221
تحفة الأولياء ج4

۲۹۶۰.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از على بن حكم ، از فضيل بن عثمان مرادى روايت كرده است كه گفت : شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه : چهار خصلت است كه هر كه آنها در او باشد ، بعد از آنها ، بر خدا هلاك نشود ، و مستحقّ عذاب آن جناب نگردد ، و مگر كسى كه هالك و بسى شقى و بدبخت باشد . و آنها ، اين است كه :
بنده قصد مى كند كه حسنه را به عمل آورد ، پس اگر آن بنده آن را به عمل نياورد ، خدا به قصد نيكش ، يك حسنه از برايش بنويسد ، و اگر آن بنده آن را به عمل آورد ، خداى عز و جل ده حسنه از برايش بنويسد ، و قصد مى كند كه سيّئه را به عمل آورد ، پس اگر آن را به عمل نياورد ، چيزى بر او نوشته نشود ، و اگر آن بنده آن را به عمل آورد ، هفت ساعت مهلت داده شود ، و فرشته اى كه نويسنده حسنات است ، مى گويد ـ به فرشته اى كه نويسنده گناهان است ، و آن فرشته اى است كه در جانب چپ او است ـ كه : شتاب مكن ، شايد كه حسنه اى را در پى اين گناه در آورد ، كه اين را محو و نابود كند؛ زيرا كه خداى عز و جل مى فرمايد كه : «اِنَّ الْحَسَناتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئاتِ»۱ ؛ يعنى : «به درستى كه نيكويى ها مى برد بدى ها را ، و آنها را نيست و نابود مى گرداند» . يا شايد كه طلب آمرزش كند . پس اگر بگويد كه : «أَسْتَغْفِرُ اللّه َ الذَّى لا اِلهَ اِلّا هُوَ عالِمُ الغَيْبِ وَالشَّهادَةِ العَزيزُ الْحَكيمُ الْغَفُورُ الرَّحيمَ ذُوالْجَلالِ وَالْاِكْرامِ وَ أَتُوبُ اِلَيْهِ» بر او چيزى نوشته نشود . و اگر هفت ساعت بگذرد و حسنه و استغفارى را در پى آن در نياورد ، صاحب حسنات به صاحب سيّئات گويد كه : بنويس بر اين بدبختى كه از هر خوبى بى بهره و بى نصيب شده است» .
و ترجمه دعا اين است كه : «طلب آمرزش مى كنم از خدايى كه هيچ خدايى نيست ، مگر او ، كه داناى نهان و آشكار است ، و صاحب غلبه و عزّت و راست كردارى ، و حكمت و آمرزش و مغفرت و مهربانى و رحمت ، و خداوند بزرگوارى و ملاطفت است ، و باز مى گردم به سوى او و توبه مى كنم» .

1.هود، ۱۱۴.


تحفة الأولياء ج4
220

۲۹۶۰.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسى، عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ، عَنْ فُضَيْلِ بْنِ عُثْمَانَ الْمُرَادِيِّ، قَالَ:
سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللّهِ عليه السلام يَقُولُ:
«قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : أَرْبَعٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ لَمْ يَهْلِكْ عَلَى اللّهِ بَعْدَهُنَّ إِلَا هَالِكٌ :
يَهُمُّ الْعَبْدُ بِالْحَسَنَةِ أَنْ يَعْمَلَهَا، فَإِنْ هُوَ لَمْ يَعْمَلْهَا، كَتَبَ اللّهُ لَهُ حَسَنَةً بِحُسْنِ نِيَّتِهِ؛ وَ إِنْ هُوَ عَمِلَهَا، كَتَبَ اللّهُ لَهُ عَشْراً.
وَ يَهُمُّ بِالسَّيِّئَةِ أَنْ يَعْمَلَهَا، فَإِنْ لَمْ يَعْمَلْهَا، لَمْ يُكْتَبْ عَلَيْهِ شَيْءٌ؛ وَ إِنْ هُوَ عَمِلَهَا، أُجِّلَ سَبْعَ سَاعَاتٍ، وَ قَالَ صَاحِبُ الْحَسَنَاتِ لِصَاحِبِ السَّيِّئَاتِ ـ وَ هُوَ صَاحِبُ الشِّمَالِ ـ : لَا تَعْجَلْ، عَسى أَنْ يُتْبِعَهَا بِحَسَنَةٍ تَمْحُوهَا؛ فَإِنَّ اللّهَ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ يَقُولُ: «إِنَّ الْحَسَناتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئاتِ» أَوِ الِاسْتِغْفَارِ؛ فَإِنْ هُوَ قَالَ: أَسْتَغْفِرُ اللّهَ الَّذِي لَا إِلهَ إِلَا هُوَ، عَالِمَ الْغَيْبِ وَ الشَّهَادَةِ، الْعَزِيزَ الْحَكِيمَ، الْغَفُورَ الرَّحِيمَ، ذَا الْجَلَالِ وَ الْاءِكْرَامِ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ، لَمْ يُكْتَبْ عَلَيْهِ شَيْءٌ؛ وَ إِنْ مَضَتْ سَبْعُ سَاعَاتٍ وَ لَمْ يُتْبِعْهَا بِحَسَنَةٍ وَ اسْتِغْفَارٍ، قَالَ صَاحِبُ الْحَسَنَاتِ لِصَاحِبِ السَّيِّئَاتِ: اكْتُبْ عَلَى الشَّقِيِّ الْمَحْرُومِ».

  • نام منبع :
    تحفة الأولياء ج4
    سایر پدیدآورندگان :
    تحقیق : مرادی، محمد
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388 ش
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 306117
صفحه از 791
پرینت  ارسال به