۲۶۷۴.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از احمد بن محمد بن خالد ، از پدرش ، از عبداللّه بن قاسم ، از ابو حمزه ، از امام محمد باقر عليه السلام كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه : خداى ـ تبارك و تعالى ـ مى فرمايد كه : سوگند ياد مى كنم به عزّت و جلال و بزرگوارى و نور و برترى و بلندى مرتبه خويش ، كه هيچ بنده اى خواهش خود را بر خواهش و فرمان من اختيار نكند ، مگر آنكه امرش را بر او پراكنده و پريشان مى گردانم ، و دنياى او را بر او مشكل و مشتبه مى سازم ، و دلش را به آن مشغول مى كنم ، و او را از دنيا نمى دهم ، مگر آنچه را كه از برايش مقدّر كرده ام . و به عزّت و جلال و عظمت و نور و علوّ و ارتقاع مرتبه خودم سوگند ، كه هيچ بنده اى خواهش و امر مرا بر خواهش خود اختيار نمى كند ، مگر آنكه فرشتگان خود را حافظ او مى گردانم كه او را نگاهدارى كنند ، و آسمان ها و زمين را ضامن روزى او مى گردانم ، (يا آنكه آن را در ضمن آنها قرار مى دهم كه از هر جا به او برسد) ، و از براى او از پس تجارت هر تاجرى باشم (يعنى تجارت هر تجارت كننده اى را به سوى او مى رسانم ، يا من از براى او هستم ، به عوض آنكه تجارت تاجران باطل را ترك كرده ، و رضاى مرا اختيار نموده ، چنان كه بعضى گفته اند) . و دنيا به نزدش آيد ، و حال آن كه او دنيا را نخواهد» .
۲۶۷۵.حسين بن محمد ، از معلّى بن محمد ، از وشّآء ، از عاصم بن حميد ، از ابو حمزه ، از يحيى بن عقيل روايت كرده است كه گفت : اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود :«جز اين نيست كه بر شما از دو خصلت مى ترسم : يكى پيروى كردن خواهش نفس ، و ديگرى اميد دور و دراز . امّا پيروى خواهش نفس ، اين كس را از حق باز مى دارد . و امّا اميد دور و دراز ، آخرت را از ياد اين كس مى برد» .
۲۶۷۶.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از سهل بن زياد ، از محمد بن حسن بن شمّون ، از عبداللّه بن عبد الرحمان اصم ، از عبد الرحمان بن حجّاج كه گفت : حضرت امام موسى كاظم عليه السلام به من فرمود كه :«از سراشيبى اى كه بالا رفتنش آسان و پايين آمدنش سخت است ، بپرهيز» . ۱ تتمّه حديث : و فرمود كه : «حضرت ابوعبداللّه عليه السلام مى فرمود كه : نفس را با خواهش آن وا مگذار؛ زيرا كه خواهش آن در چيزى است كه موجب هلاكت آن است ، و وا گذاشتن نفس با آنچه آرزو دارد ، باعث آزار و رنج آن است ، و باز داشتن نفس از آنچه شوق آن دارد ، دواى آن است» .
