371
تحفة الأولياء ج4

۳۲۰۵.حميد بن زياد ، از حسن بن محمد بن سماعه ، از وهيب بن حفص ، از ابوبصير روايت كرده است كه گفت : امام جعفر صادق عليه السلام را از روش مردن مؤمن سؤال كردم . فرمود كه :«مؤمن به هر نوعى از مردن مى ميرد؛ به غرق مى ميرد ، و به خراب شدن بنا مى ميرد ، و به درنده مبتلى مى شود ، و به صاعقه مى ميرد . و صاعقه به كسى نمى رسد كه خداى ـ تعالى ـ را ذكر كند» .

24 . باب در بيان خاصيّت اشتغال به ذكر خداى تعالى

۳۲۰۶.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از ابن ابى عمير ، از هشام بن سالم ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«خداى ـ تعالى ـ مى فرمايد كه : هر كه به ذكر من مشغول شود ، از آن كه مرا سؤال كند ۱ او را عطا كنم ، بهتر چيزى كه عطا مى كنم به كسى كه از من سؤال كرده» .

۳۲۰۷.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از احمد بن محمد ، از محمد بن اسماعيل ، از منصور بن يونس ، از هارون بن خارجه ، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود :«به درستى كه بنده از برايش به سوى خدا حاجتى مى باشد ، پس آغاز مى كند به ثنا بر خدا و صلوات بر محمد و آل محمد ، تا آنكه حاجت خود را فراموش مى كند ، و خدا آن حاجت را از برايش روا مى كند ، بى آنكه آن را از او سؤال كند» .

25 . باب در بيان ثواب ذكر خداى تعالى در نهانى

۳۲۰۸.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از ابن محبوب ، از ابراهيم بن ابى البلاد ، از آنكه او را ذكر كرده ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«خداى ـ تعالى ـ فرموده است كه : هر كه مرا در نهانى ياد كند ، او را در آشكار ياد كنم» .

۳۲۰۹.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از احمد بن محمد بن خالد ، از اسماعيل بن مهران ، از سيف بن عميره ، از سليمان بن عمرو ، از ابوالمغراء خصّاف كه آن را مرفوع ساخته گفت كه : اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود كه :«هر كه خداى ـ تعالى ـ را در نهانى ياد كند ، به حقيقت كه بسيار خداى ـ تعالى ـ را ياد كرده . به درستى كه منافقان در آشكار خدا را ياد مى كردند و در نهانى او را ياد نمى كردند؛ پس خداى عز و جل فرمود كه : «يُرآؤُونَ النّاسَ وَلا يَذْكُرُونَ اللّه َ اِلّا قَليلاً»۲ ؛ يعنى : مى نمايند خود را به مردمان و به ريا كار مى كنند و ياد نمى كنند خدا را ، مگر ياد كردن اندك» (و آن در زمانى است كه مردم ايشان را ببينند) .

1.يعنى اشتغال به ذكر خدا ، درخواستش را از يادش ببرد .

2.نساء، ۱۴۲.


تحفة الأولياء ج4
370

۳۲۰۵.حُمَيْدُ بْنُ زِيَادٍ، عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَمَاعَةَ، عَنْ وُهَيْبِ بْنِ حَفْصٍ، عَنْ أَبِي بَصِيرٍ، قَالَ:
سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللّهِ عليه السلام عَنْ مِيتَةِ الْمُؤْمِنِ، قَالَ :
«يَمُوتُ الْمُؤْمِنُ بِكُلِّ مِيتَةٍ: يَمُوتُ غَرَقاً، وَ يَمُوتُ بِالْهَدْمِ، وَ يُبْتَلى بِالسَّبُعِ، وَ يَمُوتُ بِالصَّاعِقَةِ، وَ لَا تُصِيبُ ذَاكِرا لِلّهِ عَزَّ وَ جَلَّ».

24 ـ بَابُ الِاشْتِغَالِ بِذِكْرِ اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ

۳۲۰۶.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ، عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :«إِنَّ اللّهَ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ يَقُولُ: مَنْ شُغِلَ بِذِكْرِي عَنْ مَسْأَلَتِي، أَعْطَيْتُهُ أَفْضَلَ مَا أُعْطِي مَنْ سَأَلَنِي».

۳۲۰۷.عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ، عَنْ مَنْصُورِ بْنِ يُونُسَ، عَنْ هَارُونَ بْنِ خَارِجَةَ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :«إِنَّ الْعَبْدَ لَيَكُونُ لَهُ الْحَاجَةُ إِلَى اللّهِ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ فَيَبْدَأُ بِالثَّنَاءِ عَلَى اللّهِ وَ الصَّلَاةِ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ حَتّى يَنْسى حَاجَتَهُ، فَيَقْضِيهَا اللّهُ لَهُ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَسْأَلَهُ إِيَّاهَا».

25 ـ بَابُ ذِكْرِ اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي السِّرِّ

۳۲۰۸.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسى، عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ، عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ أَبِي الْبِلَادِ، عَمَّنْ ذَكَرَهُ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :«قَالَ اللّهُ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ : مَنْ ذَكَرَنِي سِرّاً، ذَكَرْتُهُ عَلَانِيَةً».

۳۲۰۹.عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ، عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ، عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ، عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ عَمْرٍو، عَنْ أَبِي الْمَغْرَاءِ الْخَصَّافِ رَفَعَهُ، قَالَ: قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عليه السلام :«مَنْ ذَكَرَ اللّهَ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ فِي السِّرِّ، فَقَدْ ذَكَرَ اللّهَ كَثِيراً؛ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ كَانُوا يَذْكُرُونَ اللّهَ عَلَانِيَةً، وَ لَا يَذْكُرُونَهُ فِي السِّرِّ ، فَقَالَ اللّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: «يُراؤُنَ النّاسَ وَ لا يَذْكُرُونَ اللّهَ إِلَا قَلِيلاً» ».

  • نام منبع :
    تحفة الأولياء ج4
    سایر پدیدآورندگان :
    تحقیق : مرادی، محمد
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388 ش
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 289663
صفحه از 791
پرینت  ارسال به