۲۶۲۶.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از احمد بن محمد بن خالد ، از عثمان بن عيسى ، از سماعه ، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : به درستى كه از جمله بدترين بندگان خداى عز و جل ، كسى است كه مردم همنشينى با او را ناخوش دارند ، به جهت زشتگويى كه دارد» .

۲۶۲۷.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از سهل بن زياد ، از ابن محبوب ، از ابن رئاب ، از ابو عبيده ، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود :«هرزگى و بى شرمى ، از جمله جفا و ستم است ، و ستم ، در آتش جهنّم» .

۲۶۲۸.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد ، از محمد بن سنان ، از ابن مسكان ، از حسن صيقل روايت كرده است كه گفت : امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه :«زشتگويى و بى شرمى و زبان درازى ، از نفاق ناشى مى شود» .

۲۶۲۹.از او ، از احمد بن محمد ، از على بن نعمان ، از عمرو بن شمر ، از جابر ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت است كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه : خداى عز و جل دشمن مى دارد كسى را كه زشتگو و بى شرم باشد ، و سؤال كند و پُر اصرار نمايد» .

۲۶۳۰.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از ابن ابى عمير ، از ابن اذينه ، از زراره ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله به عايشه فرمود كه : اى عايشه! به درستى كه اگر زشتگويى مصوّر مى بود و به صورتى در مى آمد ، هر آينه صورت بدى بود» .

۲۶۳۱.حسين بن محمد ، از معلّى بن محمد ، از احمد بن محمد ، از بعضى از مردان خويش كه راوى حديث اند ، روايت كرده است كه گفت :«هر كه با برادر مسلمان خويش زشتگويى كند ، خدا بركت روزيش را از او بركند و بردارد ، واو را به خودش وا گذارد ، و اسباب زندگانى او را بر او تباه گرداند» .

۲۶۲۶.عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ، عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسى، عَنْ سَمَاعَةَ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ:«قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : إِنَّ مِنْ شَرِّ عِبَادِ اللّهِ مَنْ تُكْرَهُ مُجَالَسَتُهُ لِفُحْشِهِ».

۲۶۲۷.عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا، عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ، عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ، عَنِ ابْنِ رِئَابٍ، عَنْ أَبِي عُبَيْدَةَ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ:«الْبَذَاءُ مِنَ الْجَفَاءِ ، وَ الْجَفَاءُ فِي النَّارِ».

۲۶۲۸.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ، عَنِ ابْنِ مُسْكَانَ، عَنِ الْحَسَنِ الصَّيْقَلِ، قَالَ:
قَالَ أَبُو عَبْدِ اللّهِ عليه السلام :«إِنَّ الْفُحْشَ وَ الْبَذَاءَ وَ السَّلَاطَةَ مِنَ النِّفَاقِ».

۲۶۲۹.عَنْهُ ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ النُّعْمَانِ، عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ، عَنْ جَابِرٍ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ:«قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : إِنَّ اللّهَ يُبْغِضُ الْفَاحِشَ الْبَذِيءَ، وَ السَّائِلَ الْمُلْحِفَ».

۲۶۳۰.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ، عَنِ ابْنِ أُذَيْنَةَ، عَنْ زُرَارَةَ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ:«قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله لِعَائِشَةَ: يَا عَائِشَةُ، إِنَّ الْفُحْشَ لَوْ كَانَ مُمَثَّلاً، لَكَانَ مِثَالَ سَوْءٍ».

۲۶۳۱.الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ، عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ بَعْضِ رِجَالِهِ، قَالَ:
قَالَ:«مَنْ فَحُشَ عَلى أَخِيهِ الْمُسْلِمِ، نَزَعَ اللّهُ مِنْهُ بَرَكَةَ رِزْقِهِ، وَ وَكَلَهُ إِلى نَفْسِهِ، وَ أَفْسَدَ عَلَيْهِ مَعِيشَتَهُ».