۱۵۰۴.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد ، از على بن نعمان ، از ابن مسكان ، از سليمان بن خالد ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«آيا نمى خواهى كه تو را خبر دهم به ريشه اسلام ، و شاخه و بلندتر موضع كوهان آن؟» عرض كردم : بلى ، مى خواهم ، فداى تو گردم!
فرمود : «اما ريشه آن نماز است ، و شاخه آن زكات است ، و بلندتر موضع كوهان آن جهاد است» . بعد از آن فرمود : «اگر خواهى ، تو را خبر دهيم به جميع درهاى خوبى؟» عرض كردم : آرى ، فداى تو گردم!
فرمود : «روزه سپر است ، و صدقه گناه را مى برد ، و ايستادن مرد در دل شب ، خدا را به ياد مى آورد» پس اين را خواند كه : «تَتَجافى جُنُوبُهُمْ عَنِ المَضاجِعِ»۱ كه ترجمه آن با مابعد آن ، اين است كه : «دور مى شود پهلوهاى ايشان از خوابگاه هاى خويش». ۲
14 . باب در بيان اينكه به اسلام ، خون از ريختن باز داشته مى شود ، و بيان اينكه ثواب بر ايمان است
۱۵۰۵.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از ابن ابى عمير ، از حكم بن ايمن ، از قاسم صيرفى ، شريك مفضّل روايت كرده است كه گفت : شنيدم از امام جعفرصادق عليه السلام كه مى فرمود :«اسلام ، به واسطه آن ، خون از ريختن باز داشته مى شود ، و امانت، به آن ، به صاحبش برگردانيده مى شود ، و فرج ها، به آن ، حلال مى گردد ، و ثواب بر ايمان است ، كه بدون آن ، كسى مأجور و مثاب نباشد بر عملى كه از او صادر شده باشد» .