38 . باب در ثواب كسى كه «لا اله الّا اللّه وحده وحده» بگويد
۳۲۶۵.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد ، از على بن نعمان ، از آنكه او را ذكر كرده ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«جبرئيل به رسول خدا صلى الله عليه و آله عرض كرد كه : خوشا حال كسى ، (يا درخت طوبى از براى كسى است) كه بگويد از امّت تو ، كه : لا اِلهَ اِلَّا اللّه ُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ» .
39 . باب در ثواب كسى كه دعاى مذكور در اين باب بخواند
۳۲۶۶.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از احمد بن محمد ، از عمرو بن عثمان و على بن ابراهيم ، از پدرش ، هر دو ، از عبداللّه بن مغيره ، از ابن مسكان ، از ابوبصير ليث مرادى ، از عبدالكريم بن عتبه ، از امام جعفر صادق عليه السلام كه گفت : شنيدم از آن حضرت كه مى فرمود :«هر كه پيش از آنكه آفتاب طالع شود و پيش از غروب آن ، ده مرتبه بگويد كه : لا اِلهَ اِلاَّ اللّه ُ وَحْدَهُ ... وَهُوَ عَلى كُلِّ شَيْئٍ قَديرٌ ؛ «نيست خدايى ، مگر خدا ، در حالى كه تنها است؛ نيست انبازى برايش . او را است پادشاهى و او را است ستايش . زنده مى كند و مى ميراند و مى ميراند و زنده مى كند و او است زنده كه نمى ميرد . به دست او است خوبى و او بر هر چيزى توانا است» ، كفّاره اى باشد از براى گناهانش در آن روز» .
۳۲۶۷.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از آنكه او را ذكر كرده ، از عمرو بن محمد ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه : هر كه نماز صبح را به جا آورد ، پيش از آنكه زانوهاى خود را بيفشاند يا بشكند ۱ ، ده مرتبه بگويد كه : لا اِلهَ اِلَا اللّه ُ وَحْدَهُ ... وَهُوَ عَلى كُلِّ شَىْ ءٍ قَديرٌ ؛ «نيست خدايى ، مگر خداى تنها؛ نيست شريكى از برايش . او را است پادشاهى و او را است ستايش . زنده مى گرداند و مى ميراند و مى ميراند و زنده مى گرداند و او است زنده اى كه نمى ميرد . به دست او است خوبى و او بر هر چيز توانا است» ، و در مغرب مثل اين را بگويد ، هيچ بنده اى نباشد كه خدا را ملاقات كند به عملى كه از عمل او بهتر باشد ، مگر كسى كه مثل عمل او را به جا آورده باشد» .
