۲۸۱۷.ابو على اشعرى ، از محمد بن عبد الجبار ، از صفوان ، از عبد الرحمان بن حجّاج ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«هر كه روز خود را به فاش كردن راز ما بگشايد و به آن آغاز كند ، خداى عز و جل گرمى آهن و تنگى زندان ها را بر او مسلّط گرداند» .
161 . باب در بيان حال كسى كه مخلوق را اطاعت مى كند در معصيت خالق
۲۸۱۸.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از نوفلى ، از سكونى ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه : هر كه خشنودى مردم را به خشم و ناخشنودى خدا طلب كند ، و كارى بكند كه موجب خشم خدا باشد ، تا خلق از او راضى باشند ، خدا ستايش كننده و مدح نماينده او را ، از مردمانِ مذمّت كننده و بدگو مى گرداند» .
۲۸۱۹.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از احمد بن محمد بن خالد ، از اسماعيل بن مهران ، از سيف بن عميره ، از عمرو بن شمر ، از جابر ، از امام محمد باقر عليه السلام كه مى فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه : هر كه خشنودى مردم را طلب كند به چيزى كه خدا را به خشم آورد، خدا ستايش گوى او را ، از مردمانِ بدگو گرداند . و هر كه فرمانبردارى خدا را به غضب مردم اختيار كند ، ودر طاعت خدا كارى بكند كه خلق از او راضى نباشند ، خداى عز و جلدشمنى هر دشمن ، و حسد هر حسد برنده ، و ستم هر ستمكارى را از او كفايت كند ، و ياور و پشت و پناه او باشد» .
۲۸۲۰.از او ، از شريف بن سابق ، از فضل بن ابى قرّه ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است كه فرمود :«مردى به خدمت حضرت امام حسين عليه السلام نوشت كه : مرا موعظه كن و پند ده به دو حرف؛ پس حضرت به سوى او نوشت كه : هر كه كارى را قصد كند به نافرمانى خداى عز و جل ، بيشتر موجب ضايع شدن و نيستى آن چيزى است كه اميد دارد ، و شتابان تر است از براى آمدن آنچه از آن مى ترسد» .
۲۸۲۱.ابو على اشعرى ، از محمد بن عبد الجبّار ، از صفوان ، از علاء ، از محمد بن مسلم روايت كرده است كه گفت : امام محمد باقر عليه السلام فرمود كه :«دين ندارد ، هر كه ديندارى مى كند به طاعت كسى كه خداى عز و جل را معصيت كرده . و دين ندارد ، هر كه ديندارى مى كند به دروغ و افتراى باطلى كه بر خدا بسته . و دين ندارد ، هر كه ديندارى مى كند به انكار كردن چيزى از آيت هاى خدا» .
