۲۳۸۷.از او ، از بعضى از اصحاب خويش روايت است كه آن را مرفوع ساخته و گفته است كه : امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه :«هيچ بنده اى از دنيا عطا نشده ، مگر به جهت عبرت و پند گرفتن ، و از هيچ بنده اى دور نشده ، مگر به جهت آزمودن» .
۲۳۸۸.از او ، از نوح بن شعيب و ابواسحاق خفّاف ، از مردى ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است كه فرمود :«از براى شيعيان خالص ما در دولت باطل نيست ، مگر قوت . اگر خواهيد به جانب مشرق رويد و اگر خواهيد به جانب مغرب رويد ، كه هرگز غير از قوت ، چيزى به شما روزى نمى شود» .
۲۳۸۹.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد ، از محمد بن حسن اشعرى ، از بعضى از استادان خويش ، از ادريس بن عبداللّه ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمود : يا على! احتياج ، امانت خدا است در نزد خلقش؛ پس هر كه آن را بر خويش كتمان كند و بپوشد ، خدا او را ثواب كسى كه نماز به جا آورده عطا كند ، و هر كه آن را ظاهر سازد در نزد كسى كه بر بردن اندوه او قادر باشد و نكند ، پس به حقيقت كه او را كشته است . بدان و آگاه باش! كه او را به شمشير و نيزه و تير نكشته ، وليكن او را كشته ، به آن چه از دلش خراشيده و مجروح گردانيده» .
۲۳۹۰.و از او ، از احمد ، از على بن حكم ، از سعدان روايت است كه گفت امام جعفر صادق عليه السلام فرمود :«به درستى كه خداى عز و جلدر روز قيامت به جانب فقراى مؤمنان التفات مى فرمايد ؛ مانند كسى كه ايشان را عذرخواهى كند . پس مى فرمايد كه : سوگند ياد مى كنم به عزّت و جلال خودم كه شما را در دار دنيا فقير نگردانيدم ، به جهت آنكه شما را در نزد من ذلّت و خوارى و حقارت و بى مقدارى باشد ، و هر آينه خواهيد ديد كه امروز با شما چه مى كنم . پس هر كه به جهت شما در دار دنيا نيكى را توشه برگرفته ، كه با شما محبّت و احسانى نموده ، دستش را بگيريد و او را داخل بهشت گردانيد» . حضرت فرمود : «پس مردى از آن فقرا عرض مى كند كه : اى پروردگار من! به درستى كه اهل دنيا در دنياى خويش رغبت كردند . پس زنان صاحب جمال را به عقد خويش درآوردند ، و جامه هاى نرم پوشيدند ، و طعام هاى لذيذ خوردند ، و در خانه هاى خوب ساكن شدند ، و بر حيوانى كه مشهور بود به خوبى از حيوانات سوار گرديدند . پس به من عطا كن ، مانند آن چه به ايشان عطا كرده بودى در دار دنيا . پس آن جناب ـ تبارك و تعالى ـ مى فرمايد كه : از براى تو و از براى هر بنده اى از شما فقيران است ، مانند آن چه به اهل دنيا عطا كرده ام ، از آن زمان كه دنيا موجود شده ، تا وقتى كه تمام شد ، هفتاد برابر» .
