۲۴۱۸.حسين بن محمد ، از معلى بن محمد ، از وشّاء ، از ابان ، از فضيل بن يسار ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«به درستى كه بنده گناه مى كند ، و [رزق و ]روزى از او دور مى شود و از آن محروم مى گردد» .

۲۴۱۹.على بن محمد ، از صالح بن ابى حمّاد ، از محمد بن ابراهيم نوفلى ، از حسين بن مختار ، از مردى ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه : ملعون است ، ملعون است ، هر كه دينار و درم را پرستد . ملعون است ، ملعون است ، هر كه كورى را سرگشته سازد ، به اينكه او را از راه بيرون برد ، يا راه را به او نشان ندهد . ^۱ ملعون است ، معلون است ، هر كه با چهارپايى جماع كند» .

۲۴۲۰.حسين بن محمد ، از معلّى بن محمد ، از وشّاء ، از على بن ابى حمزه ، از ابوبصير ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه گفت : شنيدم از آن حضرت كه مى فرمود :«بپرهيزيد از گناهانى كه كوچك شمرده مى شوند؛زيرا كه آنها را طلب كننده اى هست كه از آنها غافل نمى شود . يكى از شما مى گويد كه : گناه مى كنم و طلب آمرزش مى نمايم . به درستى كه خداى عز و جل مى فرمايد كه : «سَنَكْتُبُ ما قَدَّمُوا وَاثارَهُمْ وَكُلَّ شَيْئٍ أَحْصَيْناهُ فى اِمامٍ مُبينٍ»^۲ ، و خداى عز و جل فرموده است كه : «اِنَّها اِنْ تَكُ مِثْقالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ فَتَكُنْ فى صَخْرَةٍ أَوْ فِى السَّمواتِ أَوْ فِى الْاَرْضِ يَأْتِ بِهَا اللّهُ اِنَّ اللّهَ لَطيفٌ خَبيرٌ»^۳ ؛ يعنى : به درستى كه خصلت و كردارى كه آدمى را باشد از خوب و بد ، اگر در خُردى ، هم سنگ دانه اى از خردل باشد كه از همه دانه ها خردتر است ، پس آن دانه در اندران سنگ سخت و بزرگ باشد كه بيرون آوردن آن دشوار است ، يا در زير صخره سبز باشد (كه آن را صمّاء گويند و در زير زمين هفتم است) ، يا در آسمان ها باشد (با وجود رفعت و وسعت آنها) ، يا در زمين باشد ، كه خدا آن را بياورد (و حاضر گرداند در موقف حساب ، و بر آن حساب فرمايد) . به درستى كه خدا باريك دانى است كه علمش به هر چيز خرد و ريزه اى احاطه فرموده ، و دانا و آگاه است به كنه هر چيزى» .

۲۴۱۸.الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ ، عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ ، عَنِ الْوَشَّاءِ ، عَنْ أَبَانٍ ، عَنِ الْفُضَيْلِ بْنِ يَسَارٍ ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ :«إِنَّ الْعَبْدَ لَيُذْنِبُ الذَّنْبَ ، فَيُزْوى عَنْهُ الرِّزْقُ» .

۲۴۱۹.عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ ، عَنْ صَالِحِ بْنِ أَبِي حَمَّادٍ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ النَّوْفَلِيِّ، عَنْ حُسَيْنِ بْنِ مُخْتَارٍ ، عَنْ رَجُلٍ ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :«قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ عَبَدَ الدِّينَارَ وَالدِّرْهَمَ ، مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ كَمَّهَ أَعْمى ، مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ نَكَحَ بَهِيمَةً» .

۲۴۲۰.الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ ، عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ ، عَنِ الْوَشَّاءِ ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ ، عَنْ أَبِي بَصِيرٍ ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ : سَمِعْتُهُ يَقُولُ :«اتَّقُوا الْمُحَقَّرَاتِ مِنَ الذُّنُوبِ ؛ فَإِنَّ لَهَا طَالِباً يَقُولُ أَحَدُكُمْ : أُذْنِبُ وَأَسْتَغْفِرُ إِنَّ اللّهَ ـ عَزَّ وَجَلَّ ـ يَقُولُ : « (سَنَكْتُبُ) ما قَدَّمُوا وَآثارَهُمْ وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْناهُ فِى إِمامٍ مُبِينٍ » وَقَالَ عَزَّ وَجَلَّ : « إِنَّها إِنْ تَكُ مِثْقالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ فَتَكُنْ فِى صَخْرَةٍ أَوْ فِى السَّماواتِ أَوْ فِى الْأَرْضِ يَأْتِ بِهَا اللّهُ إِنَّ اللّهَ لَطِيفٌ خَبِيرٌ » » .