351
تحفة الأولياء ج4

۳۱۶۵.از او ، از پدرش ، از نوفلى ، از سكونى ، از امام جعفر صادق عليه السلام مروى است كه فرمود :«هر كه دعا كند و پيغمبر صلى الله عليه و آله را ياد نكند ، دعا بر بالاى سرش ايستاده بال زند ، چنان كه مرغ بال خود را مى جنباند در دور چيزى ، در حالى كه مى خواهد كه بر آن فرود آيد . و چون پيغمبر صلى الله عليه و آله را ياد كند و صلوات فرستد ، دعا بالا رود» .

۳۱۶۶.ابوعلى اشعرى ، از محمد بن عبدالجبّار ، از صفوان ، از ابواسامه زيد شحّام ، از محمد بن مسلم ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«مردى به خدمت پيغمبر صلى الله عليه و آله آمد و عرض كرد كه : يا رسول اللّه ! ثلث؛ يعنى سه يك صلوات خود را از براى تو قرار مى دهم . نه؛ بلكه نصف صلوات خود را از براى تو قرار مى دهم . نه؛ بلكه آن را همه از براى تو قرار مى دهم . پس رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه : در اين هنگام مؤنت[=هزينه و نيازهاى ]دنيا و آخرت را كفايت كرده مى شوى» ۱ .

۳۱۶۷.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد ، از على بن حكم ، از سيف ، از ابواسامه ، از ابوبصير روايت كرده است كه گفت : از امام جعفر صادق عليه السلام سؤال كردم كه : معنى صلوات خود را همه از براى تو قرار مى دهم ، چيست؟ فرمود كه :«در پيش روى هر حاجتى ، آن حضرت را يا صلوات بر او را كه مراد از آن دعا است ، مقدّم مى دارد . پس چيزى را از خدا سؤال نمى كند ، تا آنكه به پيغمبر صلى الله عليه و آله آغاز كند و بر آن حضرت صلوات فرست . پس حاجت هاى خود را از خدا سؤال كند» .

۳۱۶۸.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از سهل بن زياد ، از جعفر بن محمد اشعرى ، از ابن قدّاح ، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه : مرا چون قدح و ظرف آب سواره قرار مدهيد . پس به درستى كه سواره قدحش را پر مى كند و در وقتى كه مى خواهد ، آن را مى آشامد؛ بلكه مرا در اوّل دعا و در آخر و در وسط آن قرار دهيد» ۲ .

1.يعنى در هنگامى كه امر چنان باشد كه ذكر كردى ، خداى ـ تعالى ـ مؤنت [= هزينه] دنيا و آخرت را از تو كفايت مى كند ، و آن چه به آن احتياج دارى و دشوارى را از تو دفع مى فرمايد ، و شايد كه مراد و به همه صلوات ، صلوات كامله و تمام باشد در فضل و اجر ، و آن صلواتى است كه پيش از سؤال واقع باشد . و مراد به نصف آن ، پست تر از آن باشد به اين اندازه در فضل و اجر ، و آن صلواتى است كه در ميان سؤال واقع باشد . و مراد به ثلث آن ، چيزى است كه به اين نسبت از آن پست تر باشد ، و آن صلواتى است كه بعد از فراغ از سؤال واقع باشد . و بالجمله در آن اشاره است به سوى تفاوت مراتب صلوات در لفظ و كمال و اجر . (مترجم)

2.و مراد آن حضرت اين است كه در ذكر ، مرا به تأخير ميندازيد؛زيرا كه سواره قدح را به تأخير مى اندازد تا آنكه هر چيزى را بردارد ، به سبب آن چه در آن است از آب ، و بسا باشد كه به آن محتاج شود . پس آن را استعمال مى كند و آب مى آشامد ، و در نزد فراغش آن را در آخر بار خويش مى آويزد و در پشت سرش قرار مى دهد . (مترجم)


تحفة الأولياء ج4
350

۳۱۶۵.عَنْهُ، عَنْ أَبِيهِ، عَنِ النَّوْفَلِيِّ، عَنِ السَّكُونِيِّ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ:«مَنْ دَعَا وَ لَمْ يَذْكُرِ النَّبِيَّ صلى الله عليه و آله رَفْرَفَ الدُّعَاءُ عَلى رَأْسِهِ، فَإِذَا ذَكَرَ النَّبِيَّ صلى الله عليه و آله رُفِعَ الدُّعَاءُ».

۳۱۶۶.أَبُو عَلِيٍّ الْأَشْعَرِيُّ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ، عَنْ صَفْوَانَ، عَنْ أَبِي أُسَامَةَ زَيْدٍ الشَّحَّامِ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام :«أَنَّ رَجُلاً أَتَى النَّبِيَّ صلى الله عليه و آله ، فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله ، إِنِّي أَجْعَلُ لَكَ ثُلُثَ صَلَوَاتِي، لَا بَلْ أَجْعَلُ لَكَ نِصْفَ صَلَوَاتِي، لَا بَلْ أَجْعَلُهَا كُلَّهَا لَكَ ، فَقَالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : إِذَنْ تُكْفى مَؤُونَةَ الدُّنْيَا وَ الْاخِرَةِ».

۳۱۶۷.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ، عَنْ سَيْفٍ، عَنْ أَبِي أُسَامَةَ، عَنْ أَبِي بَصِيرٍ، قَالَ:
سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللّهِ عليه السلام : مَا مَعْنى «أَجْعَلُ صَلَوَاتِي كُلَّهَا لَكَ؟» فَقَالَ:
«يُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَيْ كُلِّ حَاجَةٍ، فَلَا يَسْأَلُ اللّهَ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ شَيْئاً حَتّى يَبْدَأَ بِالنَّبِيِّ صلى الله عليه و آله ، فَيُصَلِّيَ عَلَيْهِ، ثُمَّ يَسْأَلَ اللّهَ حَوَائِجَهُ».

۳۱۶۸.عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا، عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ، عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْأَشْعَرِيِّ، عَنِ ابْنِ الْقَدَّاحِ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ:«قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : لَا تَجْعَلُونِي كَقَدَحِ الرَّاكِبِ؛ فَإِنَّ الرَّاكِبَ يَمْلَأُ قَدَحَهُ، فَيَشْرَبُهُ إِذَا شَاءَ، اجْعَلُونِي فِي أَوَّلِ الدُّعَاءِ، وَ فِي آخِرِهِ، وَ فِي وَسَطِهِ».

  • نام منبع :
    تحفة الأولياء ج4
    سایر پدیدآورندگان :
    تحقیق : مرادی، محمد
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388 ش
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 306662
صفحه از 791
پرینت  ارسال به