۲۴۷۷.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از ابن ابى عمير ، از حسن بن عطيّه ، از يزيد صائغ روايت كرده است كه گفت : به خدمت امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم كه : مردى بر اين امر و اعتقاد تشيّع است ، وليكن اگر خبر مى دهد و سخن مى گويد ، دروغ مى گويد ، و اگر وعده مى دهد ، خلف وعده مى كند ، و اگر او را بر چيزى امين دارند ، خيانت مى كند ، مرتبه چنين كسى چيست؟ فرمود كه :«اين مرتبه ، پست ترين مرتبه هاى از كفر است ، وليكن چنين كسى كافر نيست» .

۲۴۷۸.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از نوفلى ، از سكونى ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه : از جمله نشانه بدبختى ، خشكى چشم و سختى دل است ، و شدّت حرص در طلب دنيا ، و اصرار كردن بر گناه» .

۲۴۷۹.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از على بن اسباط ، از داود بن نعمان ، از ابوحمزه ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله مردم را خطبه فرمود و فرمود : آيا نمى خواهيد كه شما را خبر دهم به بدترين شما؟ عرض كردند : بلى ، يا رسول اللّه ! ما را خبر ده . فرمود : آنكه برادرش را يارى و بخشش نمى كند ، و بنده مملوك خويش را مى زند ، و توشه را برمى گيرد و تنها مى خورد؛ پس صحابه گمان كردند و چنان داشتند كه خدا خلقى را نيافريده كه از اين بدتر باشد . بعد از آن فرمود كه : آيا شما را خبر ندهم به بدتر از اين؟ عرض كردند : يا رسول اللّه ! ما را خبر ده . فرمود كه : كسى است كه خلق ، خوبى اش را اميد نداشته باشند ، و از بدى اش ايمن نباشند . پس گمان كردند كه خدا خلقى را نيافريده كه از اين بدتر باشد . بعد از آن فرمود : آيا شما را خبر ندهم به كسى كه از اين بدتر است؟ عرض كردند : بلى ، يا رسول اللّه ! ما را خبر ده . فرمود : آنكه سخن زشت و ناسزا مى گويد ، و بسيار لعنت كننده اى است كه چون مؤمنان در نزد او مذكور مى شوند ، ايشان را لعنت مى كند ، و چون مؤمنان او را ذكر مى كنند ، او را لعنت مى كنند» .

۲۴۸۰.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از سهل بن زياد ، از بعضى از اصحاب ما ، از عبد اللّه بن سنان ، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : سه چيز است كه هر كه آنها در او باشد ، منافق باشد ، و هر چند كه روزه گيرد و نماز كند و گمان داشته باشد كه مسلمان است : كسى كه چون او را امين دارند ، خيانت كند ، و چون حديث كند ، دروغ گويد ، و چون وعده دهد ، خلف كند . به درستى كه خداى عز و جل در كتاب خويش فرموده كه : «اِنَّ اللّهَ لا يُحِبُّ الخآئِنينَ»^۱ ؛ يعنى : «به درستى كه خدا خيانت كنندگان را دوست نمى دارد» . و فرموده كه : «أَنَّ لَعْنَتَ اللّهِ عَلَيْهِ إِنْ كانَ مِنَ الْكاذِبينَ»^۲ ؛ يعنى : «و گواهى پنجم آن است كه : لعنت خدا بر او ، اگر باشد از جمله دروغگويان» . و در قول خداى ـ تعالى ـ است كه : «وَاذْكُرْ فِى الْكِتابِ اسْمعيلَ اِنَّهُ كانَ صادِقَ الْوَعْدِ رَسُولاً نَبِيّا»^۳ ؛ يعنى : و ياد كن در اين كتاب ـ يعنى قرآن ـ ، صفت و قصه اسماعيل را . به درستى كه او راست وعده بود و بود فرستاده خدا به سوى خلق ، كه از حق خبر مى داد» .

۲۴۷۷.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ ، عَنْ أَبِيهِ ، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ ، عَنْ حَسَنِ بْنِ عَطِيَّةَ ، عَنْ يَزِيدَ الصَّائِغِ ، قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام : رَجُلٌ عَلى هذَا الْأَمْرِ إِنْ حَدَّثَ كَذَبَ، وَ إِنْ وَعَدَ أَخْلَفَ، وَ إِنِ ائْتُمِنَ خَانَ ، مَا مَنْزِلَتُهُ؟
قَالَ:«هِيَ أَدْنَى الْمَنَازِلِ مِنَ الْكُفْرِ وَ لَيْسَ بِكَافِرٍ».

۲۴۷۸.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ ، عَنْ أَبِيهِ ، عَنِ النَّوْفَلِيِّ ، عَنِ السَّكُونِيِّ ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ:«قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : مِنْ عَلَامَاتِ الشَّقَاءِ جُمُودُ الْعَيْنِ ، وَ قَسْوَةُ الْقَلْبِ ، وَ شِدَّةُ الْحِرْصِ فِي طَلَبِ الدُّنْيَا ، وَ الْاءِصْرَارُ عَلَى الذَّنْبِ».

۲۴۷۹.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ ، عَنْ أَبِيهِ ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَسْبَاطٍ ، عَنْ دَاوُدَ بْنِ النُّعْمَانِ ، عَنْ أَبِي حَمْزَةَ ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ:«خَطَبَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله النَّاسَ ، فَقَالَ: أَ لَا أُخْبِرُكُمْ بِشِرَارِكُمْ؟ قَالُوا: بَلى يَا رَسُولَ اللّهِ ، قَالَ صلى الله عليه و آله : الَّذِي يَمْنَعُ رِفْدَهُ ، وَ يَضْرِبُ عَبْدَهُ ، وَ يَتَزَوَّدُ وَحْدَهُ ؛ فَظَنُّوا أَنَّ اللّهَ لَمْ يَخْلُقْ خَلْقاً هُوَ شَرٌّ مِنْ هذَا.
ثُمَّ قَالَ : أَلَا أُخْبِرُكُمْ بِمَنْ هُوَ شَرٌّ مِنْ ذلِكَ؟ قَالُوا: بَلى يَا رَسُولَ اللّهِ ، قَالَ صلى الله عليه و آله : الَّذِي لَا يُرْجى خَيْرُهُ ، وَ لَا يُؤْمَنُ شَرُّهُ؛ فَظَنُّوا أَنَّ اللّهَ لَمْ يَخْلُقْ خَلْقاً هُوَ شَرٌّ مِنْ هذَا.
ثُمَّ قَالَ: أَ لَا أُخْبِرُكُمْ بِمَنْ هُوَ شَرٌّ مِنْ ذلِكَ؟ قَالُوا: بَلى يَا رَسُولَ اللّهِ ، قَالَ صلى الله عليه و آله : الْمُتَفَحِّشُ اللَّعَّانُ ، الَّذِي إِذَا ذُكِرَ عِنْدَهُ الْمُؤْمِنُونَ لَعَنَهُمْ ، وَ إِذَا ذَكَرُوهُ لَعَنُوهُ».

۲۴۸۰.عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا ، عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ ، عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ ، عَنْ عَبْدِ اللّهِ بْنِ سِنَانٍ ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ:«قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : ثَلَاثٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ ، كَانَ مُنَافِقاً ـ وَ إِنْ صَامَ وَ صَلّى ، وَ زَعَمَ أَنَّهُ مُسْلِمٌ ـ : مَنْ إِذَا ائْتُمِنَ خَانَ، وَ إِذَا حَدَّثَ كَذَبَ ، وَ إِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ ؛ إِنَّ اللّهَ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ قَالَ فِي كِتَابِهِ: «إِنَّ اللّهَ لا يُحِبُّ الْخائِنِينَ» وَ قَالَ : «أَنَّ لَعْنَتَ اللّهِ عَلَيْهِ إِنْ كانَ مِنَ الْكاذِبِينَ» وَ فِي قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ : «وَ اذْكُرْ فِى الْكِتابِ إِسْماعِيلَ إِنَّهُ كانَ صادِقَ الْوَعْدِ وَ كانَ رَسُولًا نَبِيًّا» ».