۲۹۶۰.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از على بن حكم ، از فضيل بن عثمان مرادى روايت كرده است كه گفت : شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه : چهار خصلت است كه هر كه آنها در او باشد ، بعد از آنها ، بر خدا هلاك نشود ، و مستحقّ عذاب آن جناب نگردد ، و مگر كسى كه هالك و بسى شقى و بدبخت باشد . و آنها ، اين است كه :
بنده قصد مى كند كه حسنه را به عمل آورد ، پس اگر آن بنده آن را به عمل نياورد ، خدا به قصد نيكش ، يك حسنه از برايش بنويسد ، و اگر آن بنده آن را به عمل آورد ، خداى عز و جل ده حسنه از برايش بنويسد ، و قصد مى كند كه سيّئه را به عمل آورد ، پس اگر آن را به عمل نياورد ، چيزى بر او نوشته نشود ، و اگر آن بنده آن را به عمل آورد ، هفت ساعت مهلت داده شود ، و فرشته اى كه نويسنده حسنات است ، مى گويد ـ به فرشته اى كه نويسنده گناهان است ، و آن فرشته اى است كه در جانب چپ او است ـ كه : شتاب مكن ، شايد كه حسنه اى را در پى اين گناه در آورد ، كه اين را محو و نابود كند؛ زيرا كه خداى عز و جل مى فرمايد كه : «اِنَّ الْحَسَناتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئاتِ»۱ ؛ يعنى : «به درستى كه نيكويى ها مى برد بدى ها را ، و آنها را نيست و نابود مى گرداند» . يا شايد كه طلب آمرزش كند . پس اگر بگويد كه : «أَسْتَغْفِرُ اللّه َ الذَّى لا اِلهَ اِلّا هُوَ عالِمُ الغَيْبِ وَالشَّهادَةِ العَزيزُ الْحَكيمُ الْغَفُورُ الرَّحيمَ ذُوالْجَلالِ وَالْاِكْرامِ وَ أَتُوبُ اِلَيْهِ» بر او چيزى نوشته نشود . و اگر هفت ساعت بگذرد و حسنه و استغفارى را در پى آن در نياورد ، صاحب حسنات به صاحب سيّئات گويد كه : بنويس بر اين بدبختى كه از هر خوبى بى بهره و بى نصيب شده است» .
و ترجمه دعا اين است كه : «طلب آمرزش مى كنم از خدايى كه هيچ خدايى نيست ، مگر او ، كه داناى نهان و آشكار است ، و صاحب غلبه و عزّت و راست كردارى ، و حكمت و آمرزش و مغفرت و مهربانى و رحمت ، و خداوند بزرگوارى و ملاطفت است ، و باز مى گردم به سوى او و توبه مى كنم» .
