247
تحفة الأولياء ج4

196 . باب در بيان تعجيل عقوبت گناه

۲۹۹۶.محمد بن يحيى ، از احمد بن محّمد بن عيسى ، از حسن بن محبوب ، از عبداللّه بن سنان ، از حمزة بن حمران ، از پدرش ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«به درستى كه خداى عز و جل چون از امر و فرمانش اين باشد كه بنده اى را گرامى دارد ، و او را گناهى باشد ، او را به بيمارى مبتلا گرداند ، و اگر اين ابتلاء و امتحان را با او نكند ، او را به حاجت و پريشانى مبتلا كند ، و اگر اين را با او نكند ، مردن را بر او سخت گرداند كه جانش را به دشوارى بگيرد ، تا آنكه او را به آن گناه سزا دهد» . حضرت فرمود : «و اگر از امر آن جناب اين باشد كه او را خوار گرداند ، و او را در نزد آن جناب ثوابى باشد ، بدنش را صحيح گرداند و پيوسته تندرست باشد ، و اگر اين را با او نكند ، بر او در روزيش وسعت دهد ، و اگر آن جناب اين را با او نكند ، مردن را بر او سهل و آسان گرداند كه جانش را به آسانى بگيرد ، تا آنكه او را به آن حسنه سزا دهد» .

۲۹۹۷.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از ابن ابى عمير ، از اسماعيل بن ابراهيم ، از حكم بن عيينه روايت كرده است كه گفت : امام جعفر صادق عليه السلام فرمود :«به درستى كه بنده چون گناهانش بسيار شود ، و از كردار خوب ، چيزى در نزد او نباشد كه آنها را بپوشاند و كفاره آنها باشد ، خدا او را به اندوه مبتلا گرداند ، كه كفّاره آنها باشد» .

۲۹۹۸.چند نفر از اصحاب ما روايت كره اند ، از سهل بن زياد ، از جعفر بن محمد اشعرى ، از ابن قدّاح ، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه : خداى عز و جلفرمود : به عزّت و جلال خودم سوگند كه هيچ بنده اى را از دنيا بيرون نمى برم ، و حال آنكه من مى خواهم كه او را رحمت كنم ، تا آنكه تمام ، فرا گيرم از او هر گناهى را كه به عمل آورده ، يا به بيمارى در بدن او ، و يا به تنگى در روزى او ، و يا به ترس در دنياى او؛ پس اگر باقيمانده اى از آن بر او باقى بماند ، در نزد مردن ، بر او سخت گيرم . و به عزّت و جلال خودم سوگند كه هيچ بنده اى را از دنيا بيرون نبرم ، و حال آنكه من خواسته باشم كه او را عذاب كنم ، تا آنكه جزاى هر حسنه اى كه آن را به عمل آورده باشد ، به او دهم ، يا به گشادى در روزى او ، و يا به صحّت در بدن او ، و يا به ايمنى در دنياى او؛ پس اگر باقيمانده اى بر او باقى بماند ، به واسطه آن بقيّه ، مردن را بر او سهل و آسان گردانم» .


تحفة الأولياء ج4
246

196 ـ بَابُ تَعْجِيلِ عُقُوبَةِ الذَّنْبِ

۲۹۹۶.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسى، عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ، عَنْ عَبْدِ اللّهِ بْنِ سِنَانٍ، عَنْ حَمْزَةَ بْنِ حُمْرَانَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ:«إِنَّ اللّهَ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ إِذَا كَانَ مِنْ أَمْرِهِ أَنْ يُكْرِمَ عَبْداً وَ لَهُ ذَنْبٌ، ابْتَلَاهُ بِالسُّقْمِ، فَإِنْ لَمْ يَفْعَلْ ذلِكَ بِهِ، ابْتَلَاهُ بِالْحَاجَةِ، فَإِنْ لَمْ يَفْعَلْ ذلِكَ بِهِ، شَدَّدَ عَلَيْهِ الْمَوْتَ لِيُكَافِيَهُ بِذلِكَ الذَّنْبِ».
قَالَ: «وَ إِذَا كَانَ مِنْ أَمْرِهِ أَنْ يُهِينَ عَبْداً وَ لَهُ عِنْدَهُ حَسَنَةٌ، صَحَّحَ بَدَنَهُ، فَإِنْ لَمْ يَفْعَلْ بِهِ ذلِكَ، وَسَّعَ عَلَيْهِ فِي رِزْقِهِ، فَإِنْ هُوَ لَمْ يَفْعَلْ ذلِكَ بِهِ، هَوَّنَ عَلَيْهِ الْمَوْتَ لِيُكَافِيَهُ بِتِلْكَ الْحَسَنَةِ».

۲۹۹۷.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ، عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ إِبْرَاهِيمَ، عَنِ الْحَكَمِ بْنِ عُتَيْبَةَ، قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللّهِ عليه السلام :«إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا كَثُرَتْ ذُنُوبُهُ وَ لَمْ يَكُنْ عِنْدَهُ مِنَ الْعَمَلِ مَا يُكَفِّرُهَا، ابْتَلَاهُ بِالْحُزْنِ لِيُكَفِّرَهَا».

۲۹۹۸.عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا، عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ، عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْأَشْعَرِيِّ، عَنِ ابْنِ الْقَدَّاحِ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ:«قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : قَالَ اللّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي، لَا أُخْرِجُ عَبْداً مِنَ الدُّنْيَا وَ أَنَا أُرِيدُ أَنْ أَرْحَمَهُ حَتّى أَسْتَوْفِيَ مِنْهُ كُلَّ خَطِيئَةٍ عَمِلَهَا: إِمَّا بِسُقْمٍ فِي جَسَدِهِ، وَ إِمَّا بِضِيقٍ فِي رِزْقِهِ، وَ إِمَّا بِخَوْفٍ فِي دُنْيَاهُ ؛ فَإِنْ بَقِيَتْ عَلَيْهِ بَقِيَّةٌ، شَدَّدْتُ عَلَيْهِ عِنْدَ الْمَوْتِ.
وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي، لَا أُخْرِجُ عَبْداً مِنَ الدُّنْيَا وَ أَنَا أُرِيدُ أَنْ أُعَذِّبَهُ حَتّى أُوَفِّيَهُ كُلَّ حَسَنَةٍ عَمِلَهَا: إِمَّا بِسَعَةٍ فِي رِزْقِهِ، وَ إِمَّا بِصِحَّةٍ فِي جِسْمِهِ، وَ إِمَّا بِأَمْنٍ فِي دُنْيَاهُ؛ فَإِنْ بَقِيَتْ عَلَيْهِ بَقِيَّةٌ، هَوَّنْتُ عَلَيْهِ بِهَا الْمَوْتَ».

  • نام منبع :
    تحفة الأولياء ج4
    سایر پدیدآورندگان :
    تحقیق : مرادی، محمد
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388 ش
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 289633
صفحه از 791
پرینت  ارسال به