27
تحفة الأولياء ج4

۲۶۶۵.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد ، از محمد بن سنان ، از طلحة بن زيد ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«آنكه به ظلم عمل مى كند ، و آنكه او را يارى مى كند ، و آنكه به آن راضى است ، هر سه شريكند» .

۲۶۶۶.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از احمد بن محمد ، از على بن حكم ، از هشام بن سالم كه گفت : شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى فرمود :«به درستى كه بنده ، گاه است كه مظلوم مى باشد؛ پس پيوسته دعا مى كند ، تا آنكه ظالم مى شود» . ۱

۲۶۶۷.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از احمد بن محمد ، از پدرش ، از ابو نهشل ، از عبداللّه بن سنان ، از امام جعفر صادق عليه السلام كه گفت : آن حضرت فرمود :«هر كه ستمكارى را معذور دارد به ستمى كه كرده و بهانه را از او بپذيرد ، خدا كسى را بر او مسلّط گرداند كه بر او ستم كند ، و اگر دُعا كند ، دعايش مستجاب نشود ، و خداى عز و جل او را مزد ندهد بر ستمى كه به او رسيده است» .

۲۶۶۸.از او ، از محمد بن عيسى ، از ابراهيم بن عبد الحميد ، از على بن ابى حمزه ، از ابو بصير ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت است كه فرمود :«خداى عز و جل از هيچ ظالم انتقام نكشيده ، مگر به ظالمى ديگر . و اين است معنى قول خداى عز و جل كه فرموده : «وَكَذلِكَ نُوَلّى بَعْضَ الظّالِمينَ بَعْضا»۲ ؛ يعنى : و چنان كه فرو مى گذاريم كافران جن و انس را به سبب عناد ايشان ، تا بر يكديگر مسلّط شوند ، مسلّط مى گردانيم بعضى از ظالمان را بر بعضى ، و وا مى گذاريم برخى از ايشان را بر برخى ، تا به اختيار خود ، آنچه خواهند ، كنند ، و به اجبار ، ايشان را منع نمى كنيم» .

1.و مراد اين است كه بر ظالم نفرين مى كند ، و در نفرين زياده روى مى كند ، مثل آنكه به اذيّت جزيى ، دعاهايى مى خواند كه او را بكشد . و بعضى گمان كرده اند كه مراد اين است كه ، ظالم را دعا مى كند . و هر كه ظالم را دعا مى كند ، ظالم باشد؛زيرا كه به ظلم او راضى شده ، و دوست داشته كه خدا در زمين نافرمانى شود . و به گمان فقير ، اين معنى درست نيست؛زيرا كه اگر مراد اين باشد كه ظالمِ بر خود را دعا مى كند ، به جهت ظلمى كه كرده ، به محض دعا ، ظالم است . پس نبايد كه پيوسته دعا كند ، تا ظالم شود؛ بلكه به محض رضامندى به ظلم ظالم ، ظالم باشد ، بى آنكه دعا كند . و اگر او را دعا كند ، نه به جهت ظلم ، چرا ظالم باشد؟ و اگر مراد اين باشد كه ظالمى را دعا مى كند كه بر ظالم«به» او مسلّط است ، و مانع است از ظلم او ، اگر به همه اقسام ، بد باشد ، چه احتياج به پيوستگى دعا . و اگر تفصيل داشته باشد ، حكم به ظالميّت داعى ، بر سبيل اطلاق يا عموم ، صورت ندارد . (مترجم)

2.أنعام، ۱۲۹.


تحفة الأولياء ج4
26

۲۶۶۵.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ، عَنْ طَلْحَةَ بْنِ زَيْدٍ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ:«الْعَامِلُ بِالظُّلْمِ، وَ الْمُعِينُ لَهُ، وَ الرَّاضِي بِهِ، شُرَكَاءُ ثَلَاثَتُهُمْ».

۲۶۶۶.عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ، عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ، قَالَ:
سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللّهِ عليه السلام يَقُولُ:
«إِنَّ الْعَبْدَ لَيَكُونُ مَظْلُوماً ، فَمَا يَزَالُ يَدْعُو حَتّى يَكُونَ ظَالِماً».

۲۶۶۷.عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ، عَنْ أَبِيهِ ، عَنْ أَبِي نَهْشَلٍ، عَنْ عَبْدِ اللّهِ بْنِ سِنَانٍ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ: قَالَ :«مَنْ عَذَرَ ظَالِماً بِظُلْمِهِ، سَلَّطَ اللّهُ عَلَيْهِ مَنْ يَظْلِمُهُ، فَإِنْ دَعَا لَمْ يَسْتَجِبْ لَهُ، وَ لَمْ يَأْجُرْهُ اللّهُ عَلى ظُلَامَتِهِ».

۲۶۶۸.عَنْهُ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسى، عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ عَبْدِ الْحَمِيدِ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ، عَنْ أَبِي بَصِيرٍ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ: قَالَ:«مَا انْتَصَرَ اللّهُ مِنْ ظَالِمٍ إِلَا بِظَالِمٍ، وَ ذلِكَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ : «وَ كَذلِكَ نُوَلِّى بَعْضَ الظّالِمِينَ بَعْضاً» ».

  • نام منبع :
    تحفة الأولياء ج4
    سایر پدیدآورندگان :
    تحقیق : مرادی، محمد
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388 ش
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 305958
صفحه از 791
پرینت  ارسال به