۳۲۳۰.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از ابن محبوب ، از مالك بن عطيّه ، از ضريس كناسى ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله به مردى گذشت كه در باغ خود درختى مى كِشت . پس حضرت بر سرش ايستاد و فرمود : آيا نمى خواهى كه تو را دلالت كنم بر درختى كه ريشه اش ثابت تر ، و رسيدن ميوه اش زودتر ، و ميوه اش خوش تر و باقى تر است؟ عرض كرد : بلى ، يا رسول اللّه ! مرا دلالت كن . فرمود كه : چون صبح و شام كنى بگو : سُبْحانَ اللّه ِ وَالْحَمْدُلِلّهِ وَلا اِلهَ اِلَا اللّه ُ وَ اللّه ُ أَكْبَرُ ؛ يعنى : «پاك و منزّه مى شمارم خدا را از آن چه لايق آن جناب نباشد ، و همه ستايش از براى خدا است ، و هيچ خدايى نيست غير از خدا كه مستجمع جميع صفات كمال است ، و خدا از آن بزرگ تر است كه به وصف در آيد» . پس به درستى كه اگر اين را بگويى ، از برايت در بهشت به هر تسبيحى ده درخت باشد از انواع ميوه ها ، و آنها از جمله باقيات صالحات اند» . حضرت باقر عليه السلام فرمود : «پس آن مرد عرض كرد كه : يا رسول اللّه ! من تو را گواه مى گيرم كه اين باغ من صدقه مقبوضه است بر فقرا مسلمانان كه اهل صدقه اند . پس خداى ـ تعالى ـ چند آيه اى از قرآن فرو فرستاد : «فَامَّا مَنْ أَعْطى وَاتَّقى * وَصَدَّقَ بِالْحُسْنى * فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْري»^۱ ؛ يعنى : پس امّا آنكه داد حقوق مال خود را و در راه خدا عطا كرد ، و پرهيز نمود از معاصى و تصديق كرد به كلمه نيكوتر و وعده عوض ، پس زود باشد كه آسانى دهيم و اسباب لطف به او كرامت فرماييم ، تا آماده شود از براى حالتى كه مؤدّى شود به يسر و راحت» (و آن دخول بهشت است . بنابر ظاهر اين حديث) .

۳۲۳۱.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از نوفلى ، از سكونى ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه : بهترين عبادت ها گفتن لا اِلهَ اِلَا اللّه است» .

۳۲۳۰.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسى، عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ، عَنْ مَالِكِ بْنِ عَطِيَّةَ، عَنْ ضُرَيْسٍ الْكُنَاسِيِّ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ :
«مَرَّ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله بِرَجُلٍ يَغْرِسُ غَرْساً فِي حَائِطٍ لَهُ ، فَوَقَفَ لَهُ وَ قَالَ: أَ لَا أَدُلُّكَ عَلى غَرْسٍ أَثْبَتَ أَصْلاً، وَ أَسْرَعَ إِينَاعاً، وَ أَطْيَبَ ثَمَراً، وَ أَبْقى ؟
قَالَ: بَلى، فَدُلَّنِي يَا رَسُولَ اللّهِ، فَقَالَ: إِذَا أَصْبَحْتَ وَ أَمْسَيْتَ، فَقُلْ: سُبْحَانَ اللّهِ، وَ الْحَمْدُ لِلّهِ، وَ لَا إِلهَ إِلَا اللّهُ، وَ اللّهُ أَكْبَرُ ؛ فَإِنَّ لَكَ ـ إِنْ قُلْتَهُ ـ بِكُلِّ تَسْبِيحَةٍ عَشْرَ شَجَرَاتٍ فِي الْجَنَّةِ مِنْ أَنْوَاعِ الْفَاكِهَةِ، وَ هُنَّ مِنَ الْبَاقِيَاتِ الصَّالِحَاتِ».
قَالَ :«فَقَالَ الرَّجُلُ: فَإِنِّي أُشْهِدُكَ يَا رَسُولَ اللّهِ، أَنَّ حَائِطِي هذَا صَدَقَةٌ مَقْبُوضَةٌ عَلى فُقَرَاءِ الْمُسْلِمِينَ أَهْلِ الصَّدَقَةِ، فَأَنْزَلَ اللّهُ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ آيَاتٍ مِنَ الْقُرْآنِ: «فَأَمّا مَنْ أَعْطى وَ اتَّقى وَ صَدَّقَ بِالْحُسْنى فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرى» ».

۳۲۳۱.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنِ النَّوْفَلِيِّ، عَنِ السَّكُونِيِّ ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ:«قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : خَيْرُ الْعِبَادَةِ قَوْلُ لَا إِلهَ إِلَا اللّهُ».