۳۱۸۹.ابوعلى اشعرى ، از محمد بن عبدالجبّار ، از صفوان بن يحيى ، از حسين بن يزيد ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه : هيچ گروهى نيستند كه در مجلسى اجتماع كنند و نام خداى ـ تعالى ـ را ياد نكنند و بر پيغمبر خود صلوات نفرستند ، مگر آنكه آن مجلس برايشان حسرت و وبال باشد» .

۳۱۹۰.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از سهل بن زياد ، از ابن محبوب ، از ابن رئاب ، از حلبى ، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود :«باكى نيست به ياد كردن خدا و حال آنكه تو بول كنى؛زيرا كه ياد خداى ـ تعالى ـ بر هر حالى نيكو است . پس از ياد خداى ـ تعالى ـ دلتنگ مشو» .

۳۱۹۱.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از نوفلى ، از سكونى ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«خداى ـ تعالى ـ به سوى موسى وحى فرمود كه : به بسيارى مال شاد مشو ، و بر هر حالى ياد مرا وا مگذار؛زيرا كه بسيارى مال ، گناهان را از ياد مى برد ، و ترك ياد من ، دل ها را سخت مى كند» .

۳۱۹۲.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از ابن محبوب ، از عبداللّه بن سنان ، از ابوحمزه ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«در توراتى كه متغيّر نشده ، نوشته است كه موسى عليه السلام از پروردگارش سؤال نمود و عرض كرد كه : اى خداى من! مجالسى چند بر من مى آيد كه تو را از آن عزيزتر و جليل تر مى دارم كه در آنها تو را ياد كنم . فرمود كه : اى موسى! به درستى كه ياد من بر هر حالى نيكو است» .

۳۱۹۳.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از احمد بن محمد بن خالد ، از ابن فضّال ، از بعضى از اصحاب خويش ، از آنكه او را ذكر كرده ، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود :«خداى ـ تعالى ـ به موسى فرمود كه : در شب و روز ، ياد مرا بسيار كن ، و در نزد ياد من ، فروتن ، و در نزد بلاى من ، صابر باش ، و در نزد ذكر من ، آرام داشته باش و مرا پرستش كن ، و چيزى را با من شريك مساز ، كه بازگشت به سوى من است . اى موسى! مرا ذخيره و پس انداز خود گردان و گنج خود را از باقيات صالحات در نزد من بگذار» .

۳۱۸۹.أَبُو عَلِيٍّ الْأَشْعَرِيُّ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ، عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيى، عَنْ حُسَيْنِ بْنِ زَيْدٍ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ:«قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : مَا مِنْ قَوْمٍ اجْتَمَعُوا فِي مَجْلِسٍ، فَلَمْ يَذْكُرُوا اسْمَ اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَمْ يُصَلُّوا عَلى نَبِيِّهِمْ، إِلَا كَانَ ذلِكَ الْمَجْلِسُ حَسْرَةً وَ وَبَالًا عَلَيْهِمْ».

۳۱۹۰.عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا، عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ، عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ، عَنِ ابْنِ رِئَابٍ عَنِ الْحَلَبِيِّ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ:«لَا بَأْسَ بِذِكْرِ اللّهِ وَ أَنْتَ تَبُولُ؛ فَإِنَّ ذِكْرَ اللّهِ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ حَسَنٌ عَلى كُلِّ حَالٍ؛ فَلَا تَسْأَمْ مِنْ ذِكْرِ اللّهِ».

۳۱۹۱.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنِ النَّوْفَلِيِّ، عَنِ السَّكُونِيِّ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ:«أَوْحَى اللّهُ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ إِلى مُوسى عليه السلام : يَا مُوسى عليه السلام ، لَا تَفْرَحْ بِكَثْرَةِ الْمَالِ ، وَ لَا تَدَعْ ذِكْرِي عَلى كُلِّ حَالٍ؛ فَإِنَّ كَثْرَةَ الْمَالِ تُنْسِي الذُّنُوبَ، وَ إِنَّ تَرْكَ ذِكْرِي يُقْسِي الْقُلُوبَ».

۳۱۹۲.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسى، عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ، عَنْ عَبْدِ اللّهِ بْنِ سِنَانٍ، عَنْ أَبِي حَمْزَةَ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ:«مَكْتُوبٌ فِي التَّوْرَاةِ الَّتِي لَمْ تُغَيَّرْ: أَنَّ مُوسى سَأَلَ رَبَّهُ، فَقَالَ: إِلهِي، إِنَّهُ يَأْتِي عَلَيَّ مَجَالِسُ أُعِزُّكَ وَ أُجِلُّكَ أَنْ أَذْكُرَكَ فِيهَا؟ فَقَالَ: يَا مُوسى، إِنَّ ذِكْرِي حَسَنٌ عَلى كُلِّ حَالٍ».

۳۱۹۳.عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ، عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ، عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ، عَمَّنْ ذَكَرَهُ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ:«قَالَ اللّهُ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ لِمُوسى : أَكْثِرْ ذِكْرِي بِاللَّيْلِ وَ النَّهَارِ ، وَ كُنْ عِنْدَ ذِكْرِي خَاشِعاً، وَ عِنْدَ بَلَائِي صَابِراً، وَ اطْمَئِنَّ عِنْدَ ذِكْرِي، وَ اعْبُدْنِي، وَ لَا تُشْرِكْ بِي شَيْئاً، إِلَيَّ الْمَصِيرُ؛ يَا مُوسى، اجْعَلْنِي ذُخْرَكَ، وَ ضَعْ عِنْدِي كَنْزَكَ مِنَ الْبَاقِيَاتِ الصَّالِحَاتِ».