119
تحفة الأولياء ج4

۲۸۴۲.على بن ابراهيم ، از محمد بن عيسى بن عبيد ، از يونس ، از حمّاد ، از حمزة بن طيّار روايت كرده است كه گفت : امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه :«مردم شش گروهند كه همه ايشان به سه گروه باز مى گردند ، و آن ، ايمان و كفر و گمراهى است . و ايشان ، اهل وعد و وعيدند كه خدا بهشت و دوزخ را به ايشان وعده داده است . و آن شش گروه ، مؤمنانند و كافران و ناتوانان ، و جماعتى كه باز داشته شدگان و به تأخير افتادگانند ، كه حكم ايشان موقوف است براى نزول فرمان خدا درباره ايشان ، يا عذاب مى كند ايشان را يا توبه ايشان را قبول مى فرمايد . و گروهى كه معترف اند به گناهان خويش و به آنها اقرار دارند ، و كردار نيك و كردار ديگر را كه بد است به هم آميختند ، و اهل اعراف» .

۲۸۴۳.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از ابن ابى عمير ، از هشام بن سالم ، از زراره روايت كرده است كه گفت : من و حمران يا من و بكير ، بر امام محمد باقر عليه السلام داخل شدم . زراره مى گويد كه : به آن حضرت عرض كردم : جز اين نيست كه ما مطمار مى كشيم . فرمود كه :«مطمار چيست؟» عرض كردم كه : تُرّ ۱ ، پس هر كه با ما موافقت مى كند از سيّد علوى يا غير او ، او را دوست مى داريم . و هر كه با ما مخالفت مى ورزد از سيّد علوى و غير او ، از او بيزارى مى جويم .
حضرت به من فرمود كه : «اى زراره! گفته خداى عز و جل از گفتار تو راست تر است ، اگر چنان باشد كه تو مى گويى؛ پس كجايند آنان كه خداى عز و جل در باب ايشان فرموده است كه : «اِلَّا الْمُسْتَضْعَفينَ مِنَ الرِّجالِ وَالنِّساءِ وَالْوِلْدانِ لا يَسْتَطيعُونَ حيلَةً وَلا يَهْتَدُونَ سَبيلاً»۲ ؟ و كجايند آنان كه باز داشته شده اند براى نزول فرمان خدا درباره ايشان؟ و كجايند آنان كه كردار نيك و كردار ديگرِ بد را به هم آميخته اند؟ و كجايند اصحاب اعراف؟ و كجايند آنان كه دل هاى ايشان الفت داده شده است؟» .
و حمّاد در اين حديث ، اين را زياد كرده است كه زراره گفت كه : پس آواز امام محمد باقر عليه السلام و آواز من بلند شد ، تا به حدّى كه هر كه بر در خانه بود ، آن را مى شنيد .
و جميل ، از زراره در آن ، اين را زياد كرده است كه : پس در هنگامى كه سخن در ميان من و آن حضرت بسيار شد ، به من فرمود كه : «اى زراره! بر خداى عز و جل واجب و سزاوار است كه گمراهان را داخل بهشت گرداند» (و مراد از ايشان ، ناتوانانند) .

1.و «تُرّ» ـ به ضمّ تاء و تشديد راء ـ ، رشته بنّايانى است كه براى طرح عمارت و اندازه ى آن دارند ، و همچنين مطمار ـ به كسر ميم اوّل و فتح دويم ، با زيادتى الف بعد از آن و بدون آن ـ . حاصل آن كه ، ما ريسمان اندازه را مى آويزيم و نهايت دقّت مى كنيم ، چنان كه بنّايان در حال بنّايى و اراده استقامت بنايى كه در نظر دارند ، مى كنند . (مترجم)

2.نساء، ۹۸.


تحفة الأولياء ج4
118

۲۸۴۲.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى بْنِ عُبَيْدٍ، عَنْ يُونُسَ، عَنْ حَمَّادٍ، عَنْ حَمْزَةَ بْنِ الطَّيَّارِ، قَالَ:
قَالَ أَبُو عَبْدِ اللّهِ عليه السلام :
«النَّاسُ عَلى سِتِّ فِرَقٍ ـ يَؤُولُونَ كُلُّهُمْ إِلى ثَلَاثِ فِرَقٍ ـ : الْاءِيمَانِ، وَ الْكُفْرِ، وَ الضَّلَالِ وَ هُمْ أَهْلُ الْوَعْدَيْنِ الَّذِينَ وَعَدَهُمُ اللّهُ الْجَنَّةَ وَ النَّارَ: الْمُؤْمِنُونَ، وَ الْكَافِرُونَ، وَ الْمُسْتَضْعَفُونَ ، وَ الْمُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللّهِ «إِمَّا يُعَذِّبُهُمْ وَ إِمَّا يَتُوبُ عَلَيْهِمْ» ، وَ الْمُعْتَرِفُونَ بِذُنُوبِهِمْ «خَلَطُوا عَمَلاً صَالِحاً وَ آخَرَ سَيِّئاً» ، وَ أَهْلُ الْأَعْرَافِ».

۲۸۴۳.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ، عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ، عَنْ زُرَارَةَ، قَالَ:
دَخَلْتُ أَنَا وَ حُمْرَانُ ـ أَوْ أَنَا وَ بُكَيْرٌ ـ عَلى أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ: قُلْتُ لَهُ: إِنَّا نَمُدُّ الْمِطْمَارَ، قَالَ:
«وَ مَا الْمِطْمَارُ؟» قُلْتُ: التُّرُّ، فَمَنْ وَافَقَنَا مِنْ عَلَوِيٍّ أَوْ غَيْرِهِ، تَوَلَّيْنَاهُ؛ وَ مَنْ خَالَفَنَا مِنْ عَلَوِيٍّ أَوْ غَيْرِهِ، بَرِئْنَا مِنْهُ.
فَقَالَ لِي : «يَا زُرَارَةُ، قَوْلُ اللّهِ أَصْدَقُ مِنْ قَوْلِكَ، فَأَيْنَ الَّذِينَ قَالَ اللّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: «إِلَّا الْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجالِ وَ النِّساءِ وَ الْوِلْدانِ لا يَسْتَطِيعُونَ حِيلَةً وَ لا يَهْتَدُونَ سَبِيلاً» ؟ أَيْنَ الْمُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللّهِ؟ أَيْنَ الَّذِينَ «خَلَطُوا عَمَلاً صَالِحاً وَ آخَرَ سَيِّئاً» ؟ أَيْنَ «أَصْحَابُ الْأَعْرَافِ» ؟ أَيْنَ «الْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ» ؟».
وَ زَادَ حَمَّادٌ فِي الْحَدِيثِ، قَالَ: فَارْتَفَعَ صَوْتُ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام وَ صَوْتِي حَتّى كَانَ يَسْمَعُهُ مَنْ عَلى بَابِ الدَّارِ.
وَ زَادَ فِيهِ جَمِيلٌ، عَنْ زُرَارَةَ: فَلَمَّا كَثُرَ الْكَلَامُ بَيْنِي وَ بَيْنَهُ، قَالَ لِي: «يَا زُرَارَةُ، حَقّاً عَلَى اللّهِ أَنْ يُدْخِلَ الضُّلَالَ الْجَنَّةَ».

  • نام منبع :
    تحفة الأولياء ج4
    سایر پدیدآورندگان :
    تحقیق : مرادی، محمد
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388 ش
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 305918
صفحه از 791
پرینت  ارسال به