۳۲۹۳.حميد بن زياد ، از حسن بن محمد بن سماعه ، از جماعتى از اصحاب خويش ، از ابان بن عثمان ، از عيسى بن عبداللّه ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«چون صبح كنى ، بگو كه : اللّهُمَّ اِنّى أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ ما خَلَقْتَ وَذَرَأْتَ وَبَرَأْتَ فى بِلادِكَ وِعِبادِكَ اَللّهُمَّ اِنّى أَسْئَلُكَ بِجَلالِكَ وَجَمالِكَ وَحِلْمِكَ وَكَرَمِكَ كَذا و كَذا؛ خداوندا! به درستى كه من پناه مى برم به تو از بدى آن چه اظهار نموده اى و آفريده اى و صورت داده اى در شهرهاى خود و بندگان خود . خداوندا! به درستى كه من سؤال مى كنم تو را به بزرگوارى تو و زينت تو و بردبارى تو و كرم تو ، چنين و چنين را» .
۳۲۹۴.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از حمّاد بن عيسى ، از عبداللّه بن ميمون ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه :«على عليه السلام چون صبح مى كرد ، سه مرتبه مى فرمود كه : سُبْحانَ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ سُبْحانَ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ سُبْحانَ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ؛ «پاك و منزّه است پادشاه به غايت پاكيزه . پاك و منزّه است پادشاه به غايت پاكيزه . پاك و منزّه است پادشاه به غايت پاكيزه» ، و مى فرمود كه : اللّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ ... وِبِقُدْرَتِكَ عَلى خَلْقِكَ؛ «خداوندا! به درستى كه من پناه مى برم به تو از برطرف شدن نعمت تو ، و از گردانيدن عافيت تو ، و از ناگهانى سزا و عقوبت تو ، و از دريافتن بدبختى ، و از بدى آن چه پيشى گرفته در شب . خداوندا! به درستى كه سؤال مى كنم تو را به عزّت پادشاهى تو ، و سختى توانايى تو ، و به بزرگ سلطنت تو ، و به توانايى تو بر آفريدگان خود» ، بعد از آن ، حاجت خود را بخواه» .
۳۲۹۵.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از حمّاد ، از حسين بن مختار ، از علا بن كامل روايت كرده است كه گفت : شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه در نزد شام مى فرمود :«وَاذْكُرْ رَبَّكَ فى نَفْسِكَ تَضَرُّعا وَخيفَةً ودَوْنَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ؛ و ياد كن پروردگار خود را در دل خود از روى زارى و ترس ، و بدون آشكارِ از گفتار» . و نيز آن حضرت مى فرمود : «لَا إِلهَ إِلَا اللّهُ ... وَهُوَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ؛ نيست خدايى ، مگر خدا ، در حالتى كه تنها است . نيست شريكى از براى او ، و او را است پادشاهى و او را است ستايش . زنده مى گرداند و مى ميراند و مى ميراند و زنده مى گرداند ، و او زنده اى است كه نمى ميرد ، و او بر هر چيزى توانا است» . راوى مى گويد كه : عرض كردم كه : «بِيَدِهِ الْخَيْرُ» فرمود : «به درستى كه خير و خوبى در دست او است ، وليكن چنان كه من مى گويم ، بگو . ده مرتبه بگو : أَعُوذُ بِاللّهِ السَّمِيعِ الْعَلِيمِ؛ «پناه مى برم به خداى شنواى دانا» ، در هنگامى كه آفتاب طلوع مى كند ، و ده مرتبه در هنگامى كه غروب مى كند .
