204 . باب در بيان حال كسى كه مردم را عيب مى كند ۱
۳۰۴۴.على بن ابراهيم روايت كرده است ، از پدرش و چند نفر از اصحاب ما ، از سهل بن زياد و هر دو ، از ابن ابى نجران ، از عاصم بن حميد ، از ابو حمزه ثمالى ، از امام محمد باقر عليه السلام كه فرمود :«به درستى كه شتابان ترين خوبى ها از روى ثواب ، نيكى است . و به درستى كه شتابان ترين بدى ها از روى عذاب ، ظلم و ستمكارى است . و مرد را همين عيب بس است كه از مردم ببيند ، آنچه را كه نسبت به خود از آن كور باشد و بر او پوشيده باشد ، يا مردم را سرزنش كند ، به آنچه خود نتواند كه آن را ترك كند ، يا آنكه همنشين خود را برنجاند ، به آنچه به كارش نيايد» .
۳۰۴۵.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از على بن نعمان ، از ابن مسكان ، از ابو حمزه روايت كرده است كه گفت : شنيدم از حضرت على بن الحسين عليهماالسلامكه مى فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه : مرد را همين عيب بس است ، كه از مردم ببيند ، آنچه را كه بر او پوشيده باشد ، و نسبت به خود از آن كور باشد ، و آنكه همنشين خود را برنجاند ، به آنچه به كارش نيايد» .
۳۰۴۶.محمد بن يحيى ، از حسين بن اسحاق ، از على بن مهزيار ، از حمّاد بن عيسى ، از حسين بن مختار ، از بعضى اصحاب خويش ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«مرد را همين عيب بس است ، كه بشناسد از عيب هاى مردمان ،آنچه را كه از امر خودش بر او پوشيده باشد ، يا كارى را بر مردم عيب كند ، كه خود در آن باشد و نتواند كه از آن به سوى غير آن منتقل شود ، يا همنشين خود را برنجاند ، به آنچه به كارش نيايد» .
۳۰۴۷.على بن ابراهيم ، از محمد بن عيسى ، از يونس ، از ابو عبد الرحمان اعرج و عمر بن ابان ، از ابو حمزه ، از امام محمد باقر و حضرت على بن الحسين عليهم السلام روايت كرده است كه فرمود :«به درستى كه شتابان ترين خوبى ها از روى ثواب ، نيكى و نيكوكارى است ، و شتابان ترين بدى ها از روى عذاب ، ظلم و ستمكارى است . و مرد را همين عيب بس است ، كه در عيب هاى غير خود نظر كند ، و ببيند آنچه را كه بر او پوشيده باشد از عيب هاى خودش ، يا همنشين خود را برنجاند ، به آنچه به كارش نيايد ، يا مردم را نهى كند ، از آنچه خود نتواند كه آن را وا گذارد» .
