همان است كه من مى خواهم؛ پس حضرت باقر عليه السلام فرمود :«آن است كه گواهى دهى كه خدايى نيست ، مگر خدا ، در حالتى كه تنها است و او را شريكى نيست ، و آنكه محمد بنده و رسول او است ، و اقرار كنى به آنچه محمد آن را از نزد خدا آورده ، و ولايت از براى ما اهل بيت ، و بيزارى از دشمنان ما ، و تسليم كردن امر و فرمان ما و پارسايى و فروتنى ، و انتظار كشيدن قائم ما ، و آنكه ما را دولتى است كه چون خدا خواهد آن را مى آورد» .
نام منبع :تحفة الأولياء ج3پدیدآورنده :سایر پدیدآورندگان :تحقیق : مرادی، محمدتعداد جلد :4ناشر :دارالحدیثمحل نشر :قمتاریخ انتشار :1388 شنوبت چاپ :اول
