۳۲۹۲.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از سهل بن زياد و احمد بن محمد و على بن ابراهيم ، از پدرش ، هر دو از حسن بن محبوب ، از مالك بن عطيّه ، از ابوحمزه ثمالى ، از حضرت امام محمد باقر عليه السلام كه فرمود :«هيچ بنده اى نيست كه چون صبح كند ، پيش از طلوع آفتاب ، بگويد : اَللّهُ أَكْبَرُ اَللّهُ أَكْبَرُ كَبيرا سُبْحانَ اللّهِ بُكْرَةً وَأَصيلاً وَالْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمينَ كَثيرا لا شَريكَ لَهُ وَصَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ ؛ «خدا بزرگ تر است . خدا بزرگ تر است ، در حالتى كه پاك و منزّه مى شمارم خدا را در بامداد و شبانگاه ، و ستايش از براى خدا است [كه ]پروردگار عالميان است ، ستايش بسيار . نيست شريكى از برايش . صلوات فرستد خدا بر محمد و آل او» ، مگر آنكه فرشته اى به سوى اين كلمات مبادرت كند ، و اينها را در اندرانِ بال خود قرار دهد ، و با اينها به سوى آسمان دنيا بالا رود ، پس فرشتگان به او بگويند كه : با تو چيست؟ در جواب گويد كه : با من سخنانى چند است كه مردى از مؤمنان آنها را گفته و آنها چنين و چنين است . فرشتگان مى گويند كه : خدا رحمت كند كسى را كه اين سخنان را گفته و او را بيامرزد!» . حضرت فرمود : «و در هر زمان كه به آسمانى بگذرد ، مثل اين را به اهلش بگويد و ايشان مى گويند كه : خدا رحمت كند كسى را كه اين سخنان را گفته و او را بيامرزد! تا آنكه با اين سخنان به سوى حاملان عرش منتهى شود و به ايشان بگويد كه : با من سخنانى چند است كه مردى از مؤمنان به آنها تكلّم نموده و آنها چنين و چنين است . پس مى گويند كه : خدا اين بنده را رحمت كند و او را بيامرزد! اينها را ببر به سوى حافظان گنج هاى گفتار مؤمنان . پس به درستى كه اينها سخنان گنج هايند ، تا آنكه اينها را در ديوان گنج ها بنويسند» .
