۲۳۹۷.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از ابراهيم حذّاء ، از محمد بن صغير ، از جدّش شعيب ، از مفضّل روايت كرده است كه گفت : امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه :«اگر اصرار اين جماعت شيعه بر خدا نبود در باب طلب كردن روزى ، هر آينه ايشان را نقل مى كرد از اين حالى كه ايشان در آنند ، به سوى آن چه از اين حال تنگ تر است» .
۲۳۹۸.ابوعلى اشعرى ، از محمد بن عبدالجبّار ، از ابن فضّال ، از محمد بن حسين بن كثير خزّاز ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه گفت : حضرت به من فرمود كه :«آيا ميوه را نمى بينى كه فروخته شود؟ آيا چيز ديگر از آن چه آن را خواهش دارى نمى بينى؟» عرض كردم : بلى ، داخل مى شوم و مى بينم . فرمود : «آگاه باش! كه تو را به ازاى هر چه آن را مى بينى و قدرت بر خريدن آن ندارى ، يك حسنه است» .
۲۳۹۹.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از محمد بن سنان ، از على بن عثمان ، از مفضّل بن عمر ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«به درستى كه خداى ـ جلّ ثناؤه ـ به سوى بنده مؤمن خويش كه در دار دنيا محتاج و پريشان بوده عذرخواهى مى كند ، چنان كه برادر به سوى برادر خويش عذر مى خواهد ، و مى فرمايد : به عزّت خودم سوگند ياد مى كنم كه تو را در دار دنيا محتاج نكردم ، به جهت خوارى و بى مقدارى تو بر من؛ پس اين پرده را بالا گير و نظر كن به آن چه تو را از دنيا عوض داده ام» . حضرت فرمود : «پس پرده را بالا مى گيرد و چون مى بيند كه در پس پرده چه چيز است ، عرض مى كند كه : مرا زيان نرسانيد آن چه مرا منع كردى ، با آن چه مرا عوض دادى» .
۲۴۰۰.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از ابن ابى عمير ، از هشام بن حكم ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«چون روز قيامت مى شود ، گروهى از مردمان برمى خيزند و مى آيند تا به درِ بهشت مى رسند و در بهشت را مى زنند؛ پس به ايشان گفته مى شود كه : شما كيستيد؟ مى گويند كه : ما فقراييم . به ايشان گفته مى شود كه : آيا پيش از حساب مى خواهيد كه داخل بهشت شويد؟ مى گويند كه : چيزى به ما عطا نكرده بوديد تا ما را بر آن حساب كنيد . پس خداى عز و جل به فرشتگان مى فرمايد كه : راست گفتند . و به فقرا مى فرمايد كه : در بهشت داخل شويد» .
۲۴۰۱.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از احمد بن محمد ، از عثمان بن عيسى، از مبارك ، غلام شعيب ، كه گفت : شنيدم از ابوالحسن حضرت امام موسى كاظم عليه السلام كه مى فرمود :«خداى عز و جل مى فرمايد كه : من غنى را غنى نكرده ام ، به جهت آنكه كرامت و عزّتى داشته در نزد من ، و فقير را فقير نگردانيده ام ، به جهت آنكه خوار و بى مقدار بود در نزد من . و اين از جمله آنها است كه به واسطه آن ، اغنيا را به فقرا آزموده ام ، و اگر فقرا نمى بودند ، اغنيا مستحقّ بهشت نمى شدند» .
