۲۵۶۸.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از على بن حكم ، از سيف بن عميره ، از عبد الاعلى بن اعين روايت كرده است كه گفت : امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : به درستى كه بزرگ ترين تكبّر ، خوار شمردن خلق و سبك داشتن حقّ است» . راوى مى گويد كه : عرض كردم : خوار شمردن خلق و سبك داشتن حق چيست؟ فرمود : «آن است كه حق را ندانى و بر اهل آن طعنه زنى؛ پس هر كه چنين كند ، با خداى عز و جلدر باب رداى آن جناب منازعه كرده است» .
۲۵۶۹.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از ابن ابى عمير ، از ابن بكير ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«در دوزخ رودخانه اى است مخصوص متكبّران ، كه آن را سقر مى گويند . و آن رودخانه ، از سختى حرارت و گرمى خود به خدا شكايت نمود ، و از آن جناب سؤال كرد كه او را رخصت دهد كه نفس كشد ، و چون رخصت يافت ، نفس كشيد؛ پس دوزخ را سوزانيد» .
۲۵۷۰.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از محمد بن سنان ، از داود بن فرقد ، از برادرش روايت كرده است كه گفت : شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى فرمود :«به درستى كه متكبّران در روز قيامت ، در صورت مورچگان قرار داده مى شوند ، و مردمان پا بر روى ايشان مى گذارند ، تا خدا از حساب خلايق فارغ شود» .
۲۵۷۱.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از احمد بن محمد بن خالد ، از چندين نفر ، از على بن اسباط ، از عمويش يعقوب بن سالم ، از عبد الاعلى ، از امام جعفر صادق عليه السلام كه گفت : به آن حضرت عرض كردم كه : تكبّر چيست؟ فرمود كه :«بزرگ ترين تكبّر آن است كه حق را سبك دارى و مردم را خوار شمارى» . عرض كردم كه : سبك داشتن حق چيست؟ فرمود كه : «حق را ندانى و بر اهل آن طعنه زنى» .
۲۵۷۲.از او ، از يعقوب بن يزيد ، از محمد بن عمر بن يزيد ، از پدرش روايت است كه گفت : به خدمت امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم كه : من طعام پاكيزه مى خورم ، و بوى خوش مى بويم ، و بر حيوان خوش رفتار سوار مى شوم ، و غلام در پشت سرم راه مى رود ، پس آيا در اين رفتار چيزى از تكبّر مى بينى؟ بفرما تا من آن را نكنم . حضرت صادق عليه السلام سر به زير افكند . بعد از آن فرمود :«جز اين نيست كه جبّار و متكبّر ملعون ، كسى است كه مردم را غمص كند و حق را نداند» . عمر مى گويد كه : عرض كردم كه : امّا حق را جاهل نيستم ، وليكن غمص مردم را نمى دانم كه آن ، چه چيز است؟ فرمود كه : «هر كه مردم را حقير شمارد و بر ايشان گردنكشى كند ، چنين كسى متكبّر است» ۱ .
