67
تحفة الأولياء ج3

۱۵۰۴.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد ، از على بن نعمان ، از ابن مسكان ، از سليمان بن خالد ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«آيا نمى خواهى كه تو را خبر دهم به ريشه اسلام ، و شاخه و بلندتر موضع كوهان آن؟» عرض كردم : بلى ، مى خواهم ، فداى تو گردم!
فرمود : «اما ريشه آن نماز است ، و شاخه آن زكات است ، و بلندتر موضع كوهان آن جهاد است» . بعد از آن فرمود : «اگر خواهى ، تو را خبر دهيم به جميع درهاى خوبى؟» عرض كردم : آرى ، فداى تو گردم!
فرمود : «روزه سپر است ، و صدقه گناه را مى برد ، و ايستادن مرد در دل شب ، خدا را به ياد مى آورد» پس اين را خواند كه : «تَتَجافى جُنُوبُهُمْ عَنِ المَضاجِعِ»۱ كه ترجمه آن با مابعد آن ، اين است كه : «دور مى شود پهلوهاى ايشان از خوابگاه هاى خويش». ۲

14 . باب در بيان اينكه به اسلام ، خون از ريختن باز داشته مى شود ، و بيان اينكه ثواب بر ايمان است

۱۵۰۵.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از ابن ابى عمير ، از حكم بن ايمن ، از قاسم صيرفى ، شريك مفضّل روايت كرده است كه گفت : شنيدم از امام جعفرصادق عليه السلام كه مى فرمود :«اسلام ، به واسطه آن ، خون از ريختن باز داشته مى شود ، و امانت، به آن ، به صاحبش برگردانيده مى شود ، و فرج ها، به آن ، حلال مى گردد ، و ثواب بر ايمان است ، كه بدون آن ، كسى مأجور و مثاب نباشد بر عملى كه از او صادر شده باشد» .

1.سجده، ۱۷.

2.. و اين كنايه است ازشب خيزى ، كه چون جهانيان گرم خواب غفلت باشند ، ايشان پهلو از بستر گرم برداشته ، پروردگار خويش را مى خوانند از روى ترس و اميد ، يا در حالى كه صاحبان ترس و اميد باشند . (مترجم)


تحفة الأولياء ج3
66

۱۵۰۴.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ النُّعْمَانِ ، عَنِ ابْنِ مُسْكَانَ ، عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ خَالِدٍ ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ :«أَ لَا أُخْبِرُكَ بِالْاءِسْلَامِ : أَصْلِهِ وَفَرْعِهِ ، وَذِرْوَةِ سَنَامِهِ؟» قُلْتُ : بَلى جُعِلْتُ فِدَاكَ ، قَالَ : «أَمَّا أَصْلُهُ فَالصَّلَاةُ ، وَفَرْعُهُ الزَّكَاةُ ، وَذِرْوَةُ سَنَامِهِ الْجِهَادُ».
ثُمَّ قَالَ : «إِنْ شِئْتَ أَخْبَرْتُكَ بِأَبْوَابِ الْخَيْرِ؟» قُلْتُ : نَعَمْ جُعِلْتُ فِدَاكَ ، قَالَ : «الصَّوْمُ جُنَّةٌ مِنَ النَّارِ ، وَالصَّدَقَةُ تَذْهَبُ بِالْخَطِيئَةِ ، وَقِيَامُ الرَّجُلِ فِي جَوْفِ اللَّيْلِ بِذِكْرِ اللّهِ». ثُمَّ قَرَأَ : «تَتَجافى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ» .

14 ـ بَابُ أَنَّ الْاءِسْلَامَ يُحْقَنُ بِهِ الدَّمُ وَأَنَّ الثَّوَابَ عَلَى الْاءِيمَانِ

۱۵۰۵.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ ، عَنْ أَبِيهِ ، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ ، عَنِ الْحَكَمِ بْنِ أَيْمَنَ ، عَنِ الْقَاسِمِ الصَّيْرَفِيِّ شَرِيكِ الْمُفَضَّلِ ، قَالَ :
سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللّهِ عليه السلام يَقُولُ :
«الْاءِسْلَامُ يُحْقَنُ بِهِ الدَّمُ ، وَتُؤَدّى بِهِ الْأَمَانَةُ ، وَتُسْتَحَلُّ بِهِ الْفُرُوجُ ، وَالثَّوَابُ عَلَى الْاءِيمَانِ» .

  • نام منبع :
    تحفة الأولياء ج3
    سایر پدیدآورندگان :
    تحقیق : مرادی، محمد
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388 ش
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 181286
صفحه از 764
پرینت  ارسال به