15
تحفة الأولياء ج4

۲۶۳۶.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از سهل بن زياد ، از ابن محبوب ، از ابن رئاب ، از ابو حمزه ، از جابر بن عبداللّه كه گفت : رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه :«بدترين مردمان در روز قيامت ، آنانند كه مردم ايشان را گرامى مى دارند ، به جهت پرهيز كردن از بدى ايشان» .

133 . باب در بيان بغى ۱

۲۶۳۷.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از سهل بن زياد ، از جعفر بن محمد اشعرى ، از ابن قدّاح ، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : به درستى كه آن بدى كه سزايش از همه بدى ها شتابان تر است ، ستم و از حد درگذشتن است» .

۲۶۳۸.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از نوفلى ، از سكونى ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«شيطان به لشكريان خود مى گويد كه : حسد و گردنكشى را در ميان فرزندان آدم اندازيد؛زيرا كه اين دو چيز ، در نزد خدا با شرك برابرى مى كنند» .

۲۶۳۹.على ، از پدرش ، از حمّاد ، از حريز ، از مسمع ـ يعنى ابوسيّار ـ روايت كرده است كه : امام جعفر صادق عليه السلام به سوى او نوشت در نامه اى كه :«بنگر كه البتّه به سخنى كه ستم و گردنكشى باشد ، هرگز تكلّم نكنى ، و هر چند كه نفس تو و خويشانت ، تو را به شگفت آورند» .

۲۶۴۰.على ، از پدرش ، از ابن محبوب ، از ابن رئاب و يعقوب سرّاج ، هر دو از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود كه : اى گروه مردمان! به درستى كه بغى ، اصحاب خود را مى كِشد به سوى آتش دوزخ . و به درستى كه اوّل كسى كه بر خداى عز و جل بغى نمود ، عناق ، دختر آدم عليه السلام ، بود . و به اين سبب ، نخستين كسى كه خدا او را كشت ، عناق بود . و نشستگاهش يك جَريب در يك جَريب بود ۲ ، و او را بيست انگشت بود ، در هر انگشتى دو ناخن ، مانند دو داس درو كنى . پس خدا شيرى را چون فيل ، و گرگى را مانند شتر ، و كركسى را مثل استر ، بر او مسلّط گردانيده ، تا او را كشتند . و به حقيقت كه خداى عز و جل جبّاران و ستمكاران را كشت ، بر بهترين احوال ايشان ، و ايمن ترين اوقات وجود ايشان» .

1.و بغى ، ستم و از حد درگذشتن و گردنكشى است بر مردمان . (مترجم)

2.و جريب ـ به فتح جيم ـ ، مقدارى است از زمين كه معلوم و معروف است ، و آن به حساب مساحت ، چهار هزار و هشتصد ذراع است به ذراع دست ، كه عبارت است از ششصد نى ، و از قرار نود نى ، يك قفيز ، شش قفيز و دو ثلث قفيز مى شود . و چون در مثل خود ضرب شود ، چهل و پنج قفيز و ثلث قفيز ، حاصل آن مى شود . و بعضى گفته اند كه : مقدار جريب از زمين ، ده ذراع است ، و اين در اينجا ظاهرتر است؛ بلكه ، قول اول ، على الظاهر درست نمى باشد . (مترجم)


تحفة الأولياء ج4
14

۲۶۳۶.عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا، عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ، عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ، عَنِ ابْنِ رِئَابٍ، عَنْ أَبِي حَمْزَةَ، عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللّهِ، قَالَ:
قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :
«شَرُّ النَّاسِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ الَّذِينَ يُكْرَمُونَ اتِّقَاءَ شَرِّهِمْ».

133 ـ بَابُ الْبَغْيِ

۲۶۳۷.عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا، عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ، عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْأَشْعَرِيِّ، عَنِ ابْنِ الْقَدَّاحِ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ:«قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : إِنَّ أَعْجَلَ الشَّرِّ عُقُوبَةً الْبَغْيُ».

۲۶۳۸.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنِ النَّوْفَلِيِّ، عَنِ السَّكُونِيِّ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ:«يَقُولُ إِبْلِيسُ لِجُنُودِهِ: أَلْقُوا بَيْنَهُمُ الْحَسَدَ وَ الْبَغْيَ؛ فَإِنَّهُمَا يَعْدِلَانِ عِنْدَ اللّهِ الشِّرْكَ».

۲۶۳۹.عَلِيٌّ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ حَمَّادٍ، عَنْ حَرِيزٍ، عَنْ مِسْمَعٍ أَبِي سَيَّارٍ،
أَنَّ أَبَا عَبْدِ اللّهِ عليه السلام كَتَبَ إِلَيْهِ فِي كِتَابٍ :
«انْظُرْ أَنْ لَا تَكَلَّمَنَّ بِكَلِمَةِ بَغْيٍ أَبَداً وَ إِنْ أَعْجَبَتْكَ نَفْسَكَ وَ عَشِيرَتَكَ».

۲۶۴۰.عَلِيٌّ، عَنْ أَبِيهِ، عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ، عَنِ ابْنِ رِئَابٍ وَ يَعْقُوبَ السَّرَّاجِ جَمِيعاً، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ:«قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عليه السلام : أَيُّهَا النَّاسُ، إِنَّ الْبَغْيَ يَقُودُ أَصْحَابَهُ إِلَى النَّارِ، وَ إِنَّ أَوَّلَ مَنْ بَغى عَلَى اللّهِ عَنَاقُ بِنْتُ آدَمَ، فَأَوَّلُ قَتِيلٍ قَتَلَهُ اللّهُ عَنَاقُ، وَ كَانَ مَجْلِسُهَا جَرِيباً فِي جَرِيبٍ، وَ كَانَ لَهَا عِشْرُونَ إِصْبَعاً فِي كُلِّ إِصْبَعٍ ظُفُرَانِ مِثْلُ الْمِنْجَلَيْنِ، فَسَلَّطَ اللّهُ عَلَيْهَا أَسَداً كَالْفِيلِ، وَ ذِئْباً كَالْبَعِيرِ، وَ نَسْراً مِثْلَ الْبَغْلِ، فَقَتَلْنَهَا وَ قَدْ قَتَلَ اللّهُ الْجَبَابِرَةَ عَلى أَفْضَلِ أَحْوَالِهِمْ وَ آمَنِ مَا كَانُوا».

  • نام منبع :
    تحفة الأولياء ج4
    سایر پدیدآورندگان :
    تحقیق : مرادی، محمد
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388 ش
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 305713
صفحه از 791
پرینت  ارسال به