327
تحفة الأولياء ج4

3125. محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از محمد بن خالد و حسين بن سعيد هر دو ، از نضر بن سويد ، از يحيى حلبى ، از ابوخالد ، از مروك مرواريدفروش ، از آنكه او را ذكر كرده ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود : حضرت رغبت را ذكر فرمود و در بيان آن ، باطن گودى هاى كف دست خويش را به سوى آسمان ظاهر نمود . و همچنين رهبت ، و پشت كف هاى خويش را به سوى آسمان قرار داد . و همچنين تضرّع ، و انگشتان خويش را به جانب راست و چپ حركت داد 1 .
تتمّه حديث ، و همچنين تبتّل ، و يك مرتبه انگشتان خويش را برمى داشت و بلند مى نمود ، و يك نوبت آنها را پست مى كرد و فرو مى گذاشت . و همچنين ابتهال ، و دست خويش را در برابر روى خود به سوى قبله كشيد . و ابتهال به عمل نمى آيد تا آنكه يك قطره از آب ديده ات روان شود .

۳۱۲۶.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از احمد بن محمد بن خالد ، از پدرش ، از فضاله ، از علا ، از محمد بن مسلم كه گفت : شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى فرمود :«مردى به من گذشت و من در نمازى كه مى كردم ، به دست چپم دعا مى كردم» . گفت كه : اى بنده خدا! به دست راستت دعا كن . گفتم كه : «اى بنده خدا! به درستى كه خداى ـ تعالى ـ را بر اين دست چپ حقّى هست ، مانند حق آن جناب بر اين دست راست» . و فرمود كه : «رغبت آن است كه دست هاى خويش را بگشايى و باطن آنها را ظاهر كنى . و رهبت آن است كه دست هاى خود را بگشايى و پشت آنها را ظاهر سازى . و تضرّع ، جنبيدن انگشت سبّابه دست راست است به جانب راست و چپ . و تبتّل ، حركت كردن انگشت سبّابه دست چپ است كه پيوسته به طور تأنّى و مدارايى آن را به سوى آسمان بردارى و فرو گذارى ، كه گاهى آن را بلند كنى و گاهى پست كنى . و ابتهال آن است كه دست ها و ذراع خود را به سوى آسمان بگشايى . و ابتهال ، در هنگامى است كه اسباب گريه را ببينى» .

1.و مراد اين است كه نمى دانم از اصحاب يمينم يا از اصحاب شمال ، و در نزد تو از نيكوكارانم يا از بدكاران . و حركت يك انگشت به طرف راست و چپ ، چنان كه در دعاى ماه رجب است ، اشارت به همين است . (مترجم)


تحفة الأولياء ج4
326

۳۱۲۵.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسى، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ وَ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ جَمِيعاً، عَنِ النَّضْرِ بْنِ سُوَيْدٍ، عَنْ يَحْيَى الْحَلَبِيِّ، عَنْ أَبِي خَالِدٍ، عَنْ مَرْوَكٍ بَيَّاعِ اللُّؤْلُؤِ، عَمَّنْ ذَكَرَهُ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ:ذَكَرَ الرَّغْبَةَ، وَ أَبْرَزَ بَاطِنَ رَاحَتَيْهِ إِلَى السَّمَاءِ ؛ «وَ هكَذَا الرَّهْبَةُ» وَ جَعَلَ ظَهْرَ كَفَّيْهِ إِلَى السَّمَاءِ ؛ «وَ هكَذَا التَّضَرُّعُ» وَ حَرَّكَ أَصَابِعَهُ يَمِيناً وَ شِمَالًا ؛ «وَ هكَذَا التَّبَتُّلُ» وَ يَرْفَعُ أَصَابِعَهُ مَرَّةً وَ يَضَعُهَا مَرَّةً ؛ «وَ هكَذَا الِابْتِهَالُ» وَ مَدَّ يَدَهُ تِلْقَاءَ وَجْهِهِ إِلَى الْقِبْلَةِ، وَ لَا يَبْتَهِلُ حَتّى تَجْرِيَ الدَّمْعَةُ.

۳۱۲۶.عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ فَضَالَةَ، عَنْ عَلَاءٍ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ ، قَالَ:
سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللّهِ عليه السلام يَقُولُ:
«مَرَّ بِي رَجُلٌ وَ أَنَا أَدْعُو فِي صَلَاتِي بِيَسَارِي، فَقَالَ: يَا عَبْدَ اللّهِ، بِيَمِينِكَ، فَقُلْتُ: يَا عَبْدَ اللّهِ، إِنَّ لِلّهِ ـ تَبَارَكَ وَ تَعَالى ـ حَقّاً عَلى هذِهِ كَحَقِّهِ عَلى هذِهِ » .
وَ قَالَ: «الرَّغْبَةُ تَبْسُطُ يَدَيْكَ وَتُظْهِرُ بَاطِنَهُمَا؛ وَ الرَّهْبَةُ تَبْسُطُ يَدَيْكَ وَ تُظْهِرُ ظَهْرَهُمَا؛ وَ التَّضَرُّعُ تُحَرِّكُ السَّبَّابَةَ الْيُمْنى يَمِيناً وَ شِمَالًا؛ وَ التَّبَتُّلُ تُحَرِّكُ السَّبَّابَةَ الْيُسْرى تَرْفَعُهَا فِي السَّمَاءِ رِسْلاً وَ تَضَعُهَا؛ وَ الِابْتِهَالُ تَبْسُطُ يَدَكَ وَ ذِرَاعَكَ إِلَى السَّمَاءِ، وَ الِابْتِهَالُ حِينَ تَرى أَسْبَابَ الْبُكَاءِ».

  • نام منبع :
    تحفة الأولياء ج4
    سایر پدیدآورندگان :
    تحقیق : مرادی، محمد
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388 ش
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 306089
صفحه از 791
پرینت  ارسال به