۲۴۴۸.از او ، از محمد بن عبده روايت است كه گفت : به خدمت امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم كه : زناكننده زنا مى كند ، در حالى كه مؤمن باشد (يعنى آيا زانى در حال زنا ايمان دارد؟ و از جمله مؤمنان محسوب مى شود؟) فرمود :«نه ، چون بر بالاى شكم زن باشد ، ايمان از او ربوده شود؛ پس چون برخيزد ، به سوى او رد شود ، و اگر دوباره برگردد ، ربوده شود» . عرض كردم كه : او اراده دارد كه دوباره برگردد . فرمود : «چه بسيار است كسى كه اراده مى كند كه دوباره برگردد ، و هرگز به سوى آن برنمى گردد» .
۲۴۴۹.يونس ، از اسحاق بن عمّار ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است در قول خداى عز و جل :«اَلَّذينَ يَجْتَنِبُونَ كَبآئِرَ الْاِثْمِ وَالفَواحِشَ اِلّا اللَّمَمَ»۱كه آن حضرت فرمود :«فواحش ، زنا و دزدى است ، و لمم ، آن است كه مردى گناهى را به فعل مى آورد؛ يعنى گناه صغيره اى از او سر مى زند ، بعد از آن بلافاصله از خدا طلب آمرزش مى كند كه از آن درگذرد و او را بيامرزد» . عرض كردم كه : در ميان ضلالت و گمراهى و كفر ، منزله اى هست؟ فرمود : «چه بسيار است دست[گيره]هاى ايمان» .
۲۴۵۰.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از ابن ابى عمير ، از عبدالرحمان بن حجّاج ، از عبيد بن زراره روايت كرده است كه گفت : امام جعفر صادق عليه السلام را سؤال كردم از گناهان كبيره . فرمود كه :«گناهان كبيره در كتاب على عليه السلام هفت است : كافر شدن به خدا ، و كشتن آدمى ، و عقوق پدر و مادر ، و خوردن ربا بعد از بيّنه ، و خوردن مال يتيم از روى ستم ، و گريختن از ميان مجاهدين ، و اعرابى شدن بعد از هجرت» . راوى مى گويد كه : عرض كردم : اينها از همه گناهان ، بزرگ تر است؟ فرمود : «آرى» . عرض كردم كه : خوردن يك درم از مال يتيم از روى ستم ، بزرگ تر و گناهش بيشتر است يا نماز نكردن؟ فرمود : «نماز نكردن» . عرض كردم كه : ترك نماز را از جمله گناهان كبيره نشمردى؟ فرمود كه : «نخستين چيزى كه به تو گفتم ، چه چيز بود؟» راوى مى گويد كه : عرض كردم : كافر شدن به خدا . فرمود : «تارك الصّلوة ، كافر است» ؛ يعنى بدون عذر و علّت ۲ .
