663
تحفة الأولياء ج3

۲۴۳۶.على بن ابراهيم هاشمى ، از جدّش محمد بن حسن بن محمد بن عبيد اللّه ، از سليمان جعفرى ، از حضرت امام رضا عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«خداى عز و جل به سوى پيغمبرى از پيغمبران وحى فرمود كه : چون فرمانبردارى شوم ، خشنود مى شوم ، و چون خشنود شوم ، بركت مى دهم ، و بركت مرا نهايت و آخرشدى نيست . و چون نافرمانى شوم ، خشم مى گيرم ، و چون خشم گرفتم ، لعنت مى كنم ، و لعنت من به هفتم از فرزندان ملعون مى رسد» . ۱

۲۴۳۷.محمد بن يحيى ، از على بن حسن بن على ، از محمد بن وليد ، از يونس بن يعقوب ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«به درستى كه يكى از شما ترس بسيارى از پادشاه با او مى باشد ، و اين ترس نيست ، مگر به سبب گناهان؛ پس خود را از گناهان نگاه داريد ، آن چه توانيد و استطاعت داشته باشيد ، و در آنها تمادى ۲ مكنيد» [= و بر آنها مداومت منماييد] .

۲۴۳۸.على بن ابراهيم روايت كرده است ، از محمد بن عيسى ، از يونس كه آن را مرفوع ساخته و گفته است كه : اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود كه :«هيچ دردى نيست كه بيش از گناهان ، دل ها را به درد آورد ، و هيچ ترسى نيست كه از مردن سخت تر باشد . و آن چه پيش گذشته ، از براى فكر و انديشه بس است ، و كافى است كه مرگ ، واعظ و پنددهنده باشد» .

1.يعنى با رضامندى به كردار پدر ملعون خويش ، يا قصد مبالغه است ، اگر اين نوع مبالغات ، بر آن جناب جايز باشد . (مترجم)

2.و تمادى ، در نهايت به راهى دور شدن و طول دادن است . (مترجم)


تحفة الأولياء ج3
662

۲۴۳۶.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الْهَاشِمِيُّ ، عَنْ جَدِّهِ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عُبَيْدِ اللّهِ ، عَنْ سُلَيَْمانَ الْجَعْفَرِيِّ ، عَنِ الرِّضَا عليه السلام ، قَالَ:«أَوْحَى اللّهُ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ إِلى نَبِيٍّ مِنَ الْأَنْبِيَاءِ: إِذَا أُطِعْتُ رَضِيتُ ، وَ إِذَا رَضِيتُ بَارَكْتُ ، وَ لَيْسَ لِبَرَكَتِي نِهَايَةٌ ، وَ إِذَا عُصِيتُ غَضِبْتُ ، وَ إِذَا غَضِبْتُ لَعَنْتُ؛ وَ لَعْنَتِي تَبْلُغُ السَّابِعَ مِنَ الْوَرَاءِ».

۲۴۳۷.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْوَلِيدِ ، عَنْ يُونُسَ بْنِ يَعْقُوبَ ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام : أَنَّهُ قَالَ:«إِنَّ أَحَدَكُمْ لَيَكْثُرُ بِهِ الْخَوْفُ مِنَ السُّلْطَانِ ، وَ مَا ذلِكَ إِلَا بِالذُّنُوبِ ، فَتَوَقَّوْهَا مَا اسْتَطَعْتُمْ ، وَ لَا تَمَادَوْا فِيهَا».

۲۴۳۸.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسى ، عَنْ يُونُسَ رَفَعَهُ ، قَالَ: قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عليه السلام :«لَا وَجَعَ أَوْجَعُ لِلْقُلُوبِ مِنَ الذُّنُوبِ ، وَ لَا خَوْفَ أَشَدُّ مِنَ الْمَوْتِ ، وَ كَفى بِمَا سَلَفَ تَفَكُّراً ، وَ كَفى بِالْمَوْتِ وَاعِظاً».

  • نام منبع :
    تحفة الأولياء ج3
    سایر پدیدآورندگان :
    تحقیق : مرادی، محمد
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388 ش
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 181751
صفحه از 764
پرینت  ارسال به