249
تحفة الأولياء ج4

۲۹۹۹.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از احمد بن محمد بن خالد ، از ابن محبوب ، از هشام بن سالم ، از ابان بن تغلب كه گفت : امام جعفر صادق عليه السلام فرمود :«به درستى كه مؤمن در خواب چيزى بر او ظاهر مى شود كه بترسد (يعنى خواب هولناك و پريشان مى بيند) ، و به جهت آن ، گناهانش از برايش آمرزيده مى شود . و به درستى كه مؤمن در بدنش ضعف به هم مى رسد و نزار و خوار و بى مقدار مى شود ، و گناهانش به جهت آن ، از برايش آمرزيده مى شود» .

۳۰۰۰.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از ابن ابى عمير ، از سرىّ بن خالد ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«چون خدا خير و خوبى را نسبت به بنده اى اراده فرمايد ، در عقوبتش در دنيا تعجيل فرمايد ، و آن را زود به او برساند ، و چون بدى را به بنده اى اراده داشته باشد ، گناهانش را بر او نگاه دارد ، كه او را در باب آنها در دنيا عقوبتى نكند ، تا آنكه در روز قيامت بيايد با آن گناهان» .

۳۰۰۱.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از سهل بن زياد ، از محمد بن حسن بن شمّون ، از عبداللّه بن عبد الرحمان ، از مسمع بن عبد الملك ، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود :«اميرالمؤمنين عليه السلام در قول خداى ـ تعالى ـ : «وَما أَصابَكُمْ مِنْ مُصيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْديكُمْ وَيَعْفُو عَنْ كَثيرٍ»۱ ، فرمود كه : هيچ رگى نمى جهد ، و پا به سنگى نمى آيد ، و قدمى نمى لغزد ، و چوبى عضوى را نمى خراشد ، مگر آنكه به سبب گناهى است . و هر آينه آنچه خدا عفو مى كند ، بيشتر است؛ پس هر كه خدا عقوبت گناهش را در دنيا بشتاباند ، در قيامت عقابى بر او نيست؛ زيرا كه ، خدا از آن بزرگوارتر و كريم تر و عظيم تر است كه در آخرت در عقوبت او عود كند» .

۳۰۰۲.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از عبّاس بن موسى ورّاق ، از على احمسى ، از مردى ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه : پيوسته همّ و غم (يعنى انواع اندوه) با مؤمن مى باشد ، تا آنكه گناهى را از براى او وا نگذارد» .

۳۰۰۳.از او ، از احمد بن محمد و على بن ابراهيم ، از پدرش ، هر دو از ابن ابى عمير ، از حارث بن بهرام ، از عمرو بن جميع روايت است كه گفت : شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى فرمود :«به درستى كه بنده مؤمن در دنيا اندوهناك مى شود ، تا آنكه از دنيا بيرون رود و گناهى بر او نباشد» .

1.شورا، ۳۰.


تحفة الأولياء ج4
248

۲۹۹۹.عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ، عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ، عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ، عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ، قَالَ:
قَالَ أَبُو عَبْدِ اللّهِ عليه السلام :
«إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَيُهَوَّلُ عَلَيْهِ فِي نَوْمِهِ، فَيُغْفَرُ لَهُ ذُنُوبُهُ، وَ إِنَّهُ لَيُمْتَهَنُ فِي بَدَنِهِ، فَيُغْفَرُ لَهُ ذُنُوبُهُ» .

۳۰۰۰.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ، عَنِ السَّرِيِّ بْنِ خَالِدٍ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ:«إِذَا أَرَادَ اللّهُ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ بِعَبْدٍ خَيْراً، عَجَّلَ لَهُ عُقُوبَتَهُ فِي الدُّنْيَا؛ وَ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ سُوءاً، أَمْسَكَ عَلَيْهِ ذُنُوبَهُ حَتّى يُوَافِيَ بِهَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ».

۳۰۰۱.عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا، عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ شَمُّونٍ، عَنْ عَبْدِ اللّهِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمنِ، عَنْ مِسْمَعِ بْنِ عَبْدِ الْمَلِكِ ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ:«قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عليه السلام فِي قَوْلِ اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ : «وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثِيرٍ» : لَيْسَ مِنِ الْتِوَاءِ عِرْقٍ، وَ لَا نَكْبَةِ حَجَرٍ، وَ لَا عَثْرَةِ قَدَمٍ، وَ لَا خَدْشِ عُودٍ إِلَا بِذَنْبٍ، وَ لَمَا يَعْفُو اللّهُ أَكْثَرُ؛ فَمَنْ عَجَّلَ اللّهُ عُقُوبَةَ ذَنْبِهِ فِي الدُّنْيَا، فَإِنَّ اللّهَ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ أَجَلُّ وَ أَكْرَمُ وَ أَعْظَمُ مِنْ أَنْ يَعُودَ فِي عُقُوبَتِهِ فِي الْاخِرَةِ».

۳۰۰۲.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسى، عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ مُوسَى الْوَرَّاقِ، عَنْ عَلِيٍّ الْأَحْمَسِيِّ، عَنْ رَجُلٍ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ:«قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : مَا يَزَالُ الْهَمُّ وَ الْغَمُّ بِالْمُؤْمِنِ حَتّى مَا يَدَعَ لَهُ ذَنْباً».

۳۰۰۳.عَنْهُ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ؛ وَ عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ أَبِيهِ جَمِيعاً، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ، عَنِ الْحَارِثِ بْنِ بَهْرَامَ، عَنْ عَمْرِو بْنِ جُمَيْعٍ، قَالَ:
سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، يَقُولُ:
«إِنَّ الْعَبْدَ الْمُؤْمِنَ لَيَهْتَمُّ فِي الدُّنْيَا حَتّى يَخْرُجَ مِنْهَا وَ لَا ذَنْبَ عَلَيْهِ».

  • نام منبع :
    تحفة الأولياء ج4
    سایر پدیدآورندگان :
    تحقیق : مرادی، محمد
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388 ش
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 311271
صفحه از 791
پرینت  ارسال به